POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60) po rozpatrzeniu wniosku Spółki z o.o. z dnia 11.01.2005r. (13.01.2005r. data wpływu do tut. Urzędu Skarbowego) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 64, poz. 654 z późn. zm), w sprawie: koszty uzyskania przychodów - wydatki ponoszone przez pracodawcę na rzecz pracowników (kawa, herbata, cukier, mleko)

stwierdza, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Spółka kupuje i udostępnia swoim pracownikom w czasie wykonywania pracy napoje bezalkoholowe: kawa, herbata, cukier, mleko. Wydawanie tych napojów odbywa się przy użyciu ekspresów do kawy i herbaty w miejscu ogólnodostępnym dla pracowników (pomieszczenia kuchenne w siedzibie firmy). Z ekspresów mogą korzystać wszyscy pracownicy.

Spółka stoi na stanowisku, iż koszt zakupu powyższych artykułów (kawa, herbata, cukier, mleko) stanowi u Podatnika koszt uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Zdaniem Podatnika pracodawca wydający pracownikom napoje w postaci kawy czy herbaty powoduje zwiększenie zadowolenia pracownika z pracy, tym samym zwiększając jego wydajność, co przenosi się pośrednio na wydajność firmy jako podmiotu generującego przychody. Należy zatem uznać, iż występuje związek pomiędzy takim rodzajem wydatków a osiąganym przychodem, a tym samym wydatki ponoszone przez pracodawcę na zakup w/w artykułów przekazanych następnie do zużycia na potrzeby pracowników stanowią koszty uzyskania przychodów.

Stosownie do treści art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (Dz.U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 z pózn. zm.) pracodawca obowiązany jest zapewnić nieodpłatnie pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych.

Ponadto zgodnie z § 112 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003r. Nr 169, poz. 1650) pracodawca jest obowiązany zapewnić wszystkim pracownikom wodę zdatną do picia lub inne napoje, a pracownikom zatrudnionym stale lub okresowo w warunkach szczególnie uciążliwych zapewnić oprócz wody, inne napoje. Ilość, rodzaj i temperatura tych napojów powinny być dostosowane do warunków wykonywania pracy i potrzeb fizjologicznych pracowników. Szczegółowe zasady zaopatrzenia w napoje pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uciążliwych określają odrębne przepisy.

Zgodnie z § 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz.U. Nr 60, poz. 279) stanowiska pracy, na których zatrudnieni pracownicy powinni otrzymywać posiłki i napoje, oraz szczegółowe zasady ich wydawania, a także warunki uzasadniające zapewnienie posiłków w sposób, o którym mowa w § 2 ust. 2, ustala pracodawca w porozumieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi, a jeżeli u danego pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa - pracodawca po uzyskaniu opinii przedstawicieli pracowników.

Kwestie kosztów uzyskania przychodów reguluje art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 64, poz. 654 z późn. zm). W myśl art. 15 ust. 1 ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Na mocy ustawy z dnia 02.12.1994r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania oraz niektórych innych ustaw (Dz. U z 1995r. nr 5, poz. 25) skreślony został art. 16 ust. 1 pkt 35 wymienionej ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowił, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków ponoszonych przez podatnika na rzecz pracowników, jeżeli obowiązek ich ponoszenia nie wynikał z układu zbiorowego pracy lub innych aktów prawnych.

W wyniku powyższej nowelizacji wydatki ponoszone przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych na rzecz swoich pracowników, tj. zarówno wydatki bezpośrednie, wynikające z zatrudnienia, jak i pośrednie stanowią koszty uzyskania przychodów, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane a pomiędzy poniesionym wydatkiem na rzecz pracownika a przychodem osiąganym przez Spółkę istnieje związek przyczynowo-skutkowy.

Tak więc - co do zasady - świadczenia na rzecz pracownika są kosztem uzyskania przychodu pracodawcy będącego osobą prawną niezależnie od tego czy podstawą ich wypłaty był Kodeks pracy, wydane na jego podstawie przepisy wykonawcze, układ zbiorowy pracy, zakładowa umowa zbiorowa, orzeczenie sądu pracy czy indywidualna umowa między pracodawcą i pracownikiem chyba, że przepisy w sposób wyraźny taką możliwość ograniczą lub wyłączą. Jednocześnie - zgodnie z generalną regułą - przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanymi w ustawie, wymaga indywidualnej oceny pod kątem związku z działalnością gospodarczą Podatnika.

W przestawionym przez Podatnika stanie faktycznym uznać należy, że prawidłowo udokumentowane wydatki na zakup kawy, herbaty, cukru i mleka, które są następnie przekazywane do spożycia przez pracowników na terenie zakładu pracy, w czasie pracy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych.