Ze stanu faktycznego przedstawionego w zapytaniu wynika, że Spółka zamierza zorganizować szkolenie dla swoich pracowników o tematyce zarządzania personelem, które będzie przeprowadzone przez zewnętrzną firmę szkoleniową. Kurs odbywać się będzie w innym miejscu niż miejsce pracy pracowników uczestniczących w szkoleniu, których Spółka zamierza oddelegować. Jako miejsce szkolenia wyznaczono ośrodek wypoczynkowy w ... na Mazurach, należący do jednostki. Spółka zamierza zorganizowanie i przeprowadzenie szkolenia, wyżywienie, noclegi oraz takie atrakcje jak ognisko czy rejs statkiem po jeziorach, sfinansować ze środków obrotowych (bieżących) jednostki.

Wątpliwości wnioskodawcy budzi fakt, czy Spółka jako płatnik jest zobowiązana pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych od bezpłatnego całodziennego wyżywienia, czy też obowiązku takiego nie ma. Zdaniem wnioskodawcy całodzienne wyżywienie nie jest świadczeniem dodatkowym dla pracownika, albowiem w przypadku tym nie przysługuje dieta, zatem nie podlega zaliczeniu do opodatkowanych przychodów pracownika i Spółka nie potrąca zaliczki na podatek od osób fizycznych.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego tut. organ podatkowy stwierdza, że stosownie do postanowień art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) za przychody ze stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) wyżej cytowanej ustawy wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, (...).Definicję podróży służbowej zawiera art. 77 tiret 5 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.). Wynika z niego, że podróżą służbową jest wykonywanie na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy pracownika. Nie można zatem uznać za podróż służbową:podróży do i w obrębie miejscowości, w której pracownik ma stałe miejsce pracy, podróży do i w obrębie miejscowości, w której pracodawca ma siedzibę, jeżeli pracownik w umowie o pracę ma wyznaczone jako miejsce pracy siedzibę firmy.Z treści przytoczonych przepisów Kodeksu Pracy wynika zatem, iż podróż służbową odbywa ten pracownik, który wyjeżdża w celu załatwienia konkretnej sprawy służbowej wyraźnie poleconej mu przez pracodawcę poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza miejscem ustalonym w umowie o pracę jako miejsce jej wykonywania.Z § 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990), z tytułu podróży służbowej odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują diety oraz zwrot kosztów:przejazdów, noclegów, dojazdów środkami komunikacji miejscowej,innych udokumentowanych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb. Zgodnie z § 4 ust. 1 przytoczonego wyżej rozporządzenia dieta jest przeznaczona na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia w czasie podróży. Jednakże ust. 3 pkt 2 tego paragrafu stanowi, że dieta nie przysługuje jeżeli pracownikowi zapewniono bezpłatne całodzienne wyżywienie.
Zatem w przypadku, gdy pracodawca dokona wypłaty diet przeznaczonych na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia w czasie podróży służbowej, w sytuacji gdy pracownik miał zapewnione całodzienne wyżywienie, wówczas dla pracownika będzie to stanowiło przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegający opodatkowaniu tym podatkiem.Nadmienić tutaj należy, że kwota wydatków poniesionych przez Spółkę na sfinansowanie rejsu statkiem po jeziorach oraz ogniska będzie stanowiła dla pracowników biorących udział w szkoleniu w myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu tym podatkiem.