INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2012 r. (data wpływu 18 czerwca 2012 r.) uzupełnionym pismami z dnia 29 sierpnia 2012 r. (data wpływu 4 września 2012 r.) oraz z dnia 21 września 2012 r. (data wpływu 25 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismami w dniu 4 września 2012 r. oraz w dniu 25 września 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w grudniu 2008 r., styczniu i grudniu 2010 r. oraz w grudniu 2011 r. zakupił dla dzieci swoich pracowników paczki świąteczno-noworoczne. Paczki te były finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Na potrzeby wydania paczek nie była oceniana sytuacja materialna w rodzinie, i nie było uwzględniane kryterium socjalne. Aby otrzymać paczkę pracownicy nie składali wniosków ani oświadczeń o dochodach. Kryterium decydującym było posiadanie dziecka w wieku do 14 lat. Wartość paczki otrzymanej przez pracownika była jednakowa dla wszystkich uprawnionych, i wynosiła na jedno dziecko w latach 2008 i 2011- 80 zł, a w 2010 r. – 70 zł. Decyzja o jednakowej wartości paczek była podyktowana względami wychowawczo-psychologicznymi i służyła niedopuszczeniu do sytuacji w której dziecko czułoby się pokrzywdzone mniejszą wartością otrzymanej paczki. Aspekt ten okazał się istotny, gdyż paczki były wręczane podczas wspólnego spotkania opłatkowego.

W trakcie kontroli przeprowadzonej u Wnioskodawcy przez ZUS, kontroler ustalił, że paczki świąteczno-noworoczne przyznane dzieciom pracowników w latach 2008-2011 winny zostać oskładkowane, a tym samym opodatkowane.

Wobec powyższego zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca jako płatnik był zobowiązany do poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, czy też wartość tych świadczeń korzystała ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
2. Czy Wnioskodawca może zrezygnować z doliczenia kwot podatku od ww. świadczenia do poszczególnych lat, a tym samym nie składać korekt deklaracji PIT-4R a następnie korekt deklaracji PIT-11...
3. Czy Wnioskodawca powinien dokonać korekt PIT-4R i PIT-11 za poszczególne lata w związku z naliczeniem składek na ubezpieczenie społeczne i składek zdrowotnych oraz zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych...

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest rozstrzygnięcie w zakresie pytania pierwszego. W zakresie pytania drugiego i trzeciego zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie był zobowiązany do poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, bowiem świadczenie to jako świadczenie rzeczowe, mieszczące się w limicie kwoty wolnej od podatku, korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r., przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub częściowo odpłatnych.

Biorąc powyższe pod uwagę do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które pracownik uzyskał w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się więc zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, jak i wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Przychodem ze stosunku pracy będzie więc również wartość świadczenia rzeczowego w postaci paczek świąteczno-noworocznych.

Jednakże na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 21 sierpnia 2009 r. wolna od podatku dochodowego jest wartość rzeczowych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

W myśl natomiast art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 22 sierpnia 2009 r. wprowadzonym ustawą z dnia 17 lipca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 125, poz. 1037) i mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2009 r. - zwalnia się od podatku dochodowego wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, iż przedmiotowym zwolnieniem w 2008 r. objęte były świadczenia, które łącznie spełniały następujące przesłanki:

• świadczenie miało charakter świadczenia rzeczowego,
• źródłem finansowania były w całości środki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych,
• wartość tych świadczeń rzeczowych nie przekraczała w roku podatkowym kwoty 380 zł.

Natomiast począwszy od 1 stycznia 2009 r. zwolniona od podatku na podstawie powołanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest wartość świadczeń otrzymywanych przez pracownika, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące przesłanki:

• świadczenia mają związek z finansowaniem działalności socjalnej,
• świadczenia mają charakter świadczenia rzeczowego bądź pieniężnego,
• są w całości sfinansowane ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych lub funduszy związków zawodowych,
• ich wysokość nie przekracza w roku podatkowym kwoty 380 zł.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w grudniu 2008 r., styczniu i grudniu 2010 r. oraz w grudniu 2011 r. zakupił dla dzieci swoich pracowników paczki świąteczno-noworoczne. Paczki te były finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Na potrzeby wydania paczek nie była oceniana sytuacja materialna w rodzinie, i nie było uwzględniane kryterium socjalne. Aby otrzymać paczkę pracownicy nie składali wniosków ani oświadczeń o dochodach. Kryterium decydującym było posiadanie dziecka w wieku do 14 lat. Wartość paczki otrzymanej przez pracownika była jednakowa dla wszystkich uprawnionych, i wynosiła w latach 2008 i 2011- 80 zł, a w 2010 r. – 70 zł. Decyzja o jednakowej wartości paczek była podyktowana względami wychowawczo-psychologicznymi i służyła niedopuszczeniu do sytuacji w której dziecko czułoby się pokrzywdzone mniejszą wartością otrzymanej paczki. Aspekt ten okazał się istotny, gdyż paczki były wręczane podczas wspólnego spotkania opłatkowego.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, iż wartość świadczenia rzeczowego w postaci paczek świąteczno-noworocznych zakupionych dla dzieci pracowników ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, jest przychodem pracownika ze stosunku pracy, jednakże w sytuacji gdy wartość tego świadczenia mieści się w kwocie 380,00 zł (kwota ta obejmuje wartość świadczeń wymienionych w przepisie otrzymanych w skali całego roku podatkowego) wówczas korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto w odniesieniu do świadczeń otrzymywanych począwszy od 1 stycznia 2009 r. należy zaznaczyć, iż świadczenia wskazane we wniosku korzystają ze zwolnienia, pod warunkiem że były realizowane w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

W sytuacji zatem gdy w poszczególnych latach wartość świadczeń w postaci paczek finansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych otrzymanych przez pracownika mieściła się w kwocie przysługującego limitu, tj. w kwocie 380 zł, a ponadto - w odniesieniu do świadczeń otrzymywanych w latach 2010-2011 – świadczenia te były realizowane w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, wówczas na Wnioskodawcy nie ciążył obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).