POSTANOWIENIE

W związku z wnioskiem Spółki z dnia 18.02.2005 r. (data wpływu 22.02.2005 r.) w sprawie udzielenia pisemnej informacji, co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego, na podstawie art. 14 a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, w przedmiocie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

postanawia

uznać za prawidłowe stanowisko Podatnika.

UZASADNIENIE

XXX S.A. posiada w ewidencji środków trwałych urządzenia rozdzielcze i aparaturę energii elektrycznej przewoźną i stałą, pochodzące z własnych nakładów inwestycyjnych oraz nabyte nieodpłatnie. Na gruncie Klasyfikacji Środków Trwałych, te urządzenia i aparatura są klasyfikowane do rodzajów 610-615, podobnie jak w uprzednio obowiązującej Klasyfikacji Rodzajowej Środków Trwałych.

Zdaniem Spółki, określona w wykazie stawek amortyzacyjnych stanowiącym załącznik do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych maksymalna stawka odpisów amortyzacyjnych od wszystkich środków trwałych zaliczanych według Klasyfikacji Środków Trwałych do rodzajów 610-615 wynosi 18%.

Podatnik zwrócił się do tutejszego Urzędu o potwierdzenie powyższego stanowiska.

Z dniem 1 stycznia 2000 r. weszło w życie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. Nr 112, poz. 1317 ze zm.). W Klasyfikacji tej, podobnie jak w obowiązującej do końca 1999 r. Klasyfikacji Rodzajowej Środków Trwałych, za podstawową jednostkę ewidencji przyjmuje się pojedynczy element majątku trwałego spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów i świadczenia usług. Może być nim np. budynek, maszyna, pojazd mechaniczny itp. Jedynie w nielicznych przypadkach dopuszcza się w ewidencji przyjęcie za pojedynczy obiekt, tzw. obiekt zbiorczy, którym może być np. zespół przewodów rurociągowych lub zespół latarni jednego typu użytkowanych na terenie zakładu, ulicy, osiedla, zespoły komputerowe, itp.

Klasyfikacja Środków Trwałych jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustalaniu stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych. Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych dla celów obliczenia odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych stanowiący załącznik do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zawiera stawki amortyzacyjne przyporządkowane do określonych symboli grup, podgrup oraz rodzajów środków trwałych według Klasyfikacji Środków Trwałych.Od wszystkich środków trwałych zaliczanych do rodzaju 610-615 Klasyfikacji Środków Trwałych dokonuje się odpisów amortyzacyjnych według stawki 18 %.

Jednakże zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, jeżeli:

- nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw, lub

- dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub

- nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Należy także zwrócić uwagę na przepis art. 16 ust. 1 pkt 48 powołanej ustawy, który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Niniejsza interpretacja, co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego została dokonana dla stanu faktycznego opisanego we wniosku i w oparciu o przepisy obowiązujące w dniu jej udzielenia. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę praw i obowiązków Podatnika. Załączniki do wniosku nie były przedmiotem niniejszego postanowienia. Zgodnie z art. 14b § 1 – 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.