Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż podatnik prowadzi jednoosobową firmę, której przedmiotem działalności są roboty budowlane, montażowo - instalacyjne, instalacje sanitarne oraz roboty wykończeniowe. Dotychczas, z jednym wyjątkiem (umowa o dzieło) wykonywał wszystkie prace sam, ale zamierza rozwinąć działalność na większą skalę w związku z czym podjął naukę na Studiach Podyplomowych Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie o tematyce "Zarządzanie personelem". Harmonogram zajęć obejmuje wykłady z następujących przedmiotów- strategie pozyskiwania personelu, marketing personalny, warsztaty rekrutacyjne, zarządzanie kompetencjami menedżerskimi, planowanie zatrudnienia pracowników, prawo pracy, motywowanie pracowników, funkcjonowanie działu personalnego, trening komunikacyjny, ocenianie pracowników, wartościowanie pracy, informatyczne systemy w zarządzaniu kadrami, wynagradzanie pracowników, polityka personalna w praktyce, szkolenie i rozwój pracowników.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy. Z ogólnej definicji kosztu podatkowego wynika, że podstawowym warunkiem zaliczenia wydatku do kosztu jest poniesienie go z zamiarem osiągnięcia przychodów. Zatem w przypadku, w którym istnieje związek przyczynowo skutkowy między poniesionym wydatkiem, a przychodem, podatnik ma prawo uznać ten wydatek za koszt, chyba że wydatek ten jest wymieniony w katalogu zawartym w art. 23 w/w ustawy wymieniającym wydatki i odpisy, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Wskazać należy, iż na podatniku jako na tym, który osiąga w działalności gospodarczej przychody z poniesienia określonych wydatków spoczywa ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami (w tym także na podnoszenie kwalifikacji zawodowych) a osiąganymi przychodami z tej działalności. Wykazanie takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu. Jeżeli kierunek studiów jest zgodny z rodzajem i profilem prowadzonej działalności gospodarczej, a ukończenie ich podniesie poziom niezbędnej wiedzy i kwalifikacji związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, które bezpośrednio oddziaływać będą na zwiększenie (uzyskiwanie) przychodu, wydatki poniesione na kształcenie przedsiębiorcy w tym zakresie będą kosztami uzyskania przychodów z tego źródła. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego w/w warunki nie zachodzą w sytuacji jaką przedstawił podatnik.

Podatnik uważa, że - "zgodnie z art. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Ponieważ w wymienionym przepisie brak jest wyłączenia z kosztów tego typu wydatków, a nabyte w trakcie studiów umiejętności będą przydatne w dalszym prowadzeniu firmy i znajdą odbicie w przychodach uzyskiwanych w przyszłości - istnieje podstawa prawna do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów".

Kierunek podjętych studiów "Zarządzanie personelem" nie jest bezpośrednio związany z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej - polegającej jak wynika z informacji zawartych w piśmie na wykonywaniu robót budowlanych, montażowo - instalacyjnych, instalacji sanitarnych oraz robót wykończeniowych. W świetle powyższego zajęte przez podatnika stanowisko jest nieprawidłowe.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy , udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie. Odpowiedzi udzielono w oparciu o stan faktyczny wynikający z zapytania oraz o stan prawny obowiązujący w dniu wydania postanowienia. Zgodnie z art. 14 a § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.