POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. nr 8 z 2005r. poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 07.02.2005r. (wpływ 08.02. 2005r.; uzupełnienie 24.02.2005r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w kwestii zaliczania do kosztów działalności wydatków związanych z używaniem wprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu w części dotyczącej remontów, napraw i zakupu części zamiennych, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lipnie

POSTANAWIA

uznać stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 07.02.2005r. uzupełnionym 24.02.2005r. wniósł Pan o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w odniesieniu do możliwości obciążania kosztów działalności wydatkami dotyczącymi używania samochodu osobowego w następującym stanie faktycznym.

W ramach działalności gospodarczej wykorzystuje Pan wprowadzony do ewidencji środków trwałych samochód. Z uwagi na brak świadectwa homologacji samochód ten traktowany jest jako osobowy. Wątpliwości Pana dotyczą ustalenia czy wydatki z tytułu używania samochodu obejmujące remonty, naprawy, zakupy części zamiennych podlegają zaksięgowaniu wraz z wartością podatku VAT naliczonego w wysokości 50% .

Pana zdaniem co nie jest zawarte w art. 23 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a jest poniesione w celu uzyskania przychodu będzie stanowiło koszty uzyskania przychodu

Obecnie podatek VAT z faktur dokumentujących w/w wydatki odlicza Pan tylko w 50 % zgodnie z § 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym na podstawie art. 23 ust.1 pkt 43 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do kosztów zalicza Pan pozostałe 50% podatku VAT z wystawionych faktur.

Postanawiając jak w sentencji Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lipnie wziął pod uwagę co następuje.

Zgodnie z ogólną regułą wyrażoną w art. 22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. nr 14 z 2000r. poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Artykuł 23 ust.1 pkt 43 lit. a tiret 2 ustawy stanowi że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony w tej części w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług- jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Paragraf 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97 z 2004r. poz. 970 z późn. zm.) na który się Pan powołuje nie będzie miał zastosowania w przedmiotowej sprawie czego szersze wyjaśnienie zawiera odrębne postanowienie Naczelnika tut. Urzędu.

Obniżenie kwoty podatku należnego o podatek naliczony bądź zwrot różnicy podatku VAT przysługuje zatem Panu w pełnej wysokości na zasadach ogólnych ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji po stronie kosztów działalności powinien Pan księgować wartość netto omawianych faktur.

Interpretację wydano w indywidualnej sprawie wg stanu faktycznego przedstawionego w piśmie oraz obowiązującego stanu prawnego.

Stosownie do treści art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa powyższa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika. Jeżeli jednak podatnik zastosuje się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia niniejszego postanowienia jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Stosownie do art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej, interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji.

Na postanowienie niniejsze służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu. (art. 236 § 2 pkt 1 w związku z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej).