POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity w Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) stwierdzam, że stanowisko Spółki reprezentowanej przez pełnomocnika - przedstawione we wniosku z dnia 09.02.2005 r., który wpłynął w dniu 10.05.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej odpowiedzi na pytanie czy powiększenie kwoty pożyczek o kwoty narosłych odsetek stanowi dla Spółki podatkowy koszt uzyskania przychodów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.05.2005 r. do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Jak stanowi art. 14a § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Stan faktyczny opisany przez wnioskodawcę oraz jego stanowisko w sprawie.
a) stan faktyczny. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w roku 2003 oraz w roku 2004 Spółka (pożyczkobiorca) zawarła z innym podmiotem z siedzibą w Helsinkach (tj. pożyczkodawcą) trzy umowy pożyczki, opiewające łącznie na kwotę 110.000 EUR, z odsetkami w skali roku wynoszącymi 3%. Pod koniec ubiegłego roku strony w wyniku przeprowadzonych negocjacji ustaliły, że:
- po pierwsze - dokonują przewalutowania kwot wynikających z zawartych umów pożyczek na złote polskie jak i przewalutowania kwot narosłych odsetek, opiewających tego dnia na kwotę 5.034,07 EUR,
- po drugie - o kwotę narosłych i przewalutowanych odsetek, powiększają wartość pożyczek wobec pożyczkodawcy,
- po trzecie - zobowiązanie pożyczkowe wobec pożyczkodawcy scalają w jeden dług.
Na potwierdzenie owych ustaleń strony w dniu 28 grudnia 2004 r. spisały stosowną umowę. W efekcie poczynienia owych ustaleń oraz zawarcia wymienionej umowy zaistniała sytuacja, w której Spółka stała się obecnie dłużnikiem wobec swego pożyczkodawcy na określoną kwotę polskich złotych. Pomiędzy dniem otrzymania przez Spółkę poszczególnych kwot pożyczek a dniem zawarcia umowy w dniu 28 grudnia 2004 roku, nastąpiła istotna zmiana kursu euro wobec złotówki. Złotówka się umocniła a euro okazało się tańsze w stosunku do tych kursów, które obowiązywały w dniach zawierania ww. umów oraz w dniach otrzymania poszczególnych kwot pożyczek. Powiększenie kwot pożyczek o kwoty narosłych do określonego dnia odsetek (kapitalizacja) oraz zmiana kursu euro, zaistniała pomiędzy dniem otrzymywania poszczególnych transz pożyczek a dniem przewalutowania ich na złote polskie, powoduje powstanie określonych konsekwencji podatkowych w aspekcie umowy zawartej przez strony w dniu 28 grudnia 2004 roku.
b) pytanie wnioskodawcy. Wobec dokonanych przez strony czynności, zdaniem Spółki, niezbędnym jest rozstrzygnięcie m.in. następującego zagadnienia w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych: czy powiększenie kwoty pożyczek o kwoty narosłych odsetek stanowi dla Spółki podatkowy koszt uzyskania przychodów,
c) stanowisko wnioskodawcy: Zdaniem Spółki powiększenie kwoty pożyczki o kwotę odsetek narosłych do dnia zawarcia umowy w dniu 28 grudnia 2004 roku, stanowiące tzw. kapitalizację, niezależnie od tego, że powiększenie owo nastąpiło w złotych polskich, jest dla Spółki w tej części podatkowym kosztem uzyskania przychodów z uwagi na brzmienie art. 16 ust. 1 pkt 10 ppkt a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek. Zatem podwyższenie kwot pożyczek o część wartości stanowiącej równowartość narosłych odsetek może być uznane za koszt podatkowy.
Ocena prawna stanowiska pytającego. Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny organ podatkowy odpowiadając na pytanie Spółki informuje, iż stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób (tekst jednolity w Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).
Zgodnie z powołanym przepisem skapitalizowane odsetki są u dłużnika kosztem uzyskania przychodów w dacie ich każdorazowej kapitalizacji dokonanej zgodnie z warunkami umów.
Zatem w opisywanej sytuacji, wysokość skapitalizowanych odsetek od pożyczek (dokonana przez Spółkę na podstawie umowy z dnia 28.12.2004 r.) stanowi koszty uzyskania przychodów w dacie ich kapitalizacji. Odnosząc się do przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego, stanowisko zaprezentowane przez podatnika, że zwiększenie kwoty pożyczki o kwotę odsetek narosłych do dnia zawarcia umowy przewalutowania, stanowiące tzw. kapitalizację, niezależnie od tego, że powiększenie owo nastąpiło w złotych polskich, jest dla Spółki w tej części podatkowym kosztem uzyskania przychodów - jest prawidłowe.