POSTANOWIENIE

Na podstawie: art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku Pana … zam. … z dnia 3 lutego 2005 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

postanawiam

uznać stanowisko Podatnika, iż do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej w ramach spółki cywilnej można zaliczyć koszty używania samochodu osobowego wprowadzonego do ewidencji środków trwałych za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z treści złożonego w dniu 3 lutego 2005 r. wniosku wynika, że w listopadzie 2004 r. nabył Pan w Niemczech samochód osobowy marki Ford. Samochód został zakupiony cyt. “na potrzeby osoby fizycznej od osoby fizycznej”.

Obecnie Wnioskodawca stwierdza, że samochód ten może być wykorzystywany w działalności gospodarczej prowadzonej w ramach spółki cywilnej po wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych i koszty w tym związane będą kosztami uzyskania przychodu dla podatnika.

Tut. organ podatkowy rozstrzygając powyższą kwestię wziął pod uwagę, co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tejże ustawy.

Aby określony wydatek można uznać za koszt uzyskania przychodu między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu bądź na funkcjonowanie źródła przychodu.

Kosztami uzyskania przychodów będą zarówno koszty pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały poniesione w celu uzyskania przychodu (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodu).

Takimi kosztami uzyskania przychodów są koszty związane z używaniem samochodu osobowego, dla potrzeb działalności, wprowadzonego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych o której mowa w art. 22n ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Koszty używania tego środka trwałego firmy winny być rozliczane zgodnie z przepisami art. 22 ust. 1 i art. 22a ust. 1 w związku z art. 23 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak w sentencji.

Zaznacza się, iż niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

W myśl art. 14b § 1 i § 2 powołanej ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z art. 236 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy za pośrednictwem tut. Organu podatkowego w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.