POSTANOWIENIE

Burmistrz Stronia Śląskiego działając na podstawie art. 14a § 1, 216 i 217 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137 poz. 926 ze zm.), w związku z wnioskiem podatnika o interpretację w zakresie stosowania przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. Nr 9 poz. 84 z 2002 r. ze zm.)

Postanawia uznać stanowisko podatnika wskazane w piśmie z dnia 4 lutego 2005 r. za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Działając na podstawie art. 14 a § 1 ustawy - Ordynacja oraz w związku z pismem podatnika, zwracającego się o pisemną interpretację prawną, co do stwierdzenia, na kim spoczywa obowiązek prawny płacenia podatku od nieruchomości, w zakresie gruntu, który został wydzierżawiony osobie fizycznej na cele prowadzenia działalności gospodarczej, gminny organ podatkowy - Burmistrz Stronia Śląskiego wyjaśnia, co następuje:
Pismem z dnia 3 stycznia 2005 r. Podatnik zwrócił się o wykładnie prawną w zakresie czy ciąży na nim obowiązek podatkowy, w przypadku, gdy wydzierżawił część swoich nieruchomości osobie fizycznej do prowadzenia działalności gospodarczej.

Gminny organ podatkowy pismem z dnia 17 stycznia 2005 r. wezwał podatnika do uiszczenia stosownej opłaty skarbowej. Opłatę skarbową podatnik uiścił w znakach skarbowych w dniu 21 stycznia 2005 r.

Nadto pismem z dnia 4 lutego 2005 r. podatnik sprecyzował swoje stanowisko w przedmiotowej sprawie, wskazując, iż jego zdaniem zgodnie z umową dzierżawy zawartą pomiędzy nim a dzierżawcą, podatek powinien płacić dzierżawca.

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:

Właścicielem działki położonej jest Pan X. Od wyżej wymienionej działki podatnik płaci podatek rolny i leśny. W 1994 r. nieruchomość została wydzierżawiona przez Pana Y w celu uruchomienia wyciągu narciarskiego. Pan Y postawił wyciąg narciarski, wytyczył trasy zjazdowe, postawił obiekty i rozpoczął działalność gospodarczą w 1996 r. Obiekt jest czynny w dalszym ciągu. Umowa dzierżawy zawiera zapis w § 10 "wszystkie koszty związane ze zmianą przeznaczenia gruntu ponoszą dzierżawcy".

Gminny organ podatkowy - Burmistrz Stronia Śląskiego nie podziela stanowiska podatnika przedstawionego w jego piśmie.

Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. Nr 9 poz. 84 z 2002 ze zmianami) podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące:

1) właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych, z zastrzeżeniem ust. 3,
2) posiadaczami samoistnymi nieruchomości lub obiektów budowlanych,
3) użytkownikami wieczystymi gruntów,
4) posiadaczami nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie:

a) wynika z umowy zawartej z właścicielem, Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa lub z innego tytułu prawnego, z wyjątkiem posiadania przez osoby fizyczne lokali mieszkalnych niestanowiących odrębnych nieruchomości,
b) jest bez tytułu prawnego, z zastrzeżeniem ust. 2.

Wydzierżawienie nieruchomości nie powoduje przeniesienia obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości, co wynika wprost z cytowanego wyżej art. 3 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. Nr 9, poz. 84 ze zm.), który to przepis określa zakres podmiotowy ustawy.

Umowa dzierżawy, będąca umową cywilnoprawną, reguluje wzajemne prawa i obowiązki pomiędzy stronami, nie może ona natomiast wywierać skutków na gruncie przepisów prawa publicznego, do których należą przepisy podatkowe. Zapis umowy przenoszący obowiązek opłacania podatku od nieruchomości na dzierżawcę nie wywiera skutku w postaci przeniesienia na niego obowiązku publicznoprawnego właściciela, w szczególności zaś nie powoduje przeniesienia na dzierżawcę wynikającego z ustawy obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości.

Pogląd ten jest już od dawna utrwalony w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (np. wyrok NSA we Wrocławiu z dnia 2 lutego 1995 r. sygn. akt: SA/Wr 1314/94, wyrok NSA w Warszawie z dnia 4 stycznia 1995 r. sygn. akt: III SA 357/94) oraz Samorządowych Kolegiów Odwoławczych (np. decyzja SKO w Koninie z dnia 29 października 1996 r. w sprawie SKO-PF-3060/87/96).

Stan prawny w przedmiotowym zakresie nie uległ zmianie (pomimo zmiany numeracji artykułów) co najmniej od daty wydania opisanych wyżej wyroków.

Zatem w opisanym wyżej stanie faktycznym obowiązek podatkowy jak również obowiązek złożenia stosownej informacji podatkowej ciąży od daty rozpoczęcia działalności gospodarczej na przedmiotowej nieruchomości na właścicielu tej nieruchomości, zatem na Panu X.

Pouczenia:

1. interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku,
2. interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe - do czasu jej zmiany lub uchylenia,
3. na postanowienie zawierające interpretację służy zażalenie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Wałbrzychu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 236 §2 pkt 1 Ordynacji podatkowej) za pośrednictwem Burmistrza Stronia Śląskiego