Na podstawie art. 14a § 4, w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 25 stycznia 2005 r. dotyczącego udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Piasecznie stwierdza, że Pana stanowisko w przedstawionej sprawie jest prawidłowe.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że w 2004 r. dokonywał Pan wielokrotnych darowizn rzeczowych na rzecz kościelnej osoby prawnej wchodzącej w skład struktury organizacyjnej Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej na działalność charytatywno-opiekuńczą prowadzoną przez tą osobę prawną, jak również na cele kultu religijnego. W rocznym zeznaniu podatkowym za 2004 r. zamierza Pan odliczyć kwoty dokonanych darowizn od osiągniętych dochodów.

Wątpliwość Pana dotyczy limitów obowiązujących przy dokonywaniu odliczeń od dochodu w związku z przekazanymi darowiznami. W Pana opinii darowizny na działalność charytatywno-opiekuńczą kościelnej osoby prawnej podlegają odliczeniu w faktycznie poniesionej wysokości, zaś darowizny na cele kultu religijnego podlegają limitowi i mogą być odliczone w wysokości nieprzekraczającej 350 zł.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. a i b i ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od dn. 1 stycznia 2004 r., darowizny na cele określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego, organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku publicznego w sferze zadań publicznych określonych w tej ustawie, realizującym te cele oraz cele kultu religijnego podlegają odliczeniu od postawy opodatkowania, w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż 350 zł (łącznie). Sfera zadań publicznych, o której mowa w ustawie z dnia 24 kwietnia 2003r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873 z późn. zm.), zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt. 2 tej ustawy, obejmuje zadania w zakresie działalności charytatywnej. Zgodnie z art. 3 ust. 3 w/w ustawy działalność pożytku publicznego może być prowadzona także przez osoby prawne i jednostki organizacyjne działając na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, jeżeli ich cele statutowe obejmują prowadzenie działalności pożytku publicznego.

Stosownie do art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w RP (Dz. U. nr 29, poz. 154 z późn. zm.), darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą są wyłączone z podstawy opodatkowania darczyńców podatkiem dochodowym, jeżeli kościelna osoba prawna przedstawi darczyńcy pokwitowanie odbioru oraz - w okresie dwóch lat od dnia przekazania darowizny - sprawozdanie o przeznaczeniu jej na tę działalność.

Z analizy powyższych regulacji wynika, iż przepisy ustawy o stosunku Państwa do Kościoła - w części dotyczącej darowizn na działalność charytatywno-opiekuńczą prowadzoną przez kościelne osoby prawne - stanowią przepisy szczególne w odniesieniu do regulacji zawartej w art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, iż darowizny przekazane na powyższe cele przez osoby fizyczne są w całości wyłączone z podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jednakże należy pamiętać, iż koniecznym do spełnienia warunkiem wyłączenia darowizny z podstawy opodatkowania jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek, tj. pokwitowania odbioru darowizny i sprawozdania dotyczącego jej przeznaczenia. Zgodnie z art. 26 ust.6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli przedmiotem darowizny są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę darowizny uważa się wartość towaru uwzględniającą należny podatek od towarów i usług. Przy określeniu wartości tych darowizn stosuje się odpowiednio art. 19. Zgodnie z art. 26 ust. 6a w/w ustawy za darowizny, o których mowa w ust. 1 pkt 9, nie uważa się wpłat, o które zmniejsza się podatek zgodnie z art. 27d lub ryczałt od przychodów ewidencjonowanych zgodnie z art. 14a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Zgodnie z art.26 ust. 7 w/w ustawy wysokość wydatków na cele określone w ust 1 ustal się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. Jednakże w przypadku odliczeń, o których mowa w ust. 1 pkt. 9, odliczenie stosuję się, jeżeli wysokość darowizny jest udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, a w przypadku darowizny innej niż pieniężna - dokumentem, z którego wynika wartość tej darowizny, oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu.

Przy czym z chwilą dokonywania odliczeń Podatnik musi dysponować jedynie pokwitowaniem odbioru darowizny, natomiast sprawozdaniem dotyczącym jej przeznaczenia przedstawianym przez kościelną osobę prawną - najpóźniej po upływie dwóch lat od dnia przekazania darowizny.

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Piasecznie słuszny jest prezentowany przez Pana pogląd, iż do darowizn dokonanych w 2004 r. na rzecz kościelnej osoby prawnej na działalność charytatywno-opiekuńczą, przy ich odliczaniu od dochodu, nie stosuje się limitu 350 zł określonego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Taki limit stosuje się w przypadku dokonywania darowizn przekazanych na cele kultu religijnego - art. 26 ust. 1 pkt. 9 lit. b w/w ustawy.

Niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku, według stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia i obowiązuje do czasu zmiany stanu faktycznego lub zmiany przepisów o czym organ podatkowy nie informuje.

W myśl art. 14b § 1 powołanej wyżej ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, natomiast, zgodnie z art. 14b § 2, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Piasecznie. Stosownie do art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.