Zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 2a i 2b ustawy o VAT , w okresie od dnia przystąpienia Rzeczpospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do 31 grudnia 2007 r. stosuje się stawkę w wysokości 7 % w odniesieniu do m.in.:
- robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą,
- obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych.

Pod pojęciem obiekt budownictwa mieszkaniowego zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, rozumie się budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: 111-Budynki mieszkalne jednorodzinne, 112- Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113- Budynki zbiorowego zamieszkania - wyłącznie; budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta RP.

Stosownie do art. 146 ust. 2 ustawy o VAT przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą rozumie się roboty budowlane dotyczące zarówno inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej temu budownictwu , jak remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego. Zatem, jeżeli podatnik wykona usługę montażu wcześniej zakupionych u producenta okien , i usługa ta związana będzie z budownictwem mieszkaniowym, właściwą stawką podatku VAT za wykonaną usługę budowlano-montażową jest stawka 7%. Natomiast, jeżeli wykonywane przez podatnika czynności nie będą dotyczyły obiektu budownictwa mieszkaniowego, wówczas właściwą stawką podatku od towarów i usług jest stawka 22 %; tym samy jeśli będzie miała miejsce dostawa okien bez montażu, to należy stosować stawkę podatku VAT w wysokości 22%.

Odpowiadając na drugie zagadnienie Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa - Mokotów pragnie poinformować, iż jako zasadę na gruncie ustawy o VAT przyjęto, że w przypadku gdy kwota podatku naliczonego ze wszystkich zdarzeń generujących ten podatek jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo, do obniżenia o te różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy rozliczeniowe lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Uprawnienia te mają charakter równorzędny i jedynie od podatnika zależy, z którego uprawnienia skorzysta. Równocześnie należy dodać , iż celem wprowadzenia pojęcia podatku naliczonego jako podatku podlegającego "potrąceniu" od podatku należnego, jest przede wszystkim zapewnienie neutralności podatku od wartości dodanej dla podatników i spowodowanie, iż podatek ten obciąży dopiero konsumenta. W niniejszym stanie faktycznym podatnik posiada prawo obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w pełnej wysokości.
W związku z powyższym postanowiono jak w sentencji. Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa- Mokotów informuje, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w momencie zaistnienia tego zdarzenia.