POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej stwierdza, że stanowisko podatnika - przedstawione we wniosku z dnia 03.03.2005 r. (wpływ do tut. Urzędu 07.03.2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie obowiązku złożenia zeznania rocznego CIT-8 za 2004 r. w terminie do 31.03.2005 r. oraz obowiązku przekazania sprawozdania finansowego do urzędu skarbowego jest prawidłowe, natomiast w części dotyczącej terminu złożenia sprawozdania finansowego częściowo nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07 marca 2005 r. do Naczelnika Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w BielskuBiałej wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Pismem z dnia 17.03.2005 r. znak: PD/443-71/OS/SJ-15754 oraz pismem z dnia 20.05.2005r. znak: PD/423-35/05/29076 organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku zostały uzupełnione w dniu 04.04.2005 r. a następnie w dniu 27.05.2005 r.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Spółka w złożonym wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przedstawiła następujący stan faktyczny: Spółka z o.o. Oddział w Polsce - zakład w rozumieniu ustawy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Niemcami, otrzymuje od Spółki matki w Niemczech noty obciążeniowe dotyczące kosztów prac inżynierów, zarządu, sekretariatu z tytułu częściowo wykonywanych prac projektowych przez niemieckich inżynierów ­ pracowników spółki matki. Oddział w Polsce uzyskuje przychody z projektów logistycznych polegających na zaprojektowaniu systemów logistycznych sieci dystrybucji, łańcuchów dostaw, magazynów i itp. Umowy na świadczenie usług polegających na projektowaniu systemów logistycznych kontrahentami zawiera podmiot polski - Oddział w Polsce. Oddział w Polsce wystawia fakturę za sprzedaż tych że usług i otrzymuje należność za wykonanie projektu. W umowach zawieranych z kontrahentami oprócz szczegółowych etapów prac i sposobu ich wykonania, są wymienione osoby, które ten projekt będą wykonywać. Znajdują się tam pracownicy Spółki - matki z Niemiec jak i firmy zewnętrzne, - którym pod zlecane są niektóre prace. Prace wykonywane przez pracowników Spółki - matki są wykonywane w Niemczech i przesyłane drogą elektroniczną, bądź przywożone przez Dyrektora Oddziału polskiego, który nadzoruje zakład ­ oddział w Polsce. Całość projektu jest firmowana firmą Oddziału w Polsce i to Oddział ponosi odpowiedzialność za wykonanie projektu. Nie istnieje porozumienie (umowa, zobowiązanie, itp.) pomiędzy Spółką-matką (podmiot zagraniczny) a Oddziałem w Polsce na świadczenie przez Spółkę-matkę usług zarządzania, sekretarskich, projektowych na rzecz Oddziału-córki. Koszty, jakie ponosi Oddział w Polsce wynikają z otrzymywanych dokumentów obciążeniowych (nota obciążeniowa) od Spółki-matki za ww. usługi. Oddział przyjmuje, iż są to koszty, jakie Spółka matka poniosła w związku z częściowym wykonaniem na rzecz Oddziału ww. prac (projektowych, kreślarskich, sekretarsko-biurowych, itp.) Należność, jaka wynika z not obciążeniowych od Spółki-matki jest zobowiązaniem (kosztem) Oddziału w Polsce. Oddział w Polsce płaci Spółce-matce za ww. prace na podstawie otrzymanych not, gdyż to na jego rzecz są wykonywane prace. Oddział nie wypłaca pracownikom niemieckim wynagrodzenia za prace wykonywane na rzecz Oddziału. Wynagrodzenie wypłaca Spółka w Berlinie.W związku z przedstawionym stanem faktycznym podatnik zapytuje o sposób rozliczania się z urzędem skarbowym, czy ma obowiązek składać bilans, rachunek zysków i strat oraz informację dodatkową wraz z deklaracja CIT-8 w terminie 31.03.2005 r. za rok poprzedni oraz czy obowiązują go przepisy o sprawozdaniach skonsolidowanych?

Stanowisko podatnika: Podatnik wyjaśnił, iż zgodnie z ustawą o unikaniu podwójnego opodatkowania z Niemcami jest zakładem i rozlicza się z dochodów uzyskanych na terytorium Polski z podatku dochodowego od osób prawnych stawką 19% i co miesiąc składa deklarację CIT -2, a na koniec roku bilans, rachunek zysków i strat oraz informacje dodatkową wraz z deklaracją CIT-8. Podatek dochodowy Podatnik płaci od całości swoich dochodów w Polsce nie dzieląc go na żadne części.

W przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie znajdują następujące przepisy:
- art. 85 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 ze zm.), stanowiący, iż dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni mogą, na zasadzie wzajemności, o ile ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
- art. 5 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec z dnia 14 maja 2003r. w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z dnia 20 stycznia 2005 r. Nr 12, poz. 90) który stanowi, iż w rozumieniu niniejszej Umowy określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie albo częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.
Określenie "zakład" obejmuje w szczególności: miejsce zarządu, filię, biuro, fabrykę, warsztat i kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu ziemnego kamieniołom lub inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.
- art. 7 ust. 1 ww. Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec, który stanowi, iż zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.
- art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) stanowiący, iż podatnicy, którzy nie maja na terytorium Polski siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Polski,
- art. 9 ust.1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami w sposób zapewniający ustalenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i należnego podatku.
- art. 27 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit.a) i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego (...)
- art. 27 ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że podatnicy obowiązani do sporządzenia sprawozdania finansowego przekazują do urzędu skarbowego sprawozdanie wraz z opinią i raportem podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych, w terminie 10 dni od daty zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego.
Obowiązek złożenia opinii i raportu nie dotyczy podatników, których sprawozdania finansowe, na podstawie odrębnych przepisów, są zwolnione z obowiązku badania.
Na podstawie art. 85 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 ze zm.) dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni mogą, na zasadzie wzajemności, o ile ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Jak stanowi art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W celu jednakże uniknięcia opodatkowania tych samych dochodów dwukrotnie, tj. w państwie siedziby lub zarządu zagranicznej osoby prawnej i w Polsce, zawierane są umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. W związku z tym badając sytuację podatkową zagranicznej osoby prawnej nie mającej w Polsce siedziby lub zarządu - jeśli z krajem siedziby lub zarządu tego podmiotu zawarta została przez Polskę taka umowa - należy stosować postanowienia właściwej umowy. Zgodnie z art. 7 ust. 1 przywołanej powyżej umowy pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec z dnia 14 maja 2003 r. w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z dnia 20 stycznia 2005 r. Nr 12, poz. 90), zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.
Definicja zakładu zamieszczona została w art. 5 ww. Umowy. W myśl tego przepisu określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie albo częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. Określenie "zakład" obejmuje w szczególności: miejsce zarządu, filię, biuro, zakład fabryczny, warsztat i kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu ziemnego, kamieniołom lub inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.
Jak wynika z pisma Oddziału, stanowi on zakład spółki niemieckiej i stosownie do ww. przepisów podlega obowiązkowi podatkowemu od całości dochodów, które osiąga na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w Polsce - według polskich przepisów podatkowych.
Art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nakłada na wszystkich podatników, a więc również na podatników nie mających na terenie Polski siedziby lub zarządu, obowiązek prowadzenia właściwej ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.
Jeżeli ustalenie dochodu (straty) w sposób określony w ust. 1 nie jest możliwe, dochód (stratę) ustala się w drodze oszacowania, zgodnie z ust. 2 omawianego artykułu. Jednocześnie, stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 ze zm.), przepisy tej ustawy stosuje się również do zagranicznych osób prawnych, zagranicznych jednostek nieposiadających osobowości prawnej oraz zagranicznych osób fizycznych, prowadzących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność osobiście, przez osobę upoważnioną, przy pomocy pracowników - w odniesieniu do działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na wielkość przychodów. Przepisy te oznaczają więc, że jeżeli osoba zagraniczna prowadzi na terytorium Polski działalność, w tym w formie zakładu, zobowiązana jest prowadzić rachunkowość w języku polskim w takim zakresie działalności osoby zagranicznej, jaki wskazany jest poprzez zakład i jaki może być niezbędny dla określenia - zgodnie z wcześniej wskazanymi zasadami - zysków uzyskanych poprzez ten zakład.
Obowiązek składania zeznania o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym oraz sprawozdania finansowego określają przepisy art. 27 ust. 1 i ust. 2 wyż. cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 27 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, za wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit.a) i przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani składać urzędom skarbowym do końca trzeciego miesiąca roku następnego zeznanie, według ustalonego wzoru (CIT-8), o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym. Natomiast zgodnie z art. 27 ust. 2 ww. ustawy podatnicy obowiązani do sporządzenia sprawozdania finansowego przekazują do urzędu skarbowego sprawozdanie wraz z opinią i raportem podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych, w terminie 10 dni od daty zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego. Obowiązek złożenia opinii i raportu nie dotyczy podatników, których sprawozdania finansowe, na podstawie odrębnych przepisów, są zwolnione z obowiązku badania.
W świetle wyżej przywołanych przepisów należy stwierdzić, iż oddział zagranicznego przedsiębiorcy będący zakładem w rozumieniu ww. Umowy, ma obowiązek składać urzędowi skarbowemu zeznanie roczne o wysokości dochodu (straty) za dany rok podatkowy w terminie do końca trzeciego miesiąca następnego roku podatkowego (za 2004 r. do 31.03.2005 r.) oraz ma obowiązek przekazać do urzędu skarbowego w terminie określonym w art. 27 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, sprawozdanie finansowe.
W zakresie obowiązku sporządzania i składania przez Oddział sprawozdania skonsolidowanego tut. organ podatkowy informuje, iż zgodnie z art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Zgodnie natomiast z art. 3 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych oraz przepisy wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych. Z powyższego wynika, iż przedmiotem interpretacji udzielonej przez naczelnika urzędu skarbowego mogą być jedynie przepisy ogólnego prawa podatkowego oraz szczególnego, materialnego prawa podatkowego dotyczącego podatków, dla których właściwym jest naczelnik urzędu skarbowego. Tym samym tut. organ podatkowy nie może wydać interpretacji w zakresie m.in. stosowania przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2004 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.). Dlatego też tut. organ podatkowy nie jest właściwy do oceny czy w przedmiotowej sytuacji prawidłowym jest składanie sprawozdania skonsolidowanego.