Podatnicy w roku 1999 zakupili działkę budowlaną i z tego tytułu w rozliczeniu rocznym za ten rok dokonali odliczenia kwoty 1877,30 zł do wysokości przysługującego limitu.W roku 2001 podatnicy zakupili działkę budowlaną wraz z budynkiem o pow. 125 m2.Z uwagi na wykorzystanie limitu w 1999 r. z tytułu zakupu gruntu nie mogli odliczyć zakupu działki dokonanego w 2001 r.W roku 2004 podatnicy sprzedali działkę zakupioną w roku 1999. W związku z powyższym podatnicy zwrócili się do organu podatkowego z pytaniem: Czy muszą zwracać ulgę budowlaną wykorzystaną z tytułu zakupu działki w roku 1999?Podatnicy stają na stanowisku iż nie muszą w takiej sytuacji dokonywać zwrotu wykorzystanej ulgi w podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto podatnicy uważają, że jeżeli zwrócą ulgę dla działki kupionej w roku 1999 to automatycznie mają prawo do jej wykorzystania dla działki kupionej w roku 2001 w postaci korekty zeznania rocznego za rok 2001.
Organ podatkowy informuje, iż nie zgadza się z przedstawionym stanowiskiem, o ile stan faktyczny przedstawiony we wniosku zgodny jest ze stanem rzeczywistym.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu informuje, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych daje podatnikom możliwość skorzystania z ulgi, która jest związana z ponoszeniem określonych wydatków na ich cele mieszkaniowe. W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których podatnik mimo wykorzystania ulgi z tytułu w/w wydatków, ma obowiązek doliczyć do podatku kwoty uprzednio odliczone, czyli zwrócić ulgę.
Zgodnie z art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 90 z 1993 r. poz. 416 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w 1999r. odliczeniu od podatku podlegały wydatki poniesione w roku podatkowym na cele mieszkaniowe podatnika przeznaczone między innymi na zakup gruntu lub prawa wieczystego użytkowania gruntu pod budowę budynku mieszkalnego. Kwota odliczenia od podatku z tego tytułu, w okresie obowiązywania ustawy nie mogła przekroczyć kwoty stanowiącej iloczyn powierzchni 350m2 i ceny 1 m2 gruntu lub prawa wieczystego użytkowania gruntu z dnia ich nabycia.Stosownie do postanowień art. 45 ust. 3a pkt 2 powołanej ustawy, w przypadku odliczenia od podatku wydatków poniesionych na zakup gruntu lub prawa wieczystego użytkowania gruntu, a następnie zbycia nabytego gruntu lub prawa, podatnik był obowiązany wykazać i doliczyć odliczone kwoty do podatku należnego za rok podatkowy, w którym nastąpiło zbycie gruntu lub prawa wieczystego użytkowania gruntu.
Na mocy art. 6 ust.2 ustawy nowelizacyjnej z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 134 poz. 1509), rozciągnięto moc obowiązującą przepisu art 45 ust. 3a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. Nr 14 z 2000 r . poz. 176 ze zm.) w jego brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r. Oznacza to, że powołany przepis art. 45 ust. 3a w/w ustawy ma zastosowanie również w sytuacji zbycia gruntu uprzednio odliczonego od podatku, po dniu 1 stycznia 2002r.

Reasumując, opierając się na przedstawionym przez podatników stanie faktycznym, tutejszy organ podatkowy stwierdza, iż zgodnie z obowiązującymi przepisami po sprzedaży działki zakupionej w roku 1999 podatnicy winni zwrócić wykorzystaną ulgę z tytułu zakupu tej działki.
Winno być to dokonane przez doliczenie do podatku należnego uprzednio odliczonych kwot i uwzględnienie ich w złożonym zeznaniu podatkowym (za rok 2004).
Dokonanie powyższej czynności nie skutkuje jednakże "odnowieniem limitu". Tak więc z uwagi na zakup kolejnej działki w 2001 roku, podatnikom nie przysługiwała kolejna ulga z tytułu poniesienia wydatków na zakup gruntu.
W związku z powyższym brak jest podstaw do skorygowania zeznania rocznego za 2001 rok. Ulga z tytułu zakupu gruntu przysługuje bowiem jeden raz w okresie obowiązywania ustawy.

Interpretacja jest aktualna według stanu prawnego na dzień jej dokonania i stanu faktycznego przedstawionego przez podatników.