Ze stanu faktycznego przedstawionego w zapytaniu wynika, że Spółka zaciągnęła pożyczkę od nierezydenta szwedzkiego. Umowa została zawarta poza terytorium Polski a pieniądze będące przedmiotem umowy były w momencie jej zawierania poza terytorium Polski. Zdaniem wnioskodawcy zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi podlegają:

1. Rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2. Rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa wykonywane za granicą w przypadku, gdy nabywca ma miejsce lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym wnioskodawca uważa, że wspomniana umowa nie będzie podlegała podatkowi PCC, ponieważ umowa została zawarta poza granicami kraju i pieniądze będące przedmiotem umowy znajdowały się w tym czasie również poza terytorium kraju.

Generalną zasadą przyjętą w podatku od czynności cywilnoprawnych jest to, że „podatkowi temu podlegają te czynności cywilnoprawne, których przedmiotem są rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, jeżeli nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Polski i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Polski”. Wyjątki od tej reguły zostały wprowadzone w art. 1 ust. 5 i 6 cyt. ustawy. W związku z tym zgodnie z treścią art. 1 ust. 4 pkt 1 cyt. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 86, poz. 959 ze zm.) podatkowi temu podlegają takie umowy pożyczki, które dotyczą rzeczy znajdujących się w Polsce lub praw majątkowych podlegających wykonaniu w Polsce. Nawet zawarcie umowy pożyczki za granicą będzie skutkowało opodatkowaniem, jeżeli jej przedmiotem byłyby rzeczy znajdujące się na terytorium Polski lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Polski.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę wynika, że przedmiot umowy pożyczki w chwili jej zawarcia znajdował się za granicą na koncie bankowym pożyczkodawcy, zatem obowiązek podatkowy z tytułu tej umowy nie powstał. Dla powstania obowiązku podatkowego nie ma bowiem znaczenia fakt późniejszego sprowadzenia do kraju pieniędzy lub rzeczy oznaczonych co do gatunku, które w chwili zawierania umowy znajdowały się poza granicami Polski. Status dewizowy pożyczkodawcy nie ma bezpośredniego wpływu na powstanie obowiązku w podatku od czynności cywilnoprawnych. Natomiast decydujące znaczenie ma to, gdzie w momencie zawierania umowy znajdowały się pieniądze lub rzeczy oznaczone co do gatunku. Jeżeli w chwili zawarcia umowy pożyczki znajdują się one w Polsce, transakcja podlega omawianemu podatkowi, nawet jeżeli pożyczkodawcą jest nierezydent. O powinności zapłaty tego podatku można mówić tylko wtedy, gdy przedmiot umowy w chwili dokonania tej czynności cywilnoprawnej znajduje się w Polsce.

Ponadto opodatkowaniu zgodnie z art. 1 ust. 4 pkt 2 cyt. ustawy „podatkowi temu podlegają te czynności cywilnoprawne, których przedmiotem są rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, jeżeli łącznie są spełnione dwie przesłanki, tj. nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Polski i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Polski”. O konieczności jednoczesnego wystąpienia dwóch wymienionych przesłanek przesądza użycie w komentowanym przepisie spójnika „i”. Ze stanu faktycznego przedstawionego przez stronę wynika, iż umowa pożyczki została zawarta poza granicami Polski. Zatem nie zostały łącznie spełnione wymienione powyżej dwie przesłanki, w związku z czym przedmiotowa umowa i w tym przypadku nie podlega omawianemu podatkowi.

Reasumując umowa pożyczki - zawarta z nierezydentem, spisana poza terytorium Polski, gdy pieniądze będące przedmiotem umowy w momencie jej podpisania nie znajdowały się na koncie bankowym pożyczkobiorcy - w świetle powołanych powyżej przepisów nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, a zatem stanowisko przedstawione przez stronę jest prawidłowe.