INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Stowarzyszenia, przedstawione we wniosku z dnia 25.07.2012 r.(data wpływu 30.07.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania składek członkowskich oraz czynności wykonywanych zgodnie z celami statutowymi, wykonywanymi przez klub sportowy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30.07.2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania składek członkowskich oraz czynności wykonywanych zgodnie z celami statutowymi, wykonywanymi przez klub sportowy

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Stowarzyszenie jest organizacją działającą w zakresie kultury fizycznej i rekreacji, ze szczególnym uwzględnieniem sportów jeździeckich. Jest wpisane do ewidencji stowarzyszeń kultury fizycznej nieprowadzących działalności gospodarczej i posiada osobowość prawną. Jako takie spełnia ustawową definicję klubu sportowego, w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz.U. Nr 127, poz. 857 ze zm.). Celami statutowymi stowarzyszenia są: upowszechnianie i rozwijanie rekreacji sportu oraz innych form aktywnego wypoczynku, ze szczególnym uwzględnieniem rekreacji konnej i sportu jeździeckiego również stwarzanie członkom dogodnych warunków w tym zakresie. Aby realizować cele statutowe, stowarzyszenie podejmuje działania w zakresie określonym statutem: organizuje kursy, konferencje, seminaria i obozy w trakcie których podnosi teoretyczne i praktyczne umiejętności jeździeckie, szkoli kadrę działaczy, instruktorów i sędziów, zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz organizuje i prowadzi z zachowaniem obowiązujących w tym zakresie przepisów terenowe ośrodki sportowo-rekreacyjne i wypożyczalnie sprzętu sportowo-rekreacyjnego

W praktyce stowarzyszenie udostępnia bazę ośrodka oraz konie w celu prowadzenia jazd i nauki jazdy konnej, organizuje letnie obozy, udostępnia bazę ośrodka (stajnie) dla koni oraz wypożycza sprzęt służący wyszkoleniu koni oraz przeprowadzeniu jazd. Stowarzyszenie organizuje również jeździeckie zawody sportowe, jak również imprezy jeździeckie np. św. Hubertus. Za opisane działania stowarzyszenie pobiera opłaty, które odzwierciedlają koszty pośrednie i bezpośrednie prowadzonej działalności i przeznaczone są wyłącznie na realizację celów statutowych, a nie na osiąganie zysku. Niezależnie od powyższych wpłat, stowarzyszenie otrzymuje od członków stowarzyszenia składki członkowskie.

Składki członkowskie płacone są przez członków Stowarzyszenia dobrowolnie. Ich ekwiwalentem nie są dobra i usługi świadczone przez Stowarzyszenie na rzecz wpłacających. Składki członkowskie przeznaczone są na działalność związaną z celami statutowymi Stowarzyszenia. Celami tymi są upowszechnianie i rozwijanie rekreacji ruchowej oraz aktywny udział w życiu społeczno-sportowo-rekreacyjnym środowiska jeździeckiego. W związku z tym składki członkowskie przeznaczane są głównie na utrzymanie ośrodka zwierząt w nich przebywających. Składki przeznaczane są na zakup odpowiednich pasz dla koni oraz bieżące prace konserwatorskie.

Szkolenia prowadzone przez Stowarzyszenie nie są prowadzone na podstawie odrębnych przepisów. Nazwa „szkolenie” używana jest przez Stowarzyszenie w sposób roboczy i nie jest związana z ustawowym terminem „kształcenie”. Stowarzyszenie jako „szkolenia” określa zajęcia jazdy konnej przeznaczone dla osób o wyższym stopniu zaawansowania niż początkujący i średniozaawansowany. W mniemaniu Stowarzyszenia są to zajęcia z jazdy konnej, nazywane „szkoleniami” w celu uniknięcia nieporozumień wśród potencjalnych chętnych odnośnie stopnia zaawansowania. Ze „szkoleń” korzystają w Stowarzyszeniu instruktorzy, działacze i inne osoby zainteresowane rozwijaniem swoich umiejętności. Stowarzyszenie nie ma określonego programu szkoleniowego, a uczestnictwo na takich zajęciach nie wiąże się z otrzymaniem żadnych uprawnień.

Egzaminy odznakowe regulowane są przepisami Polskiego Związku Jeździeckiego. Zostały one wprowadzone przez Polski Związek Jeździecki 1 stycznia 2004 r. W związku z tym, że Stowarzyszenie jest Ośrodkiem Certyfikowanym według Regulaminu Polskiego Związku Jeździeckiego, może przeprowadzać egzaminy na odznakę jeździecką. Sposób przeprowadzania egzaminów regulowany przez regulaminy Polskiego Związku Jeździeckiego. Przepisy i regulaminy przeprowadzania egzaminów dostępne są na stronie Polskiego Związku Jeździeckiego. Stowarzyszenie nie posiada planu szkoleniowego. Działaniem związanym z przeprowadzaniem egzaminów jest wysłanie zgłoszenia w celu organizacji egzaminu do PZJ, przeprowadzenie zapisów chętnych na egzaminy, skompletowanie komisji oceniającej i przeprowadzenie egzaminy.

Jak wcześniej zostało zaznaczone - nazwa „szkolenie” używana jest w sposób roboczy. Jest to nauka jazdy konnej związana z rekreacją. Z tego powodu, Stowarzyszenie nie ubiegało się o akredytację. Natomiast posiada ono uprawnienia związane z Certyfikacją Ośrodków PZJ. Na podstawie tej certyfikacji może organizować egzaminy i nauczać jazdy konnej.

Szkolenia nie są finansowane ze środków publicznych. Formą płatności za szkolenie jest taka sama jak za jazdę konną.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy są zwolnione z podatku od towarów i usług otrzymywane przez stowarzyszenie:

1. składki członkowskie należne od członków stowarzyszenia, zgodnie z postanowieniami statutu,
2. opłaty uiszczane przez uczestników zawodów sportowych organizowanych przez stowarzyszenie,
3. opłaty uiszczane przez uczestników imprez jeździeckich organizowanych przez stowarzyszenie, np. św. Hubertus, rajdy konne,
4. opłaty za naukę jazdy konnej oraz udostępnianie koni do jazdy konnej, zarówno w postaci zajęć jednorazowych, jak i organizowanych obozów jeździeckich,
5. opłaty za udostępniane stajni dla koni,
6. za udostępniany sprzęt do szkolenia koni, np. przeszkody, drągi, kozły itp.,
7. opłaty za organizację szkoleń dla trenerów lub instruktorów w zakresie sportu jeździeckiego,
8. opłaty za przeprowadzenie egzaminów związanych z nabywaniem kwalifikacji jeździeckich tzw. egzaminów odznakowych.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskiwane przez stowarzyszenie wpłaty wymienione w pkt 2-8 podlegają zwolnieniu z podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem zwolnione są usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

1. są one konieczne do organizowania i uprawienia sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestnictwa w nim
2. świadczący te usług nie są nastawieni na osiąganie zysków,
3. są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

- z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Stowarzyszenie uważa, że spełnia cechę podmiotową dla zastosowania powyższego zwolnienia tj. jest osobą prawną stanowiącą klub sportowy w rozumieniu ustawy o sporcie, w zakresie sportu i wychowania fizycznego związanego z jeździectwem. Usługi świadczone przez stowarzyszenie, za które pobierane są opłaty wymienione w pkt 2-8 stanowią bądź same w sobie działalność sportową, jak np. zawody sportowe, imprezy jeździeckie, lekcje jazdy konnej, czy też udostępnianie koni do jazd lub organizacja sportowych obozów jeździeckich, bądź też są działalnością ściśle ze sportem związaną, jak np. organizacja szkoleń trenerów, instruktorów, przeprowadzanie egzaminów odznakowych dotyczących kwalifikacji jeździeckich. Za usługę ściśle ze sportem jeździeckim związaną Stowarzyszenie uznaje również odpłatne udostępnianie miejsc dla koni w stajniach oraz ich utrzymanie.

Stowarzyszenie ze swojej istoty nie prowadzi działalności nastawionej na osiąganie zysku, a uzyskane przychody zgodnie ze statutem przeznacza na prowadzenie działalności, do której zostało powołane. Wreszcie osoby, na rzecz których stowarzyszenie świadczy działalność są bądź osobami uprawiającymi sport jeździecki profesjonalnie, jak osobami uprawiającymi ten sport niezawodowo lub chcącymi go uprawiać. Są to również osoby uczestniczące w wychowaniu fizycznym, na rzecz których stowarzyszenie świadczy usługi np. szkolący się trenerzy, instruktorzy, a także uczestnicy zawodów imprez jeździeckich.

Natomiast, jeżeli chodzi o opisane w pkt 1, składki członkowskie wpłacane przez członków stowarzyszenia zgodnie z wymogami statutu Wnioskodawca jest zdania, że ich kwota nie stanowi opłat za świadczone na rzecz tych członków usługi. Tak więc nie uznaje ich wartości za obrót stowarzyszenia jako podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 29 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do zapisu art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak też stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, od podatku zwalnia się usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

1. są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
2. świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
3. są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

- z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Ze zwolnienia od podatku, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, korzystać mogą jedynie usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu. Natomiast podmioty takie jak: kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, świadcząc usługi marketingowe, reklamowo-promocyjne, wstępu na imprezy sportowe, usługi odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usługi odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usługi wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych, nie mogą z ww. zwolnienia korzystać niezależnie od tego, że nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia przeznaczają je w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Przy czym w myśl art. 43 ust. 17 ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Z kolei stosownie do art. 43 ust. 18 ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Zajmując się w pierwszej kolejności kwalifikacją prawno-podatkową składek członkowskich pobieranych od członków stowarzyszenia, zgodnie z postanowieniami statutu, należy podnieść, iż wykładnia przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (tj. art. 8 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1) wskazuje, iż opodatkowaniu, co do zasady, podlegają usługi świadczone odpłatnie, przy czym związek pomiędzy otrzymaną odpłatnością, a świadczeniami na rzecz dokonującego płatności, musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje za to świadczenie.

Z orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE, m.in. w sprawie C-16/93 Tolsma wynika, że aby określone świadczenie mogło być uznane za opodatkowaną usługę musi zachodzić bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem, a należnym wynagrodzeniem. A zatem korzyści wynikające z wykonywanych przez usługodawcę zadań muszą mieć bezpośredni związek z usługobiorcą, w sytuacji zaś, gdy taki związek nie istnieje, nie można uznać takich czynności za usługi opodatkowane podatkiem VAT.

Uwzględniając powyższe, jak również stanowisko Trybunału zaprezentowane w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development, zgodnie z którym korzyści wynikające z wykonywanych przez usługodawcę zadań muszą mieć bezpośredni związek z usługobiorcą, zaś w sytuacji, gdy taki związek nie istnieje (np. związek ma wyłącznie charakter pośredni, bo usługobiorcą jest cała branża a nie konkretny plantator), nie można uznać takich czynności za usługi opodatkowane podatkiem VAT, stwierdzić należy, że co do zasady nie jest wynagrodzeniem w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług płatność (składka członkowska), która dokonywana jest jedynie w związku z przynależnością do określonej organizacji. Szczególnie gdy, jak w ostatnim z powołanych wyroków, organizacja ma dowolność co do przeznaczenia otrzymanych środków, zaś jej członkowie nie mają bezpośredniego wpływu na ich spożytkowanie. W tym bowiem przypadku nie można uznać, że składka członkowska ma charakter zapłaty za usługę, bowiem brak było bezpośredniego związku pomiędzy płatnością, a korzyściami jakie osiągają poszczególni jej członkowie.

Odnosząc powyższe do treści przedstawionego stanu faktycznego należy wskazać, iż członkowie uiszczają składki dobrowolnie, i nie stanowią one ekwiwalentu w zamian za jakiekolwiek dobra czy usługi świadczone przez Stowarzyszenie na rzecz wpłacających. Co więcej, przyjmowane składki członkowskie są przeznaczane na działalność związaną z celami statutowymi Stowarzyszenia.

Mając na względzie opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego wskazać należy, że co do zasady, uiszczane przez członków składki nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, pod warunkiem jednak, że nie można im przypisać konkretnego świadczenia wynikającego z opłacenia składki.

W przedmiotowych okolicznościach, uiszczana dobrowolnie składka członkowska, która przeznaczana jest na realizację ogólnych celów statutowych, służących wszystkim członkom, a nie wyłącznie osobie wpłacającej, nie będzie ona stanowiła wynagrodzenia za uzyskane świadczenie, wobec czego nie będzie podlegać przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Przechodząc do oceny pozostałych czynności wykonywanych przez Stowarzyszenie opisanych we wniosku, a wyszczególnionych w punktach od 2-8, w kontekście zastosowania zwolnienia w trybie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, zauważyć należy, iż zwolnienie usług związanych ściśle ze sportem doznaje pewnego ograniczenia ze względu na status usługodawcy, a mianowicie z cyt. wyżej przepisu wynika, że ze zwolnienia może korzystać podmiot będący klubem sportowym, związkiem sportowym lub związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych.

I tak, działalność klubów sportowych i związków sportowych regulują przepisy ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz. 857 ze zm.). Stosownie do art. 3 ust. 1 i 2 oraz art. 6 ust. 1 i 2 tej ustawy, działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. Klub sportowy działa jako osoba prawna. Kluby sportowe, w liczbie co najmniej 3, mogą tworzyć związki sportowe. Związek sportowy działa w formie stowarzyszenia lub związku stowarzyszeń. Wnioskodawca zaznaczył, iż jest osobą prawną, posiadającą status klubu sportowego, co sprawia, że spełnia przesłankę o charakterze podmiotowym wynikającą z w/w regulacji.

Wnioskodawca jest stowarzyszeniem, posiadającym status klubu sportowego, którego działalność statutowa polega również na organizacji zawodów sportowych, tak więc czynności wykonywane przez Stowarzyszenie są konieczne do organizowania i uprawiania sportu. Ponadto, w związku z tym, iż Stowarzyszenie jest zrzeszeniem o celach niezarobkowych to również warunek, aby świadczący usługi nie był nastawiony na osiąganie zysków jest spełniony.

Ponadto należy podkreślić, iż dla zastosowania omawianego zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy nie jest istotne, czy nabywca świadczenia jest osobą uprawiającą sport (jeździectwo konne) jako członek Wnioskodawcy, czy też jest osobą uprawiającą sport nie będąc członkiem Wnioskodawcy, jak również nie jest istotne, czy nabywca świadczenia jest osobą uprawiającą jeździectwo konne jako sportowiec zawodowy (posiadający licencję sportową zawodnika), czy sportowiec amator (osoba nieposiadająca licencji sportowej zawodnika). Regulacja art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, jako jeden z warunków dla zastosowania zwolnienia wskazuje świadczenie usługi na rzecz osoby uprawiającej sport. W kontekście powyższego w celu oceny, czy spełniony jest niniejszy warunek bez znaczenia pozostaje przynależność osoby uprawiającej sport do świadczącego usługę klubu sportowego, związku sportowego czy też związku stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu jak również bez znaczenia jest to czy osoba uprawia sport zawodowo czy też amatorsko. Przedmiotowe ograniczenie umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia sprowadza się do tego, aby osoba nabywająca usługę uprawiała sport.

Jak wynika z art. 2 ust. 1 w/w ustawy o sporcie, sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach. Uprawiając jeździectwo konne, członkowie Stowarzyszenia bez wątpienia wpisując się w przytoczoną powyżej definicję „sportu”, kierując się różnymi pobudkami, nastawiając się na poprawę ogólnej kondycji, bądź też osiągnięcie wyników w rywalizacji sportowej.

Stowarzyszenie zaznacza, iż organizuje jeździeckie zawody sportowe, a także imprezy jeździeckie (np. św. Hubertusa) oraz rajdy konne, za które pobiera opłaty, które odzwierciedlają koszty pośrednie i bezpośrednie prowadzonej działalności, i przeznaczane są wyłącznie na realizację celów statutowych, i nie można powiedzieć, że ten sposób Wnioskodawca realizuje jakikolwiek zysk.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny sprawy, opłaty uiszczane przez uczestników zawodów sportowych, imprez jeździeckich oraz rajdów konnych organizowanych przez Stowarzyszenie (klub sportowy), na rzecz osób uprawiających jeździectwo konne, objęte są zwolnieniem na mocy art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, z uwagi na fakt, iż czynności te należy uznać za konieczne do organizowania i uprawniania sportu, wychowania fizycznego i uczestnictwa w nim.

Odnosząc się do pozostałych czynności będących przedmiotem zapytania tj. opłat za naukę jazdy konnej oraz udostępnianie koni do jazdy konnej, zarówno w postaci zajęć jednorazowych, jak i organizowanych obozów jeździeckich, opłat za udostępniane stajni dla koni, oraz sprzętu do szkolenia koni, np. przeszkody, drągi, kozły itp., opłat za organizację szkoleń dla trenerów lub instruktorów w zakresie sportu jeździeckiego, oraz opłat za przeprowadzenie egzaminów związanych z nabywaniem kwalifikacji jeździeckich (tzw. egzaminów odznakowych), regulowanych przepisami Polskiego Związku Jeździeckiego, w tym stanie rzeczy należy stwierdzić, iż świadcząc w/w usługi Stowarzyszenie, nienastawione na realizację zysku, działające jako klub sportowy, którego celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, spełnia wszystkie przesłanki uprawniające do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie powołanego wyżej przepisu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym stanie faktycznym należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tekst jednolity Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.