Naczelnik Urzędu Skarbowego w Krośnie, działając na podstawie przepisów art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) oraz art. 3 ust. 1, art. 4a, art. 9 art. 11 ust. 1, i art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), po rozpatrzeniu pana wniosku z dnia 18.03.2005 r. (data wpływu 22.03.2005 r.), uzupełnionego pismem z dnia 14.04.2005 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

Wnioskiem z dnia 18.03.2005 r. (data wpływu 22.03.2005 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14.04.2004 r. zwrócił się pan do tutejszego Urzędu z prośbą o udzielenie interpretacji prawa podatkowego w zakresie sposobu rozliczenia rocznego. Stan faktyczny przedstawił pan następująco: w 2004 r. był pan zatrudniony w spółce z o.o. K. w T. na podstawie umowy o pracę na czas określony w okresie 12.08.2004 - 22.10.2004 r. i skierowany do pracy na budowę w Niemczech. Określił pan, iż należne w tym okresie wynagrodzenie wynosiło brutto w euro 941,20 za sierpień, 834,05 za wrzesień, ekwiwalent za urlop 243,56 oraz koszty przejazdu 187,00. W okresie tym przebywał pan także na chorobowym, za które łącznie miał pan otrzymać 1.935,96 zł; ponieważ nie otrzymał pan ww. wynagrodzenia poza kwotą 285,34 zł netto - zasiłek chorobowy, skierował pan sprawę do Sądu Pracy. Do wniosku dołączył pan kserokopie następujących dokumentów:

• informację PIT-11 wystawioną przez "K." sp. z o. o.,
• pismo "K." sp. z o.o. w Tarnowie z dnia 22.10.2004 r.,
• pismo Państwowej Inspekcji Pracy, Okręgowy Inspektorat Pracy w Krakowie z dnia 20.12.2004 r.,
• umowę o pracę z dnia 10.08.2004 r.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 i art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Treść § 7 zawartej przez pana umowy o pracę na czas oznaczony w dniu 10.08.2004 r. z firmą K. sp. z o.o. w T. stanowi, że:

• stosunek pracy łączący strony na podstawie niniejszej umowy podlega prawu polskiemu,
• wysłanie pracownika do pracy na budowie eksportowej w Niemczech odbywa się na podstawie umowy zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o oddelegowaniu pracowników polskich przedsiębiorstw do realizacji umów o dzieło, zawartej w Bonn w dniu 31.01.1990 r.

W piśmie z dnia 22.10.2004 r. firma K. stwierdza, że w trakcie wykonywania pracy w okresie od 12.08.2004 do 15.09.2004 r. na kontrakcie nr 3/LBN/2004 wykonał pan wadliwie usługę, co wymagało usunięcia wady przez innych pracowników i powołując się na § 5 pkt 7 umowy o pracę informuje pana, że za wadliwe wykonanie przez pracownika usługi wynagrodzenie nie przysługuje. Pracodawca odmówił panu także wypłaty kwoty 187,00 euro z tytułu powrotu z Niemiec do T. w dniu 15.09.2004 r., gdyż powrót ten odbył się bez zgody pracodawcy i przed ustaniem zatrudnienia, ponadto odmowę pracodawca uzasadnia tym, że w Niemczech świadczył pan pracę legalnie, w związku z czym mógł pan skorzystać z pomocy lekarskiej na miejscu i nie musiał pan wracać do Polski.

Reasumując należy stwierdzić, iż uprawnienie do rozstrzygania sporów ze stosunku pracy przysługuje tylko i wyłącznie Sądom Pracy. Tak więc tylko Sąd pracy może w wyroku stwierdzić, czy wykonana przez pana praca w Niemczech była wolna od wad i w konsekwencji należy się panu wynagrodzenie czy też nie.

Dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych istotne znaczenie mają uregulowania zawarte w art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 1 ustawy podatkowej. Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami z zastrzeżeniem art. 14 - 16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Artykuł 12 ust. 1 ww. ustawy podatkowej stanowi, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Tak więc zeznaniem podatkowym winny być objęte dochody faktycznie uzyskane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku podatkowym.

Powyższa interpretacja:

• dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego tego zdarzenia, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących,
• nie jest wiążąca dla podatnika/płatnika (inkasenta/osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.