INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2012 r. (data wpływu 2 kwietnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 25 czerwca 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego w związku z nabyciem lub leasingiem samochodu osobowego przeznaczonego do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu oraz braku obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego, po zaprzestaniu najmu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 25 czerwca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego w związku z nabyciem lub leasingiem samochodu osobowego przeznaczonego do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu oraz braku obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego, po zaprzestaniu najmu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, polegającej na wynajmie samochodów osobowych i furgonetek, planuje zakup w Polsce lub Niemczech, bądź wzięcie w leasing operacyjny, samochodu osobowego, a następnie oddanie go w odpłatne użytkowanie innemu przedsiębiorcy na podstawie zawartej z nim umowy najmu o charakterze ciągłym, na okres co najmniej 6 miesięcy. Z uwagi na to, iż zakupiony lub leasingowany samochód będzie służył wykonywaniu działalności gospodarczej, polegającej na oddaniu samochodu w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, z otrzymanych faktur leasingowych lub z faktury kupna, Spółka może odliczyć podatek naliczony, zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b), w całości. Po upływie okresu obowiązywania umowy najmu, Spółka chciałaby nadal wynajmować samochód innym przedsiębiorcom lub poprzedniemu przedsiębiorcy, jednakże nie wyklucza zaprzestania wynajmu innym przedsiębiorcom i przeznaczenia go do własnej działalności, np. będzie wykonywała przejazdy tym samochodem w celu załatwiania spraw bieżących, związanych z działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Gdyby Spółka nabyła samochód w Niemczech (WNT), to byłoby to nabycie w cenie netto.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka może odliczyć podatek naliczony z faktur leasingowych lub z faktury zakupowej za gotówkę, w całości - tj. 100%...
2. Czy po ewentualnym zaprzestaniu, po upływie co najmniej sześciu miesięcy od oddania samochodu w odpłatne używanie, jego dalszego odpłatnego wynajmowania i przeznaczeniu go do celów związanych z dotychczas prowadzoną działalnością gospodarczą opodatkowaną, Spółka będzie musiała dokonać korekty podatku naliczonego, który odliczy w całości od faktur leasingowych lub od faktury zakupu za gotówkę...

Zdaniem Wnioskodawcy, może odliczyć podatek naliczony z faktur leasingowych lub faktury zakupowej w 100% na mocy art. 86 ust. 3-7a, który został uchylony, natomiast dodano art. 86a ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodów osobowych, innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Spółka wskazała, iż - stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej - dodane przepisy art. 86a ust.1-10 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r., natomiast w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związane z nabyciem oraz użytkowaniem samochodów, regulują przepisy art. 3 i art. 6 ustawy nowelizującej. Spółka, powołując się na treść art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej stwierdziła, iż od wyrażonej w tym przepisie zasady występuje wiele wyjątków wymienionych w art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej, m. in. w ust. 2 pkt 7 lit. b) tego artykułu. Wobec powyższego Spółka uważa, że zasada pełnego odliczenia podatku będzie obowiązywała przy zakupie samochodu osobowego za gotówkę, jak również przy korzystaniu na podstawie umowy leasingu.

W ocenie Spółki, po ewentualnym zaprzestaniu wynajmowania samochodu osobowego i przy założeniu, że będzie on wykorzystywany do celów działalności gospodarczej opodatkowanej, nie zachodzi konieczność korygowania odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego. W przedmiotowym przypadku, spełnione bowiem zostaną przesłanki wynikające z art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b) ustawy warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako że samochód osobowy oddany zostanie w odpłatne użytkowanie na podstawie umowy najmu, na okres dłuższy niż 6 miesięcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. zasady odliczenia podatku związanego z nabyciem oraz użytkowaniem m. in. na podstawie umowy leasingu samochodów osobowych lub innych pojazdów samochodowych, regulują zapisy art. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.) (dalej: ustawa nowelizująca).

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 pkt 7 lit. b) tego artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Na podstawie ust. 6 omawianego artykułu, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Z powołanych wyżej uregulowań ustawy nowelizującej wynika, że - co do zasady - w przypadku nabycia lub użytkowania m. in. na podstawie umowy leasingu, samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości. Ograniczenia wynikające z art. 3 ust. 1 i 6 ustawy nowelizującej, nie dotyczą jednakże sytuacji, gdy przedmiotem działalności podatnika jest wynajem pojazdów na okres nie krótszy niż cześć miesięcy < art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) tej ustawy >. Ponadto ustawodawca wskazuje, obok przeznaczenia samochodów na cele określone w tym przepisie, również na konieczność ich wykorzystywania, tj. fizycznego używania, przez podmiot trzeci. Samochody przez okres sześciu miesięcy muszą być przeznaczone wyłącznie na ten cel.

Z treści wniosku wynika, że Spółka, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, polegającej na wynajmie samochodów osobowych i furgonetek, planuje zakup samochodu osobowego, bądź zawarcie umowy leasingu operacyjnego, której przedmiotem będzie ww. samochód, a następnie oddanie go w odpłatne użytkowanie innemu przedsiębiorcy na podstawie zawartej z nim umowy najmu o charakterze ciągłym, na okres co najmniej 6 miesięcy. Po upływie okresu obowiązywania umowy najmu, Spółka chciałaby nadal wynajmować ww. samochód innym przedsiębiorcom lub poprzedniemu przedsiębiorcy, jednakże nie wyklucza zaprzestania świadczenia usług wynajmu innym przedsiębiorcom i przeznaczenia go do własnej działalności, np. będzie wykonywała przejazdy tym samochodem w celu załatwiania spraw bieżących, związanych z działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane uregulowania prawne należy stwierdzić, że skoro – jak wynika z treści wniosku – przedmiotowy samochód osobowy będzie przeznaczony do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu na okres nie krótszy niż sześć miesięcy, zgodnie ze stanowiskiem zaprezentowanym przez Spółkę, będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dokumentującej jego nabycie lub faktur VAT otrzymanych w związku z jego leasingiem, ale tylko za okres, w którym użytkowany na podstawie umowy leasingu samochód będzie przedmiotem ww. najmu, na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy nowelizującej, o ile nie zajdą okoliczności wyłączające to prawo, wynikające z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tut. organ podziela również zdanie Spółki, iż po zaprzestaniu najmu i przeznaczeniu samochodu osobowego na pozostałe cele prowadzonej działalności opodatkowanej, nie zajdzie konieczność dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego, bowiem nie nastąpi w takim przypadku zmiana jego przeznaczenia w związku z wykorzystywaniem do czynności innych, niż opodatkowane.

Jednocześnie należy wskazać, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od rat leasingowych, po upływie okresu przeznaczenia przedmiotowego samochodu osobowego na wynajem, bowiem w tym zakresie Spółka nie przedstawiła własnego stanowiska, ani nie postawiła pytania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.