DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 24 marca 2005r. znak: FK/3011/2005 na postanowienie Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu z dnia 16 marca 2005r. Nr PSUS/PPOI-443/25/05/MS stanowiące interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dotyczącej zasad opodatkowania robót dotyczących infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu

• zmienia zaskarżone postanowienie organu pierwszej instancji w części dot. wyłączenia z możliwości opodatkowania stawką podatku VAT 7% remontów i robót konserwacyjnych w zakresie infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu oraz odmawia uchylenia ww. postanowienia w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 13 stycznia 2005r. Przedsiębiorstwo zwróciło się do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie możliwości stosowania 7% stawki podatku VAT w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych w zakresie infrastruktury towarzyszącej obiektom budownictwa mieszkaniowego.

W ww. piśmie z dnia 13 stycznia 2005r. wnioskodawca stanął na stanowisku, że w przypadku, gdy infrastruktura towarzysząca w przeważającej części (tj. w ponad 90%) związana jest z budownictwem mieszkaniowym, to przy realizacji robót budowlano-montażowych, remontów lub robót konserwacyjnych związanych z tą infrastrukturą należy zastosować stawkę w wysokości 7% do całości usługi.

Postanowieniem z dnia 16 marca 2005r. Nr PSUS/PPOI-443/25/05/MS Naczelnik Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu uznał za nieprawidłowe stanowisko podatnika w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Na powyższe postanowienie strona wniosła zażalenie z dnia 24 marca 2005r. znak: FK/3011/2005, w którym wnosi o jego uchylenie w całości.

Po rozpatrzeniu przedmiotowego zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdza, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) w okresie od przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007r. stosuje się stawkę w wysokości 7% w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.

Przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą rozumie się, zgodnie art. 146 ust. 2 ww. ustawy, roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Z kolei pod pojęciem infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, stosowanie do art. 146 ust. 3 ww. ustawy, rozumie się:

• sieci rozprowadzające, wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych;
• urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i małą architekturę;
• urządzenia i ujęcia wody, stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków, kotłownie oraz sieci wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, elektroenergetyczne, gazowe i i telekomunikacyjne

- jeżeli są one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.

Z wyżej przytoczonych przepisów wynika zatem, że prawo do zastosowania stawki 7% do robót związanych z infrastrukturą towarzyszącą jest uzależnione od tego, czy będzie ona związana z obiektami budownictwa mieszkaniowego, czy też z obiektami o innej klasyfikacji. W praktyce infrastruktura towarzysząca, poza nielicznymi przypadkami, może być związana zarówno z funkcjami gospodarczymi (np. budynki przemysłowe, czy też handlowo-usługowe), a tylko w pewnej części związana jest ściśle z budownictwem mieszkaniowym.

Wprawdzie w ustawie z dnia 11 marca 2004r. ustawodawca nie określił trybu i sposobu wydzielania tej infrastruktury z podstawy opodatkowania, to jednak należy podkreślić, że cyt. przepis art. 146 ww. ustawy wyraźnie wskazuje, że stawka 7% odnosi się wyłącznie do infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu.

Tym samym, w przypadku gdy inwestycja dotyczy zarówno infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu jak i pozostałemu, należy dla zastosowania właściwej stawki podatku VAT wydzielić tę część, która związana jest z obsługą budownictwa mieszkaniowego i opodatkować stawkę 7%, natomiast dla pozostałej części inwestycji właściwa będzie stawka 22%. Rozdziału tego można dokonać na podstawie dokumentacji projektowej oraz kosztorysowej.

W ocenie tut. organu brak jest również podstaw do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 7% dla całej inwestycji w przypadku, gdy projektant oceni, że infrastruktura w przeważającej części np. w ponad 90% związana jest z budownictwem mieszkaniowym. Takie uprawnienie nie wynika bowiem z żadnych uregulowań prawnych. Zastosowanie ww. stawki podatku w odniesieniu do całości inwestycji, pomimo, że dotyczy ona budownictwa mieszkaniowego i budownictwa o innym przeznaczeniu prowadzi do nieuzasadnionego rozszerzenia zakresu stosowania ww. przepisu art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a i art. 146 ust. 3 cyt. ustawy o podatku VAT.

Należy w tym miejscu zauważyć, że w zażaleniu z dnia 24 marca 2005r. Strona podnosi, że przepisy mówią jedynie o związku infrastruktury z obiektami budownictwa mieszkaniowego, nie precyzują przy tym zasad ustalania ww. związku.

W ocenie tut. organu ustalenie stopnia powiązania infrastruktury z budownictwem mieszkaniowym jest istotne ze względu na możliwość zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT.

Jak już wskazano wyżej, związek taki można ustalić na podstawie posiadanej dokumentacji projektowej lub kosztorysowej. Proporcję może zatem określić inwestor lub projektant obiektu według ogólnie przyjętych w branży budowlanej kryteriów technicznych. Należy przy tym zaznaczyć, że możliwość skorzystania z preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 7% stanowi uprawnienie, z którego podatnik może skorzystać przy spełnieniu warunków określonych ww. przepisami prawa, w tym przypadku pod warunkiem wykazania związku infrastruktury (w całości lub też w konkretnie określonej części) z budownictwem mieszkaniowym.

W ocenie tut. organu opodatkowanie stawką 7% realizowanej inwestycji w części związanej wyłącznie z budownictwem mieszkaniowym w niczym też nie ogranicza ustawowych uprawnień podatnika wynikających z treści ww. przepisu art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego brak jest podstaw do uchylenia postanowienia Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu w części dotyczącej opodatkowania stawką podatku VAT 7% robót budowlano-montażowych w zakresie inwestycji dotyczących infrastruktury towarzyszącej w części związanej z budownictwem mieszkaniowym.

Odnosząc się natomiast do kwestii związanej z możliwością zastosowania stawki 7% w zakresie remontów i prac konserwacyjnych dotyczących ww. infrastruktury tut. organ nie podziela stanowiska zawartego w ww. postanowieniu z dnia 16 marca 2005r.

W przedmiotowym postanowieniu wskazano bowiem, że Spółka nie ma prawa stosować stawki podatku VAT 7% na roboty budowlane wykonywane w ramach remontu lub prac konserwacyjnych dotyczących infrastruktury i to bez względu na stopień jej powiązania z budownictwem mieszkaniowym.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że użycie przez ustawodawcę zwrotu infrastruktura „towarzysząca” nie oznacza, że jej wykonanie musi być realizowane jednocześnie (w tym samym czasie) co inwestycja w zakresie samych obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Przepis art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o VAT ma także zastosowanie do robót budowlanych w zakresie infrastruktury towarzyszącej wykonywanych w związku z już istniejącymi obiektami budownictwa mieszkaniowego i odnosi się również do remontów oraz robót konserwacyjnych dotyczących tej infrastruktury w części w jakiej służy ona budownictwu mieszkaniowemu.

W świetle powyższego tut. organ uznał, iż zasadna jest zmiana ww. postanowienia w tej części.

Wobec powyższego postanowiono orzec jak w sentencji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna w toku postępowania administracyjnego.

Na mocy art. 143 cyt. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa wydana została z upoważnienia Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

Na decyzję służy skarga (w dwóch egzemplarzach) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia. (Adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach – Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a).