POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego Poznań- Śródmieście działając na podstawie art. 216 § 1 i 2, art. 14 a § 1 i 4, art. 14 b § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. Nr 8 z 2005r. , poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 27 maja 2005r. (złożonego w Urzędzie 30 maja 2005r. ) płatnika udziela interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdzając , że stanowisko w sprawie przedstawionej przez wnioskodawcę nie jest słuszne.

UZASADNIENIE

Płatnik pismem z dnia 27 maja 2005r. (złożonego w Urzędzie 30 maja 2005r. ), zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego Poznań – Śródmieście z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w następującej kwestii:

- Czy sąd wypłacając wynagrodzenia biegłym, tłumaczom i adwokatom zgodnie z art.13 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. Nr 14 poz.176 ze zm.) na podstawie faktury VAT ma obowiązek obliczyć i odprowadzić do urzędu podatek dochodowy od osób fizycznych, a jeżeli tak to jaką kwotę, netto czy brutto należy uznać za podstawę opodatkowania...

Wnioskodawca przedstawił następujący stan faktyczny : Adwokaci i radcy prawni wykonujący zawód w kancelariach indywidualnych oraz prowadzący samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT, wykonują równocześnie czynności na zlecenie sądu, tzw. zastępstwo procesowe z urzędu i uzyskują od sądu wynagrodzenie zaliczone do przychodów z działalności wykonywanej osobiście zgodnie z art.13 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. Nr 14 poz.176 ze zm.).

Tak samo zakwalifikowane są przychody biegłych sądowych i tłumaczy przysięgłych z tytułu wynagrodzeń za wykonane na zlecenie sądu opinie i tłumaczenia. Konsekwencją zakwalifikowania przychodów adwokatów i biegłych do przychodów o których mowa w art.13 ust.6 w związku z art.10 ust.1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest spoczywający na sądach dokonujących wypłat obowiązek płatnika określony w art.41 powyższej ustawy.

Dotychczas płatnik dokonywał wypłaty przedmiotowych wynagrodzeń na podstawie prawomocnego orzeczenia w przypadku wypłaty dla adwokata za obronę z urzędu i prawomocnego orzeczenia i rachunku imiennego wystawianego przez biegłego, po potrąceniu zaliczki zgodnie z art.41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Obecnie na adwokatach, biegłych sądowych i tłumaczach przysięgłych spoczywa obowiązek odprowadzania podatku VAT od czynności wykonywanych na zlecenie sądu, w związku z czym wynagrodzenia winny być wypłacane przez sądy na podstawie otrzymanej faktury VAT. Ze względu na odmienne potraktowanie tych samych czynności określonych w art.13 ust.6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez zaliczenie ich do działalności gospodarczej w myśl art.15 ust.3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług oraz do działalności wykonywanej osobiście na podstawie art.13 ust.6 w związku z art.10 ust.1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozostaje do rozstrzygnięcia problem czy sądy mają nadal obowiązek naliczać i odprowadzać zaliczki od wypłacanych przedmiotowych wynagrodzeń zgodnie z art.41 w/w ustawy. Osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą (w tym także osoby wykonujące wolne zawody) są zobowiązane na podstawie art.44 ust.1 w związku z art.14 i art.10 ust.1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, samodzielnie odprowadzać zaliczki na poczet tego podatku. Zdaniem sądu, w przypadku wystawienia faktury VAT za czynności biegłego sądowego, tłumacza przysięgłego lub adwokata sąd nie ma obowiązku odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Art.13 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.14 poz.176 ze zm.) stanowi, że za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art.10 ust.1 pkt 2 niniejszej ustawy, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów zlecił wykonanie określonych czynności a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art.14 ust.2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej lub samorządowej, z wyjątkiem przychodów o których mowa w pkt 9 cytowanego przepisu.

W świetle powyższego, przychody adwokatów, biegłych i tłumaczy z tytułu świadczenia z urzędu pomocy prawnej, należy kwalifikować do przychodów o których mowa w powołanym wyżej art.13 pkt 6 w związku z art.10 ust.1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody z tego tytułu dla osób fizycznych stanowią odrębne od działalności gospodarczej (art.10 ust.1 pkt 3 powyższej ustawy) źródło uzyskania przychodu.

Konsekwencją takiej kwalifikacji przychodu jest spoczywający na sądach dokonujących wypłaty przedmiotowych kwot, obowiązek płatnika, określony w art.41 ust.1 w/w ustawy.

Zasady pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych regulują art.41 i art.42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z treścią powołanego art.41 ust.1 powyższej ustawy, sądy jako płatnicy są zobowiązane pobierać zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19% należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art.22 ust.9, tj. 20%, oraz pomniejszonej o składki potrącone przez płatnika w danym miesiącu na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz składki na ubezpieczenie chorobowe, o którym mowa w art.26 ust.1 pkt 2b i wpłacenie jej do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczkę na rachunek urzędu skarbowego według siedziby płatnika (art.42 ust.1).

W przypadku opodatkowania tego rodzaju wynagrodzeń podatkiem od towarów i usług dla celów obliczenia zaliczki na podatek dochodowy, podstawę winien stanowić przychód pomniejszony o podatek VAT. Zgodnie bowiem z treścią art.11 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Kwota podatku VAT nie jest kwotą faktycznie otrzymaną czy postawioną do dyspozycji podatnika.

W świetle powyższego należy uznać, iż płatnik wypłacając wynagrodzenia biegłym sądowym, tłumaczom przysięgłym i adwokatom ma obowiązek obliczyć i odprowadzić do urzędu podatek dochodowy. Za podstawę opodatkowania należy przyjąć kwotę netto (w przypadku opodatkowania wynagrodzeń podatkiem od towarów i usług), tak więc stanowisko w sprawie przedstawione przez wnioskodawcę nie jest słuszne.