Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U z 2005 r. Nr 8, poz. 60), art. 15 ust. 6, 16f ust. 1, art. 16a ust. 1 pkt 1, art. 16h ust. 1, art. 16g ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku K. sp. z o.o. z dnia 14.01.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 18.01.2005 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych, Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanawia uznać, że w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko zawarte we wniosku jest prawidłowe.

Zgodnie z przedstawionym przez K. sp. z o.o. stanem faktycznym opisanym we wniosku, w 1999 r. M. sp. z o.o. z siedzibą w M. zleciła K. sp. z o.o. na podstawie umowy o współpracę zawartej między stronami, wybudowanie budynków i budowli (budynków) na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym K.. W ramach zlecenia K. poniosła koszty budowy budynków i wystawiła fakturę VAT w związku z poniesionymi nakładami opodatkowując tę sprzedaż podatkiem VAT. Umowa dotyczyła m.in. następujących budynków: zadaszenia spedycyjnego, budynku GPT, hali Hymen, magazynu płyt laminowanych, magazynu papieru, hali VITS, hali Schelling. Następnie budynki zostały odpłatnie wydzierżawione przez M. do K. Obecnie K. sp. z o.o. i M. sp. z o.o. zamierzają rozwiązać umowę dzierżawy. W związku z powyższym K. przestanie płacić M. czynsz z tytułu używania budynków. Natomiast, jako prawny właściciel budynków, K. będzie miała prawo do ich dalszego używania. W związku z faktem, iż ekonomiczny koszt wybudowania budynków poniosła M. (zgodnie z umową o współpracy), to strony postanowiły dokonać rozliczenia nakładów na wybudowanie budynków w ten sposób, że K. zwróci M. wartość niezamortyzowanych nakładów poniesionych na wybudowanie budynków, pod warunkiem, że niezamortyzowana wartość nakładów będzie odpowiadała wartości rynkowej nakładów na budynki. Pytanie spółki brzmi następująco: czy K. sp. z o.o. może amortyzować budynki zgodnie z art. 16a ustawy z 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, czy tez zaliczyć wydatki na zwrot niezamortyzowanej wartości nakładów bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

Według stanowiska spółki, K. nabyła własność budynków z mocy prawa w momencie ich powstania. Jednakże ze względu na fakt, że budynki były wybudowane na zlecenie M. i K. nie używała budynków, to K. nie zakwalifikowała budynków jako własnych środków trwałych i nie dokonywała ich amortyzacji. Budynki będą wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez K., która m.in. produkuje i magazynuje w budynkach sprzedawane przez siebie produkty. Zdaniem K. w sytuacji, gdy strony dokonają rozliczenia nakładów na budynki i K. przestanie używać budynków na podstawie umowy dzierżawy, a będzie je wykorzystywała w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej jako właściciel, to powinna wprowadzić budynki do ewidencji swoich środków trwałych i dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z regułami przewidzianymi w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, na podstawie art. 16a ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 16d ust. 2 i art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy. Ponadto według K. wartością początkową budynków (art. 16g ust. 1 pkt 1) w zw. z ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) będzie kwota równa kwocie, którą K. zwróci M. tytułem zwrotu nakładów na budynki (strony przewidują, że będzie ona odpowiadała niezamortyzowanej przez M. wartości budynków).

Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, udzielając interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie przedstawionej we wniosku przez K. sp. z o.o., stwierdza, co następuje:

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz z dołączonej kserokopii umowy o prowadzenie wspólnej inwestycji zawartej w dniu 10.09.1997 r. pomiędzy K. sp. z o.o. i M. sp. z o.o., to K. sp. z o.o. realizowała zadania inwestycyjne dotyczące budowy budynków będących przedmiotem niniejszej interpretacji. W związku z powyższym to K. sp. z o.o., będąc wieczystym użytkownikiem gruntów, na których wzniesiono przedmiotowe budynki, stała się ich właścicielem. Zgodnie bowiem z art. 235 ustawy z dnia 23.04.1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) § 1 - budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste; § 2 - przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń na użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym.

Wskutek sprzedaży do M. sp. z o.o. poniesionych nakładów na wybudowanie budynków, K. sp. z o.o., pomimo, iż w dalszym ciągu pozostała ich właścicielem, nie dokonywała odpisów amortyzacyjnych - jak to wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Zwrot poniesionych nakładów na wybudowanie budynków przez M. na rzecz K. spowoduje powstanie po stronie K. obowiązku dokonywania odpisów amortyzacyjnych na podstawie niżej przytoczonych przepisów.

Mianowicie, zgodnie z art. 16f ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1 - 3 oraz w art. 16b. W myśl art. 16a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością. Według art. 16h ust. 1 ww. ustawy odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Przepisy art. 16g ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3 ustawy określają wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, za które, z uwzględnieniem ust. 2 - 14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia. Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Tak więc, zgodnie z wyżej przytoczonymi przepisami, wartość początkową dla celów amortyzacji nakładów na budowę przedmiotowych budynków, nabytych z powrotem przez K., stanowić będzie określona w dokumencie nabycia wartość tych nakładów, w wysokości (jak to ujęto we wniosku) niezamortyzowanych nakładów poniesionych na wybudowanie budynków, odpowiadającej ich wartości rynkowej. W tym miejscu należy przytoczyć przepis art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16. Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, iż wydatki poczynione przez K. sp. z o.o. jako zwrot niezamortyzowanej wartości nakładów na przedmiotowe budynki nie mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, natomiast koszt uzyskania przychodów stanowić będą odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z przepisami art. 16a - 16m ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i udzielona została w oparciu o przepisy prawne obowiązujące na dzień wydania postanowienia i obowiązuje do czasu zmiany stanu prawnego. Zgodnie z przepisami art. 14b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U z 2005 r. Nr 8, poz. 60) interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.