1.) Stan faktyczny opisany w przedmiotowym wniosku:

Wnioskodawca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W skład szkoły wchodzą warsztaty szkolne znajdujące się w innym budynku niż szkoła. Wnioskodawca wynajmuje pomieszczenia znajdujące się zarówno w budynku szkoły jak i w budynku warsztatów na działalność gospodarczą innym firmom. Za wynajem tych pomieszczeń wnioskodawca wystawia faktury VAT, media natomiast są przez wnioskodawcę refakturowane. Przy szkole na mocy uchwały Rady Powiatu został utworzony „środek specjalny” prowadzony dla warsztatów szkolnych. Pieniądze przekazywane na rachunek bankowy „środka specjalnego” to dochód ze sprzedaży towarów i usług wykonanych przez uczniów na warsztatach szkolnych. Za sprzedaż tych towarów i usług wykonanych w warsztatach szkolnych wnioskodawca wystawia faktury VAT z naliczonym 22% podatkiem.

2.) Stanowisko wnioskodawcy:

Zdaniem podatnika ma on prawo do dokonania korekty deklaracji VAT- 7 za okresy ustawowe, jednak nie później niż w ciągu roku, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatnik nabył prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

3.) Ocena prawna stanowiska wnioskodawcy- sposób zastosowania prawa podatkowego: Stanowisko wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne mniemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Wnioskodawca wraz z działającymi przy szkole warsztatami szkolnymi spełnia powyższą definicję. Warsztaty szkolne nie są odrębnym podatnikiem podatku VAT (działają przy szkole), a więc zarówno przychody wypracowane przez warsztaty szkolne jak i koszty działalności tych warsztatów należy rozliczać łącznie z przychodami i kosztami wnioskodawcy. Środki specjalne definiowało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 08.05.1991r. (Dz. U. Nr 42 poz. 184 ze zm.), które umożliwiało funkcjonowanie tych środków do końca 2004r. Zatem ta forma nie oznacza nic organizacyjnie i prawnie i jest formą nieformalnego wyodrębnienia w ramach szkoły (jak klasy, warsztaty i inne obiekty). Wszelkie „refakturowanie” pomiędzy takimi obiektami jest bezpodstawne i nie ma charakteru „zmiany właściciela” lecz stanowi korektę rozliczeń w tej samej jednostce o charakterze wewnętrznym. Sprawa jak się będzie podmiot rozliczał ze środków wewnątrz swojej struktury nie jest problemem podatkowym, gdyż poszczególne obiekty i jednostki wewnętrznej organizacji szkoły nie mają odrębnego statusu prawnopodatkowego ani osobowości prawnej lub finansowej (odrębne jednostki lub zakłady budżetowe).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 i 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych , podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi m. in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4. W związku z powyższym podatnik może pomniejszyć podatek należny o tę część podatku naliczonego, która jest związana z czynnościami opodatkowanymi takimi jak wynajem pomieszczeń szkoły i warsztatów na cele działalności gospodarczej innym podmiotom gospodarczym oraz sprzedaż towarów i usług wykonanych przez uczniów w warsztatach szkolnych (można więc odliczyć podatek naliczony z faktur za media wystawianych dla wnioskodawcy, ale tylko w takiej części w jakiej dotyczy on czynności opodatkowanych; można też odliczyć podatek naliczony wynikający z faktur VAT dotyczących zakupów związanych z bieżącą działalnością warsztatów szkolnych, ale również tylko w takiej części, w jakiej dotyczy on sprzedaży opodatkowanej). Należy przy tym wziąć pod uwagę brzmienie art. 90 ust. 1, 2, 3, 4, 5 i 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje , podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w art. 90 ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem art. 90 ust. 10. Zasady obliczania proporcji, o której mowa powyżej są określone w art. 90 ust. 3, 4, 5 i 6 ww. ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 13 cytowanej powyżej ustawy o podatku VAT jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w art. 86 ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.