Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zawierciu działając na postawie art. 14 § 1 i § 4, art. 217 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) stwierdza, że:stanowisko XXX S.A. w Y przedstawione we wniosku z dnia 17.03.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej wyjaśnienia prawidłowego rozpoznania daty uzyskania przychodu przez pracownika w związku z dofinansowaniem wypoczynku pracowników i ich rodzin przez zakład pracy jest prawidłowe.

W dniu 17.03.2005 r. płatnik XXX S.A. w Y wystąpił do tutejszego organu podatkowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.Pismem z dnia 19.04.2005 r. organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Wniosek uzupełniono w dniu 27.04.2005 roku o oświadczenie, iż w sprawie objętej interpretacją nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym. Ponadto podpisy dwóch osób upoważnionych do reprezentowania wnioskodawcy uzupełniono w dniach 27.04.2005 r. oraz 05.05.2005 r. Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia na które przysługuje zażalenie.

Z treści złożonego zapytania dotyczącego udzielenia odpowiedzi na pytanie w zakresie prawidłowego rozpoznania daty uzyskania przychodu przez pracownika w związku z dofinansowaniem jego wypoczynku przez zakład pracy wynika że:
- zakład pracy zakupuje w biurach podróży dla pracowników i ich rodzin wczasy, kolonie, wycieczki itp.,
- w zależności od sytuacji materialnej rodzin finansuje ten wypoczynek częściowo z ZFSŚ i za część dofinansowaną pobiera i przekazuje do Urzędu Skarbowego podatek dochodowy,
- korzystanie z wypoczynku, otrzymanie faktury z biura podróży i zapłata za tą fakturę najczęściej odbywa się w różnych miesiącach.
Wnioskodawca stwierdził, że przychód pracownika powstaje nie w miesiącu jego pobytu na wypoczynku i nie w miesiącu otrzymania przez zakład pracy faktury z biura podróży, ale w miesiącu zapłaty tej faktury przez zakład pracy.
Zgodnie z definicją przychodu zawartą w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), przychodami z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Stosownie do zapisu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Na mocy art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej. Stosownie do zapisu art. 32 ust. 2 wyżej cytowanej ustawy za dochód, o którym mowa w ust. 1 i 1a, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b.
Mając na uwadze powyższe przychód pracownika powstanie w miesiącu w którym dokonano poniesienia świadczenia pieniężnego za pracownika.Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę według stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia.