POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216 § 1 i art. 14a § 1 i 4 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. nr 137, poz. 926 ze zm.), w związku z wnioskiem Urzędu Gminy ......... z dnia 10 marca 2005 r., – Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kozienicach informuje, że stanowisko podatnika przedstawione w przedmiotowej sprawie jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Pismem nr .......... z dnia 10.03.2005 r. Urząd Gminy ......... zwrócił się do tut. organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, przedstawiając następujący stan faktyczny:

Gmina ......... zamierza sprzedać niezabudowaną nieruchomość gruntową położoną ...... oznaczoną nr 368/3. Rzeczoznawca majątkowy wycenił wartość działki na 8.533,00 zł.
Zgodnie z obowiązującym do dnia 31 grudnia 2002 r. ogólnym planem zagospodarowania przestrzennego przedmiotowa działka położona była w pasie 80 m przy drodze przeznaczonym pod budownictwo zagrodowe i jednorodzinne, pozostała część działki posiadała przeznaczenia rolne. Od dnia 1 stycznia 2003 r. plan zagospodarowania przestrzennego dla Gminy nie obowiązuje.
W 2000 r. dla terenu Gminy ......... zostało opracowane i zatwierdzone uchwałą Rady Gminy studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy. W studium przeznaczenie tej części działki znajdującej się przy drodze nie uległo zmianie, natomiast pozostała część położona jest na terenie wskazanym w studium pod budownictwo usługowo-mieszkaniowe.
W piśmie uzupełniającym wniosek wyjaśniono, że w ewidencji gruntów prowadzonej przez Starostę Powiatowego w Kozienicach przedmiotowa działka została sklasyfikowana jako grunty orne.

Zdaniem pytającego sprzedaż powyższej działki jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt. 9 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.), gdyż jest to teren niezabudowany. Gmina nie posiada obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego, na podstawie którego można stwierdzić, iż dany obszar stanowi tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast istniejące studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego nie jest aktem prawa miejscowego. Dla przedmiotowego terenu nie wydano również decyzji o warunkach zabudowy

Ocena prawna stanowiska wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terenie kraju.Przez dostawę towarów, na mocy art. 7 ust. 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarem, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług są również budynki i budowle, a także grunty (art. 2 pkt 6).
Tak, więc obecnie obrót nieruchomościami gruntowymi jest traktowany jako odpłatna dostawa towarów i, co do zasady, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Wyjątek stanowi art. 43 ust. 1 pkt 9, na mocy którego zwolniona od podatku jest dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.
Tym samym, zwolniona od podatku VAT będzie sprzedaż działek niezabudowanych, ale tylko takich, które nie są terenami budowlanymi bądź nie są przeznaczone pod zabudowę.
Zaznaczyć należy, że na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji gruntu przeznaczonego pod zabudowę, jak również nie są wskazane kryteria jakimi należy się kierować przy ocenie danego gruntu. Zasadnym wydaje się dlatego przyjęcie uregulowań zawartych w ustawie z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. nr 80, poz. 7117 ze zm.).
Zgodnie z art. 4 ust. 1 tej ustawy ustalenie przeznaczenia terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Gmina nie posiada aktualnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego przedmiotowy grunt.Jednakże istnieje studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, z którego wynika, że przeznaczenie przedmiotowego gruntu zostało zmienione i wg tego dokumentu grunt ten w całości ma przeznaczenie pod zabudowę.
Przeznaczenie przedmiotowej nieruchomości ustalone w studium pozostaje w sprzeczności z danymi w ewidencji gruntów prowadzonej przez Starostę Powiatowego w Kozienicach, według której teren ten jest sklasyfikowany jako grunty orne.
Należy, więc, odpowiedzieć na pytanie którymi dokumentami należy się posługiwać przy określeniu przeznaczenia przedmiotowej nieruchomości wobec braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy należy do zadań własnych gminy.
Polityka przestrzenna gminy określana jest w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, którego uchwalenie jest niezbędnym etapem do uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Jak wynika ze stanu faktycznego studium zostało przyjęte przez Radę Gminy Uchwałą z dnia 28 grudnia 2000 r.
Art. 9 tej ustawy stanowi, że studium nie jest aktem prawa miejscowego, jednakże jego postanowienia są wiążące dla Rady Gminy przy uchwalaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Ewidencja gruntów i budynków również nie jest aktem obowiązującego prawa – jest jedynie urzędowym zbiorem informacji faktycznych. Wpisy w niej się znajdujące są tylko odzwierciedleniem (potwierdzeniem) stanu faktycznego i prawnego aktualnego na dzień dokonania wpisu.
Zgodnie z art. 20 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z 17 maja 1989 r. prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jednolity: Dz. U. nr 100, poz. 1086 ze zm.), informacje dotyczące gruntów znajdujące się w ewidencji dotyczą: położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych, a także stosunków właścicielskich.
Art. 21 ust. 1 ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne stanowi, że dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków stanowią podstawę m.in. planowania przestrzennego. Jednakże tylko w zakresie danych faktycznych w niej zawartych.

Ustawa o podatku od towarów i usług, w art. 43 ust. 1 pkt 9, posługuje się kryterium przeznaczenia terenu a nie jego klasyfikacją gleboznawczą. O przeznaczeniu gruntu decyduje właściciel – Gmina, która uzewnętrzniła zamiar przeznaczenia nieruchomości pod zabudowę w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Oceniając przedstawiony stan faktyczny w świetle obowiązujących w dacie wydania niniejszego postanowienia przepisów prawa podatkowego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kozienicach stwierdza, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości jako terenu niezabudowanego przeznaczonego pod zabudowę będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 22%. Zatem stanowisko wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie jest nieprawidłowe.

Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Na niniejsze postanowienie służy zażalenie, na podstawie art. 236 § 1 i 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, w terminie 7 dni od doręczenia postanowienia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kozienicach (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).