POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U z 2005 r., Nr 8, poz. 60) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Jeleniej Górze stwierdza, że stanowisko Pana X przedstawione we wniosku z dnia 06.02.2005 r., który wpłynął w dniu 07.02.2005 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podmiotowego zwolnienia od podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07.02.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Jeleniej Górze wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemne zapytanie podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny oraz stanowisko przedstawione przez wnioskodawcę w opisanej sprawie.

Z przedstawionego przez Pana X stanu faktycznego wynika, iż w dniu 01.02.2005 r. rozpoczął on działalność gospodarczą polegającą na usługowym prowadzeniu ksiąg rachunkowych. Posiada on uprawnienia do prowadzenia ww. działalności potwierdzone certyfikatem Ministra Finansów. Podatnik wskazuje, iż zgodnie z ustawą o doradztwie podatkowym podmioty uprawnione do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych mogą wykonywać niektóre czynności doradztwa podatkowego, a mianowicie:

- prowadzić w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, księgi podatkowe i inne ewidencje dla celów podatkowych oraz udzielać im pomocy w tym zakresie;
- sporządzać w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielać im pomocy w tym zakresie.

Celem działalności Pana X jest wykonywanie ww. czynności.

Przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży do końca roku podatkowego nie przekroczy kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 Euro. Strona nie złożyła zgłoszenia rejestracyjnego w podatku od towarów i usług VAT-R.

Podatnik zajął stanowisko, iż wykonując działalność polegającą na:

- prowadzeniu w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów ksiąg podatkowych i innych ewidencji dla celów podatkowych oraz udzielaniu im pomocy w tym zakresie;
- sporządzaniu w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielaniu im pomocy w tym zakresie;
- prowadzeniu ksiąg rachunkowych

może korzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług i nie dotyczą go wyłączenia ze zwolnienia zawarte w art. 113 ust. 13 cytowanej ustawy.

Ocena prawna stanowiska pytającego.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z dnia 05.04.2004 r.) zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 euro. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 9 cytowanej ustawy o VAT, podatnik rozpoczynający wykonywanie czynności określonych w art. 5 w trakcie roku podatkowego jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży, kwoty określonej w ust. 1 lub w ust. 8. Natomiast zgodnie z art. 113 ust. 10 cytowanej ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1 lub ust. 8 zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia kwoty określonej w ust. 1 lub ust. 8. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu poprzednim, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości.

Na podstawie § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22.11.2004 r. w sprawie określenia kwoty uprawniającej do zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 253, poz. 2528 z dnia 29.11.2004 r.) wartość sprzedaży opodatkowanej, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług, uprawniającej do zwolnienia od podatku od towarów i usług, odpowiadającej równowartości 10.000 euro, określono w kwocie 43.800 zł.

Jednocześnie na podstawie art. 113 ust. 13 pkt 2 cytowanej ustawy o VAT zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

W myśl § 31 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971) w związku z art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy o VAT pod pozycją 37 załącznika do rozporządzenia zawierającego listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, wymieniono rzeczoznastwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także zwiazanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1-3 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 86 ze zm.) czynności doradztwa podatkowego obejmują:

1.Udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych.
2.Prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielenie im pomocy w tym zakresie.
3.Sporządzanie w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielenie im pomocy w tym zakresie.

Zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1,zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Na podstawie art. 3 ww. ustawy podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 są: osoby fizyczne wpisane na listę doradców podatkowych, adwokaci i radcowie prawni, biegli rewidenci.

W myśl art. 3a ww. ustawy podmioty uprawnione, zgodnie z odrębnymi przepisami do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, mogą również wykonywać czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3. Treść ww. artykułu została wprowadzona ustawą z dnia 16 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym oraz ustawy o rachunkowości (Dz. U. Nr 10, poz. 66 z dnia 17 stycznia 2005 r.) obowiązującą od 31.01.2005 r.

Z kolei z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18.07.2002 r. w sprawie uprawnień do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych (Dz. U. Nr 120, poz. 1022 ze zm.) wynika, iż za uprawnione do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych uznaje się osoby fizyczne posiadajace certyfikat księgowy wydany przez Ministra Finansów.

Zatem w ocenie Naczelnika Urzędu Skarbowego, ponieważ wykonywane przez podatnika czynności nie ograniczają się do wykonywania wyłącznie usług rachunkowo-księgowych, ale obejmują również czynności, które uznaje się za czynności doradztwa podatkowego, to stanowisko podatnika w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku na mocy art. 113 ust. 9 cyt. ustawy o VAT jest nieprawidłowe i ma w tym przypadku zastosowanie wyłączenie ze zwolnienia określone w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 14 a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu Ośrodek Zamiejscowy w Jeleniej Górze w terminie 7 dni od daty doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej.