POSTANOWIENIE

Na podstawie art 14 a § l1i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ) po rozpatrzeniu wniosku firmy z dnia 31.01.2005 roku (data wpływu do tutejszego urzędu ) żądającego udzielenia pisemnej interpretacji przepisów art 86 ust 7, art 154 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54 póz. 535 z późn. zm.)
Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy podane we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

PODANY WE WNIOSKU STAN FAKTYCZNY JEST NASTĘPUJĄCY:
Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W 2003 roku Spółka podpisała z BZ WBK Leasing S.A. 3 umowy leasingu finansowego. Umowy te spełniały kryteria zawarte w art 17 f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka wprowadziła przedmioty leasingu do ewidencji środków trwałych i i dokonywała ich odpisów amortyzacyjnych zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych. Przedmiotem leasingu były samochody ciężarowe ( posiadające stosowną homologację ) wykorzystywane w toku prowadzonej działalności gospodarczej. Spółka każdego miesiąca otrzymywała faktury od Finansującego za usługę leasingu finansowego. Spółka dokonywała obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w tych fakturach w pełnej wysokości ze względu, iż pojazdy te były wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych. Po zmianie ustawy o podatku od towarów i usług na obecnie obowiązującą Spółka dokonała rejestracji tych umów w dniu 12 maja 2004 roku w Trzecim Mazowieckim Urzędzie Skarbowym w Radomiu zgodnie z art 154 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto Spółka nadmieniła, iż dopuszczalna ładowność tych pojazdów jest mniejsza niż określona według wzoru wskazanego w art 86 ust 7 w/w ustawy o podatku od towarów i usług.W związku z powyższym stanem faktycznym Spółka zwróciła się z zapytaniem:Czy użytkując samochody o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru, o którym mowa w art 86 ust 3 i 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54 póz. 535 z późn. zm.) na podstawie zawartych w/w umów leasingu finansowego zarejestrowanych w stosownym terminie w urzędzie skarbowym, Spółka po l maja 2004 roku ma prawo do dokonania obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach otrzymanych od Finansującego od pełnej raty czynszu (tzn. części kapitałowej i odsetkowej ), ze względu na fakt, iż pojazdy te były wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych ?

STANOWISKO WNIOSKODAWCY CO DO OCENY TEGO STANU FAKTYCZNEGO:
Na podstawie art 86 ust l ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54 póz. 535 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W przypadku jednakże usługobiorców ( korzystających ), użytkujących samochody osobowe lub inne pojazdy samochodowe o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru wskazanego w art 86 ust 3 cytowanej ustawy o VAT z 2004 roku (to jest Dł = 357 kg + n x 68 kg ) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, to w oparciu o art 86 ust 7 cytowanej ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku naliczonego od czynszu ( raty ) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą.
Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodu, w odniesieniu do jednego samochodu nie może przekroczyć kwoty 5.000 zł. Przepis ten odnosi się do samochodów będących przedmiotem leasingu operacyjnego, który nie stanowi dostawy w rozumieniu art 7 ust l pkt 2, będącego usługą w rozumieniu przepisów wskazanej ustawy o VAT.
Ustawodawca w art 172 ustawy o VAT z 2004 roku postanowił jednakże, iż jeśli wydanie towaru na podstawie umowy, o której mowa w art 7 ust 1 pkt 2 (leasingu, najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, które w efekcie prowadzą do przeniesienia własności rzeczy, będącej przedmiotem takiej umowy ) nastąpiło przed dniem l maja 2004 roku, a czynności wykonywane na podstawie tej umowy były na bazie przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 roku o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym ( Dz. U. Nr 11 póz. 50 z póz. zm. ) traktowane jako usługa czynności te traktuje się jako usługę do czasu ich zakończenia. Zatem umowę leasingu finansowego (traktowanego według ustawy o VAT z 1993 roku jako świadczenia usług ) w świetle cytowanego art 172 traktować należy jako usługę do czasu jej zakończenia.
W świetle tego rozliczanie rat leasingowych samochodu, będącego przedmiotem umowy leasingu finansowego, zawartego przed l maja 2004 roku winno być dokonywane w oparciu o cytowany wyżej art 86 ust 7 nowej ustawy o VAT z 2004 roku ( zatem 50% kwoty podatku naliczonego raty leasingowej, nie więcej niż w sumie 5.000 zł dla jednego samochodu ). Tym niemniej na podstawie art 154 ustawy o VAT z 2004 roku wspomnianych reguł rozliczania rat leasingowych, zawartych w art 86 ust 7 nie stosuje się do samochodów będących przedmiotem leasingu, w stosunku do których przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od raty leasingowej na podstawie ustawy z 1993 roku o podatku VAT, o ile:
-umowa leasingu (lub inna o podobnym charakterze ) zawarta została przed dniem wejścia w życie
-nowej ustawy o VAT z 2004 roku, bez uwzględniania zmian tej umowy po wejściu w życie ustawy,
-podatnik zarejestrował umowę we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 14 maja 2004 roku.
Spółka nie znajduje w ustawie o podatku od towarów i usług ( poza przywołanymi ) przepisów,które ograniczałyby jej możliwość dokonania obniżenia podatku należnego o podatek naliczonyzawarty w fakturach otrzymanych od Finansującego.Zatem, w opinii Spółki, od l maja 2004 roku ma ona nadal prawo do dokonania obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach otrzymanych od Finansującego od pełnej raty czynszu (tzn. części kapitałowej i odsetkowej).

OCENA PRAWNA STANOWISKA WNIOSKODAWCY W PRZEDSTAWIONYM STANIE FAKTYCZNYM I PRAWNYM:
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, póz. 535 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego zgodnie z zapisem w art. 86 ust. 2 pkt 1 w/w ustawy stanowi sumakwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarówi usług.W przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowycho dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru:
DL = 357 kg + n x 68 kggdzie:
DL - oznacza dopuszczalną ładowność,
n - oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy- kwotę podatku naliczonego stanowi 50 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatkunależnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego oddostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 5.000 zł (art. 86ust.3 w/w ustawy).
W myśl przepisu art. 86 ust.7 w/w ustawy w przypadku usługobiorców użytkujących samochody, o których mowa w ust. 3 i 5, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 50 % kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodu, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu, nie może jednak przekroczyć kwoty 5.000 zł.Stosownie do art. 172 cytowanej ustawy, jeśli wydanie towaru na podstawie umowy, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2 (leasingu, najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, które w efekcie prowadzą do przeniesienia własności rzeczy będącej przedmiotem takiej umowy) nastąpiło przed dniem 1 maja 2004 roku, a czynności wykonywane na podstawie tej umowy były na bazie przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 roku o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11 póz. 50 z późniejszymi zmianami) traktowane jako usługa, czynności te traktuje się jako usługę do czasu jej zakończenia. Zatem umowę leasingu finansowego (traktowaną w 2003 roku według ustawy o VAT z 1993 roku jako świadczenie usług) w świetle cytowanego art 172 traktować należy jako usługę do czasu jej zakończenia.
W świetle tego rozliczenie rat leasingowych samochodu ciężarowego, będącego przedmiotem umowy leasingu finansowego, zawartego w 2003 roku winno być dokonane w oparciu o cytowany wyżej art. 86 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, póz. 535 z późn. zm.).Jednakże na podstawie art. 154 w/w ustawy przepisu art. 86 ust. 7 nie stosuje się do samochodów będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, w stosunku do których przysługiwało podatnikowi, zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, obowiązującymi przed dniem l maja 2004 r., prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy w odniesieniu do umowy zawartej przed dniem wejścia w życie ustawy, bez uwzględniania zmian tej umowy po wejściu w życie ustawy, oraz pod warunkiem że umowa została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 14 maj a 2004 roku.
Zatem odnosząc przedstawiony stan faktyczny do przytoczonych przepisów w/w ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż ograniczenia wynikające z art. 86 ust. 7 w odliczaniu wysokości kwoty podatku naliczonego w rozpatrywanej sprawie nie mają zastosowania. Tak więc Spółce przysługuje prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony - wynikający z faktur VAT otrzymanych od finansującego w pełnej wysokości, na zasadach ogólnych określonych w ustawie.

Udzielana interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanuprawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe iorgany kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie,wniesione za pośrednictwem organu wydającego postanowienie w terminie 7 dni licząc od datyjego doręczenia (art. 236 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa)Stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. A ustawy z dnia 9 września 2000r. o opłacie skarbowej (Dz.U. Nr 86, póz. 960 z późniejszymi zmianami) zażalenie podlega opłacie skarbowej w kwocie 5 złoraz 50 groszy od załącznika do odwołania uiszczonej w formie naklejenia znaków opłatyskarbowej na zażaleniu.