P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście, działając na podstawie art. 14 a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 1997r. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), w związku z pismem Strony z dnia 12.01.2005r. (wpływ do tut. Urzędu 17.01.2005r.) o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

postanawia

uznać stanowisko Strony przedstawione w piśmie z dnia 12.01.2005r. za prawidłowe, pod warunkiem, iż wartość przekazywanych kontrahentom prezentów nie przekracza wartości prezentów o małej wartości i próbek określonej w art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535).

Uzasadnienie

Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, iż zajmuje się on działalnością reklamową. W celu "zaistnienia na rynku" organizuje działania promocyjne polegające na organizowaniu spotkań prasowych na które zapraszane są osoby z prasy i radia. Uczestnicy spotkań otrzymują materiał archiwalny ze spotkań na płycie CD oraz częstowani są artykułami spożywczymi. Ponadto podatnik wysyła do przedstawicieli prasy materiały dotyczące przygotowanych przez niego kampanii reklamowych i z tego tytułu poniósł wydatki na zakup kosmetyczek, w które były wkładane reklamowane produkty. Ponadto na zorganizowanej imprezie podatnik rozdawał słodycze z logo firmy.
Zdaniem Strony czynności przekazania i zużycia towarów na potrzeby reprezentacji i reklamy nie będą podlegać opodatkowaniu.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące przepisy prawa podatkowego:
- art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535), zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
- art. 7 ust 2 w/w ustawy, zgodnie z którym przez dostawę towarów, która podlega opodatkowaniu rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:
1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.
- art. 7 ust. 3 w/w ustawy, zgodnie z którym przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli ich przekazanie (wręczenie) wiązało się bezpośrednio z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem.
- art. 7 ust. 4 w/w ustawy , zgodnie z którym przez prezenty o małej wartości rozumie się przekazywane (wręczane) przez podatnika jednej osobie towary o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym 50 zł, przy czym łączna wartość prezentów w roku podatkowym nie może być wyższa niż 0,125% wartości sprzedaży opodatkowanej podatnika w poprzednim roku podatkowym.

Powyższą ocenę prawną stanowiska Podatnika uzasadnia się w sposób następujący:
Ustawa o podatku od towarów i usług z 11 marca 2004r. nie reguluje odrębnie przedmiotu opodatkowania, jakim pod rządami poprzednio obowiązującej ustawy było przekazanie lub zużycie towarów, a także świadczenie usług na potrzeby reprezentacji i reklamy. Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy opisane w nim czynności (nieodpłatne) przekazania i zużycia towarów podlegają opodatkowaniu jedynie wówczas, jeżeli ich dokonywanie nie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, a podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług, które posłużyły tym czynnościom. Czynności realizowane w celu reprezentacji i reklamy w swej istocie związane są z prowadzeniem przedsiębiorstwa, jako ponoszone w celu uzyskania przychodów w ramach tego przedsiębiorstwa. Jednakże stosownie do art. 7 ust. 3 ustawy unormowania ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli ich przekazanie (wręczenie) wiązało się bezpośrednio z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem.
Z obydwu tych uregulowań wynika, że opodatkowaniu VAT jako odpłatna dostawa towarów podlega również wszelkie przekazanie bez wynagrodzenia przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa - w formie prezentów (darowizn) przekraczających małą wartość oraz niemających statusu próbek - na cele wiążące się bezpośrednio z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od tych czynności w całości lub w części. Zgodnie z art. 7 ust. 4 przez prezenty o małej wartości rozumie się przekazywane (wręczane) przez podatnika jednej osobie towary o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym 50 zł, przy czym łączna wartość prezentów w roku podatkowym nie może być wyższa niż 0,125% wartości sprzedaży opodatkowanej podatnika w poprzednim roku podatkowym. Należy więc stwierdzić, iż z pośród czynności realizowanych w celu reprezentacji i reklamy opodatkowaniu podlegają jedynie te, w ramach których ma miejsce przekazanie towarów - w formie prezentów (darowizn) przekraczających małą wartość oraz niemających statusu próbek - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od tych czynności w całości lub w części.
Jeżeli natomiast chodzi o zużycie towarów na cele reprezentacji i reklamy należy stwierdzić, iż zgodnie z brzmieniem art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy ustawodawca przewidział opodatkowanie zużycia tylko w przypadku gdy towary spożytkowane są na cele ściśle wymienionych osób a więc w przedmiotowej sprawie bezpłatny poczęstunek dla przedstawicieli mediów oraz rozdanie słodyczy z logo firmy - nie będą podlegały opodatkowaniu. W związku z powyższym tut. organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia
Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. W myśl § 2 w/w artykułu interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

Pouczenie

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 Ordynacji podatkowej). Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.