INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 18.06.2012 r. (data wpływu 28.06.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• możliwości opodatkowania dochodów zwolnionych z opodatkowania - jest nieprawidłowe,
• braku możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego w przypadku opodatkowania podatkiem liniowym - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 28.06.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów zwolnionych z opodatkowania oraz braku możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego w przypadku osiągania dochodów opodatkowanych podatkiem liniowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest rezydentem podatkowym w Niemczech. Wnioskodawca jest wspólnikiem (komplementariuszem) w osobowej spółce prawa handlowego - spółce komandytowej z siedzibą na terytorium Polski . Spółka prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia wydanego dla Spółki. Po uzyskaniu zezwolenia na działalność na terenie SSE, Spółka poniosła wydatki inwestycyjne, które stanowią podstawę do wyliczenia wysokości zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 63a) UPDOF, tj. zwolnienia dochodu z działalności gospodarczej z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE.

Oprócz Wnioskodawcy, w Spółce jest jeszcze dwóch komplementariuszy, którymi są osoby fizyczne, posiadający w Polsce swoje rezydencje dla celów podatkowych. Aktualnie, Wnioskodawca oraz każdy z komplementariuszy w Spółce (osoby fizyczne) zadeklarowali, że dochody uzyskane przez nich z tytułu działalności Spółki opodatkowane będą według skali podatkowej. Powyższe uprawnia każdego z komplementariuszy, w tym Wnioskodawcę do skorzystania ze zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 63a) UPDOF.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca wybierając metodę opodatkowania swoich dochodów z tytułu udziału w Spółce według skali podatkowej ma prawo nie korzystać ze zwolnienia z podatku PIT przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 63a) UPDOF, pomimo wykazywania przez Spółkę dochodu podatkowego (który podlega zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a) UPDOF)...
2. Czy Wnioskodawca wybierając metodę opodatkowania swoich dochodów z tytułu udziału w Spółce na zasadach określonych w art. 30c UPDOF, tj. przy zastosowaniu jednej stawki podatkowej (tzw. podatek liniowy) nie ma prawa do korzystania ze zwolnienia z podatku PIT przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 63a) UPDOF...
3. Jeżeli Wnioskodawca wybierze metodę opodatkowania swoich dochodów z tytułu udziału w Spółce na zasadach określonych w art. 30c UPDOF, tj. przy zastosowaniu jednej stawki podatkowej (tzw. podatek liniowy), to czy pozostali wspólnicy Spółki — osoby fizyczne (komplementariusze) mogą nadal opodatkowywać swoje dochody w Spółce według skali podatkowej i korzystać ze zwolnienia z podatku PIT przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 63a) UPDOF...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 1 i 2. W zakresie pytania oznaczonego nr 3 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy wybierając metodę opodatkowania swoich dochodów z tytułu udziału w Spółce według skali podatkowej ma prawo nie korzystać ze zwolnienia z podatku PIT przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 63a) UPDOF, pomimo wykazywania przez Spółkę dochodu podatkowego, który podlega zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a) UPDOF).

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 1994 r. Nr 123, poz. 600 ze zm.) dochody uzyskane przez osoby fizyczne z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE w ramach zezwolenia są zwolnione od podatku dochodowego, na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 63a UPDOF wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności w SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Powyższe zwolnienie dotyczy wyłącznie dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE (art. 21 ust. 5a UPDOF).

Z powyższego wynika, że dochody z działalności prowadzone w SSE są zwolnione z podatku PIT pod warunkiem spełnienia łącznie następujących przesłanek:

• dochody muszą być uzyskane wyłącznie z działalności w SSE,

• działalność gospodarcza będąca źródłem tych dochodów musi być prowadzona na podstawie zezwolenia na działalność w SSE,

• wielkość zwolnienia podatkowego (jako formy pomocy publicznej) nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dopuszczalnej dla poszczególnych obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy (wysokość tą określają odrębne przepisy).
  
  

Z powyższego nie wynika natomiast od kiedy podatnik może rozpocząć korzystanie ze zwolnienia podatkowego, przysługującego mu na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w SSE.

Zgodnie z § 5 ust. 1 Rozporządzenia zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

Powyższy przepis 5 ust. 1 Rozporządzenia mówi o okresie korzystania ze zwolnienia, a jest nim okres od uzyskania zezwolenia do momentu wyczerpania pomocy.

Z uwagi na powyższe podkreślić należy, że:

• zwolnienie przewidziane przez art. 21 ust. 1 pkt 63a UPDOF ma charakter uprawnienia, a nie obowiązku,

• § 5 ust. 1 Rozporządzenia wyznacza jedynie pierwszy możliwy moment rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia (zwolnienie „przysługuje” od miesiąca, w którym podatnik poniósł wydatki inwestycyjne),

• w praktyce można prowadzić działalność w SSE, ale opodatkowywać wszystkie swoje dochody, tzn. nie korzystać jeszcze ze zwolnienia podatkowego.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, w sprawie istotna jest interpretacja sformułowania z art. 21 ust. 1 pkt 63a UPDOF, mówiącego o przysługiwaniu uprawnienia do skorzystania ze zwolnienia podatkowego.

Słownik języka polskiego podaje, że „przysługuje” to należy się komuś”, natomiast „uprawnienie” to prawo do czegoś przysługujące lub nadane komuś”.

Wykładania językowa, która w prawie podatkowym winna być wykorzystywana w pierwszej kolejności wskazuje zatem, że Wspólnik ma prawo, a nie obowiązek do rozpoczęcia korzystania (rozliczania) zwolnienia podatkowego. A zatem, może przyjąć, iż z prawa tego skorzysta lub nie.

Powyższe wynika również z faktu, iż zdaniem organów podatkowych (np. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w piśmie z dnia 23 marca 2006 r., znak: 1401/PD-41l8Z-6/06/IJ) wszelkiego rodzaju ulgi podatkowe, w tym również ulga wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT, stanowią odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania wyrażonych w art. 2, art. 84 i art. 217 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej i winny być interpretowane w sposób ścisły, co oznacza, że nie jest dopuszczalne stosowanie wykładni rozszerzającej (tj. rozszerzania zakresu zwolnienia przysługującego na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności w strefie).

A contrario natomiast, zdaniem Wnioskodawcy, z przepisów UPDOF nie wynika obowiązek traktowania wszystkich dochodów osiąganych z tytułu działalności prowadzonej w strefie na podstawie zezwolenia jako podlegające zwolnieniu podatkowemu (i, co za tym idzie, zakaz opodatkowywania takich dochodów).

Wnioskodawca podkreśla również, że w opisywanej sytuacji nie zmienia się moment końcowy okresu korzystania ze zwolnienia podatkowego. Tym samym podatnik działa w powyższej sytuacji niejako na własne ryzyko tego, że nie zdoła - w okresie, na który została ustanowiona SSE wykorzystać przysługującego im zwolnienia.

Powyższe przesądza, że Wnioskodawca pomimo wyboru opodatkowania dochodów z tytułu udziału w Spółce według skali podatkowej ma prawo nie korzystać ze zwolnienia z podatku P1T przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 63a) UPDOF.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy wybierając metodę opodatkowania swoich dochodów z tytułu udziału w Spółce na zasadach określonych w art. 30c UPDOF, tj. przy zastosowaniu jednej stawki podatkowej (tzw. podatek liniowy) nie ma prawa do korzystania ze zwolnienia z podatku PIT przewidzianego w art. 21 ust. I pkt 63a) UPDOF

Podatnicy - osoby fizyczne osiągające dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opodatkować je według skali podatkowej lub na zasadach określonych w art. 30c UPDOF, tj. przy zastosowaniu jednej stawki podatkowej w wysokości 19% (tzw. podatek liniowy).

Zgodnie z art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 202, poz. 1956) podatnikom opodatkowanym w sposób określony w art. 30c UPDOF nie przysługuje prawo do dokonywania odliczeń i zwolnień od dochodu oraz od podatku. tj. nie mową korzystać ze zwolnienia w związku z prowadzeniem działalności na terenie SSE.

Powyższy przepis jednoznacznie przesądza o tym, że podatnikowi, który wybrał sposób opodatkowania określony w art. 30c UPDOF nie będzie przysługiwało zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. ł pkt 63a) UPDOF, tj. zwolnienia dochodu z działalności gospodarczej z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w części dotyczącej możliwości opodatkowania dochodów zwolnionych z opodatkowania uznaje się za nieprawidłowe, natomiast w części dotyczącej braku możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego w przypadku opodatkowania podatkiem liniowym uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm. – dalej „K.s.h.”), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.
   
   

Przy czym w myśl art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W świetle powołanych przepisów uznać należy, iż do przychodów (dochodów) uznawanych za dochody osiągane na terenie Rzeczypospolitej Polskiej należy zaliczyć te wszystkie przychody (dochody), których źródło uzyskania mieści się (jest położone) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Źródło to należy m.in definiować poprzez siedzibę podmiotu, od którego przychody (dochody) są uzyskiwane. Oznacza to, iż w ww. przepisach przewidziano opodatkowanie oparte na zasadzie źródła. Jeżeli źródło przychodów nierezydenta znajduje się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, to Rzeczpospolita Polska ma prawo opodatkować dochody uzyskane z tego źródła (ograniczony obowiązek podatkowy) przez nierezydenta.

Zgodnie natomiast z art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361), ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Spółka komandytowa, jako osobowa spółka prawa handlowego nie posiada osobowości prawnej. Posiada jednak podmiotowość prawną, co oznacza, iż może we własnym imieniu nabywać prawa i zaciągać zobowiązania. Może także posiadać własny majątek, odrębny od majątków jej wspólników. Dochody spółek osobowych nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki jawnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca (rezydent podatkowy w Niemczech) jest wspólnikiem (komplementariuszem) w osobowej spółce prawa handlowego - spółce komandytowej mającej siedzibę w Polsce. Spółka prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Po uzyskaniu zezwolenia na działalność na terenie SSE, Spółka poniosła wydatki inwestycyjne, które stanowią podstawę do wyliczenia wysokości zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 63a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. zwolnienia dochodu z działalności gospodarczej z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE.

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w myśl art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5c, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie niniejszego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Ponadto, stosownie do § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548 ze zm.), zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy (art. 21 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy w tym miejscu zauważyć, iż mając na uwadze literaln brzmienie cytowanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to z przepisu tego jednoznacznie wynika, że ustawodawca nie pozostawił podatnikom spełniającym warunki do zastosowania zwolnienia prawa wyboru co do jego zastosowania lub nie. Przepis sformułowany został bowiem następująco: „wolne od podatku są (…)”, nie zaś „wolne od podatku mogą być (…)”.

Jeżeli zatem wystąpi sytuacja, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik musi wyłączyć przedmiotowy dochód z podstawy opodatkowania. Zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 63a ww. ustawy, ma charakter odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania. Wskazać należy, iż przedmiotowe zwolnienie, będące formą pomocy publicznej, zostało uzyskane przez Spółkę komandytową z mocy prawa w związku z przyznaniem jej zezwolenia na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej. Uzyskanie takiego zezwolenia stanowiło konsekwencję decyzji gospodarczej wspólników spółki oraz spełnienie przez nią lub zobowiązanie się do spełnienia określonych wymogów i warunków uzyskania zezwolenia.

Za powyższym przemawia również, brzmienie art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ponadto, wskazać należy, iż zgodnie z art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 202, poz. 1956 ze zm.), podatnikom opodatkowanym w sposób określony w art. 30c ustawy wymienionej w art. 1 nie przysługuje prawo do dokonywania odliczeń i zwolnień od dochodu oraz od podatku obliczonych na zasadach określonych w art. 30c ustawy wymienionej w art. 1, o których mowa m. in. w: art. 21 ust. 1 pkt 63a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, jak wynika z postanowień zawartych w ww. art. 20 pkt 2 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw, powyższe zwolnienie nie może być stosowane przez podatników, którzy wybrali opodatkowanie dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podatkiem liniowym według jednolitej stawki 19%.

Zawarte w ww. przepisie określenie „podatnikom, opodatkowanym w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przysługuje prawo dokonywania odliczeń”, oznacza, że dopóki podatnik opodatkowany jest jednolitą 19% stawką, dopóty nie ma prawa dokonywać odliczeń, o których mowa.

Jeżeli jednak podatnik w kolejnym roku podatkowym zrezygnuje z opodatkowania podatkiem liniowym i będzie opodatkowany na zasadach ogólnych wg skali progresywnej, ograniczenie korzystania z praw do zwolnień podatkowych nie będzie miało do niego zastosowania, skoro nie będzie on już podatnikiem opodatkowanym w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, iż:

• Wnioskodawca wybierając metodę opodatkowania swoich dochodów z tytułu udziału w Spółce według skali podatkowej, nie ma możliwości opodatkowania dochodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

• Wnioskodawca, dokonując wyboru opodatkowania swoich dochodów z tytułu udziału w Spółce komandytowej podatkiem liniowym, utraci prawo do zwolnienia od opodatkowania dochodów uzyskiwanych z prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, które przewiduje art. 21 ust. 1 pkt 63a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

Końcowo - odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę rozstrzygnięcia organu podatkowego, podkreślić należy, iż dotyczy ono tylko konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie ma ono charakter wiążący. Nie stanowi ono jednak materialnego prawa podatkowego i nie ma mocy powszechnie obowiązującej. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002, r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.