P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Toruniu działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 roku, Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 3 stycznia 2005 roku w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w kwestii skutków podatkowych wynikających z zawarcia umowy o nieodpłatnym użytkowaniu nieruchomości

postanawia

ocenić stanowisko Strony wyrażone w przedmiotowym wniosku jako nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 3 stycznia 2005 roku Spółka z o.o. … wystąpiła o udzielenie pisemnej interpretacji w kwestii skutków podatkowych wynikających z nieodpłatnego korzystania z pawilonu handlowego.

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że Spółka zawarła umowę ze wspólnikiem o ustanowienie na rzecz wymienionej Spółki, najpóźniej do końca listopada 2003 roku na okres dziesięciu lat, nieodpłatnego prawa użytkowania nieruchomości i budynku określonego w umowie z dnia 17 lipca 2003 roku i uchwale Zgromadzenia Wspólników z dnia 12 czerwca 2003 roku.

Zgodnie z § 3 tej umowy nieodpłatne prawo użytkowania zostało przez Wspólnika ustanowione licząc od 17 lipca 2003 roku do dnia 18 lipca 2013 roku. W § 4 wymienionej umowy określono wartość tego prawa na kwotę 48 tysięcy zł rocznie.

Zdaniem Spółki , w związku z użytkowaniem nieruchomości nie ciąży na Spółce obowiązek podatkowy z tytułu nieodpłatnego używania nieruchomości, ponieważ jej koszty w związku z prowadzoną działalnością są mniejsze o koszty hipotetycznej dzierżawy i tym samym płaci zwiększony podatek dochodowy od osób prawnych.

Zdaniem organu podatkowego stanowisko takie nie znajduje potwierdzenia w obowiązujących w tym zakresie przepisach prawnych.

Pomimo nieodpłatnego charakteru umowy o ustanowieniu nieodpłatnego prawa użytkowania, zawarcie takiej umowy na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2005 roku, Nr 54, poz.654 ze zm. ), powoduje określone konsekwencje podatkowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychodami z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności wartości otrzymane nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Stanowiąc o wartości otrzymanych nieodpłatnych świadczeń jako o przychodzie kształtującym podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym, ustawodawca nie sprecyzował bliżej, co należy rozumieć przez „ nieodpłatne świadczenie”, ograniczając się

jedynie do wskazania sposobu i kryteriów ustalania ich wartości.

W uchwale siedmiu sędziów z dnia 18 listopada 2002 roku, sygn. akt FPS 9/02 Sąd stwierdził, iż „ Pojęcie ""nieodpłatnego świadczenia"" użyte w art. 12 ust. 1 pkt 2 omawianej ustawy, ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono nie tylko w cywilistycznym znaczeniu (działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony – art. 353 K.c.), ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”.

Przedmiotem umowy z dnia 17 lipca 2003 roku zawartej przez Spółkę z o.o. … ze wspólnikiem jest ustanowienie nieodpłatnego prawa użytkowania.

Zgodnie z art. 244 oraz art. 252 i następnych Kodeksu cywilnego, użytkowanie jest ograniczonym prawem rzeczowym, którego treścią jest, przysługujące użytkownikowi, uprawnienie do używania rzeczy i pobierania jej pożytków, a przedmiotem użytkowania oprócz rzeczy mogą być również prawa.

W przedmiotowej sprawie na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem na rzecz Spółki tj. biorącego w używanie nieruchomości.

Wartość nieodpłatnych świadczeń otrzymanych przez Spółkę od jej wspólnika zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych i winna być ustalona zgodnie z przepisem art. 12 ust. 5 tej ustawy, na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami i prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

W świetle powyższego, stanowisko Strony wyrażone we wniosku z dnia 3 stycznia 2005 roku, organ podatkowy ocenia jako nieprawidłowe.

Niniejsze postanowienie wydano w oparciu o stan faktyczny przedstawiony w piśmie z dnia 3 stycznia 2005 roku i przepisy prawa obowiązujące w dniu jego datowania.

Stosownie do treści art. 14b § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta.

Zgodnie z art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona lub uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w art. 14b § 5 tej ustawy.

Zgodnie z art. 14a § 4 i art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Toruniu w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia Stronie.