W złożonym wniosku podatnik przedstawił następujący stan faktyczny:
Spółka prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług turystycznych. Podstawę opodatkowania tych usług, zgodnie z art. 119 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), stanowi marża pomniejszona o kwotę należnego podatku. Moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia tychże usług występuje z chwilą ustalenia marży. Wątpliwości budzi moment powstania obowiązku podatkowego w przypadku, gdy klient wpłaci zaliczkę na poczet imprezy turystycznej - czy jej pobranie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego na ogólnych zasadach, o których mowa w art. 19 ust. 11 ww. ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem wnioskodawcy, fakt odrębnego uregulowania - dotyczącego powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do usług turystycznych opodatkowanych na zasadach wspomnianych wyżej - przepisami § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dn. 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), zgodnie z którymi obowiązek ten powstaje "z chwilą ustalenia marży, nie później jednak niż 15 dnia od dnia wykonania usługi" - skutkuje tym, że w przypadku pobrania zaliczki na poczet przyszłego wykonania usługi turystycznej obowiązek podatkowy nie powstaje.

Własne stanowisko Strona uzasadnia tym, że jego zdaniem przepis § 3 ww. rozporządzenia ma charakter lex specialis w stosunku do ogólnych regulacji ustawowych, w tym także do przepisu art. 19 ust. 11, dotyczącego opodatkowania zaliczek. Takie stanowisko potwierdza brak technicznych możliwości opodatkowania zaliczki przed ustaleniem marży z powodu braku danych wyjściowych do jej wyliczenia.

Odnosząc się do zaprezentowanego w piśmie stanu faktycznego oraz stanowiska podatnika w tej sprawie, tut. organ podatkowy potwierdza jego prawidłowość, co uzasadnia w sposób następujący:

Na podstawie art. 119 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) świadczenie usług turystycznych objęte zostało procedurą szczególną. Jej wyrazem jest szczególne określenie podstawy opodatkowania. Otóż w myśl art. 119 ust. 1 podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki (niezależnie od ich rodzaju) jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5. Ustawa podaje również definicję marży (art. 119 ust. 2 ustawy). Przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. Natomiast przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.

Należy przy tym zaznaczyć, że opodatkowanie wg zasady, o której mowa w art. 119 ust. 1 stosuje się bez względu na to kto nabywa usługę turystyki, w przypadku, gdy podatnik:

1. ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju;
2. działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;
3. przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty;
4. prowadzi ewidencję, z której wynikają kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiada dokumenty, z których wynikają te kwoty.

Moment powstania obowiązku podatkowego także został ustalony w sposób szczególny.

Zgodnie z przepisem § 3 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970, ze zm.) w przypadku świadczenia usług turystyki opodatkowanych według szczególnej procedury, o której mowa w art. 119 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą ustalenia marży, nie później jednak niż 15. dnia od dnia wykonania usługi. W tej sytuacji nie mają więc zastosowania przepisy art. 19 ustawy o podatku VAT określające moment powstania obowiązku podatkowego w wymienionych w tych przepisach przypadkach. Jest więc zgodne ze stanem prawnym Pana stanowisko, zgodnie z którym obowiązek podatkowy w przypadku pobrania zaliczki na poczet przyszłego wykonania usługi turystycznej nie powstaje na podstawie art. 19 ust. 11 ustawy.
Uchwalenie bowiem przez ustawodawcę przepisu szczególnego oznacza, że przepisy ogólne (między innymi dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku otrzymania zaliczek) nie znajdują w tej sytuacji zastosowania.