Stan faktyczny:

Podatnik na podstawie umowy zawartej w dniu 30.08.2004r. sprzedał wierzytelność w kwocie 4.000 zł za 20% jej wartości tj. 800 zł. Wierzytelność powstała z tytułu nie wypłacenia wynagrodzenia za uczestnictwo podatnika w posiedzeniach Rady Nadzorczej Spółki Akcyjnej, w okresie od 18.12.2001r. do 08.08.2002r.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14 poz. 176 ze zm.) – w brzmieniu obowiązującym w 2004r. - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest z pewnymi zastrzeżeniami suma dochodów ze wszystkich źródeł przychodów. Źródłami przychodów, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy, m.in. są: kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

W zapisie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. ustawodawca nie ustalił szczególnej zasady określania dochodu z takich praw majątkowych jak wierzytelności, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy, a zatem w tym zakresie należy stosować ogólną definicję określoną w art. 9 ust. 2 ustawy, zgodnie z którą dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24 i 25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z kolei przepis art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. definiujący ogólne pojęcie przychodu stanowi, iż przychodami są otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Oznacza to, że momentem powstania przychodu pieniężnego jest moment otrzymania środków pieniężnych. Zatem przychodem ze sprzedaży prawa majątkowego, jakim jest wierzytelność jest kwota sprzedaży tego prawa, tj. wierzytelności.

Stosownie do wyżej powołanych przepisów, przychód uzyskany ze sprzedaży wierzytelności – w przypadku braku kosztów – stanowi dochód, który stosownie do przepisów art. 9 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. podlega łączeniu z innymi dochodami i należy go wykazać w zeznaniu rocznym składanym w urzędzie skarbowym w terminie do 30 kwietnia następnego roku. W tym samym terminie podatnik jest obowiązany wpłacić należny z tego tytułu podatek dochodowy obliczony zgodnie ze skalą podatkową określoną w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.