Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, działając na podstawie przepisów: art. 14b § 5 pkt 2i art. 66 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11.03.2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), a także § 8 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 18.04.2005 r. znak: PUS.II/443/35/2005, w sprawie interpretacji prawa podatkowego z zakresu podatku od towarów i usług, wydane Spółce na Jej wniosek z dnia 28.02.2005 r. znak: FF/727/2005, uzupełniony pismami z dnia 14.03.2005 r. i z dnia 05.04.2005 r., uznając stanowisko Podatnika przedstawione w tymże wniosku za prawidłowe - o ile dotyczy ono prawa użytkowania wieczystego gruntów przeznaczonych na cele rolnicze.

Pismem z dnia 28.02.2005 r., uzupełnionym w dniach 16.03.2005 r. i 5.04.2005 r. Strona zwróciła się do Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, nakreślając okoliczności faktyczne i przedstawiając własne stanowisko, oraz dołączając załączniki w postaci kserokopii dokumentów obrazujących zdaniem Spółki faktyczny stan sprawy. Wniosek Jednostki dotyczył kwestii opodatkowania czynności polegającej na przeniesieniu prawa użytkowania wieczystego gruntów leśnych z drzewostanem na rzecz Skarbu Państwa w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody budżetu Państwa. Zdaniem Spółki wskazana przez Nią czynność była na dzień złożenia wniosku zwolniona od VAT. Na podstawie przepisu § 8 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się bowiem od tegoż podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze oraz zbycie prawa użytkowania wieczystego tych gruntów.

Postanowieniem z dnia 18.04.2005 r., wydanym w trybie przepisów art. 14a § 1 i § 4 Ordynacji podatkowej, Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego uznał stanowisko Podatnika za nieprawidłowe, wysuwając tezę, iż czynność polegająca na przeniesieniu prawa użytkowania wieczystego gruntów leśnych z drzewostanem na rzecz Skarbu Państwa w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody budżetu Państwa nie podlega regulacjom prawnym dotyczącym podatku od towarów i usług. Rozstrzygnięcie to nie zostało przez Stronę zaskarżone.

Oceniając prawidłowość wymienionego orzeczenia Dyrektor tut. Izby Skarbowej stwierdził, iż dokonana przez organ pierwszej instancji interpretacja jest wadliwa. Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu tym podatkiem podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług zaś - mając na względzie unormowanie zawarte w art. 8 wymienionej ustawy - rozumieć należy każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również - wymienione przykładowo - przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej (art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT). Świadczenie polegające na przeniesieniu prawa użytkowania wieczystego gruntów na rzecz Skarbu Państwa w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody budżetu Państwa jest świadczeniem usługi w miejsce świadczenia pieniężnego; swoistą odpłatnością jest zaś - posiadające wymiar materialny - zwolnienie podmiotu zobowiązanego z długu. Wygaśnięcie zobowiązania na podstawie przepisu art. 66 § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa jest następstwem zawarcia - za zgodą naczelnika właściwego urzędu skarbowego - cywilnoprawnej pisemnej umowy pomiędzy podatnikiem zobowiązanym do zapłaty podatku stanowiącego dochód budżetu Państwa a starostą wykonującym zadania z zakresu administracji rządowej, na mocy, której następuje przeniesienie własności rzeczy lub praw majątkowych. Bez znaczenia dla skutków, jakie wywiera zawarcie takiej umowy, w zakresie opodatkowania VAT pozostaje fakt, iż stroną umowy jest Skarb Państwa. Konkludując, stwierdzić należy, zatem, że czynność będąca przedmiotem wniosku Strony mieści się w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. O ile dotyczy ona prawa użytkowania wieczystego gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, doznaje zwolnienia od tegoż podatku na mocy przepisu § 8 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Ilekroć jednak nie dotyczy takiego prawa, podlega opodatkowaniu wg stawki podstawowej, określonej przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Błędne jest, zatem stanowisko Jednostki wyrażone tezą, iż na podstawie uregulowania zawartego w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług zwolniona jest sprzedaż prawa użytkowania wieczystego wszelkich terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane, czy przeznaczone pod zabudowę. Powołany, bowiem przepis dotyczy wyłącznie dostawy określonych wyżej terenów, nie zaś usługi rozumianej jako przeniesienie prawa użytkowania gruntu. Odnośnie charakteru działek (opisanych przez Stronę jako grunty leśne z drzewostanem, figurujące w ewidencji gruntów "głównie jako użytki leśne"), tut. organ nie ma kompetencji do oceny podanej przez Jednostkę kwalifikacji gruntów i ich przeznaczenia. Załączniki do wniosku Strony nie zostały poddane weryfikacji, a interpretacji dokonano w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę. Jako podstawę prawną przyjęto zaś regulacje obowiązujące w dniu złożenia wniosku.

W myśl zapisu art. 14b § 5 Ordynacji podatkowej, zmiana postanowienia wywiera skutek począwszy od rozliczenia podatku za miesiąc następujący po miesiącu, w którym decyzja została doręczona podatnikowi. Na podstawie przepisów art. 221 i art. 223 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Stronie służy prawo złożenia odwołania od niniejszego rozstrzygnięcia do Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji. Odwołanie powinno odpowiadać wymogom przepisu art. 222 powołanej ustawy.