P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Krowodrza działając na zasadzie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Z 2005 r. Nr 8, poz. 60 tekst jednolity) po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 21.02.2005 r. (data stempla pocztowego – 21.02.2005 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie daty powstania przychodu w podatku dochodowym stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko nie jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Z treści złożonego przez Pana wniosku wynika, że zakupił Pan samochód osobowy na potrzeby działalności gospodarczej, którego wartość przekroczyła równowartość 20 000 EURO. Samochód ten został wprowadzony do ewidencji środków trwałych (zgodnie z wartością stanowiącą równowartość 20 000 EURO), a odpisy amortyzacyjne zaliczane są do kosztów uzyskania przychodu. Samochód został skradziony przed jego całkowitą amortyzacją w miesiącu listopadzie 2004 r., natomiast odszkodowanie z tytułu ubezpieczenia autocasco zostało wypłacone w miesiącu styczniu 2005 r.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 1769 ze zm.) przychodem z działalności gospodarczej są również otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą. Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 1c za datę powstania przychodu uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku). Zatem w Pana przypadku przychód z tytułu wypłaconego odszkodowania powstał w dacie wystawienia dokumentu potwierdzającego przesłanie Panu odszkodowania.
W świetle powyższego tutejszy organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Powyższa interpretacja:
– dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących,
– nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta, następcy prawnego podatnika, osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.