Zdaniem wnoszącego zapytanie zaciągnięcie kredytu i jego spłatę traktuje się na gruncie przepisów prawa podatkowego jako zdarzenie neutralne, nie powodujące powstania kosztów uzyskania przychodu, ani przychodu podatkowego po stronie podatnika. Skutki podatkowe wywołuje natomiast spłata odsetek od zaciągniętego kredytu. W przypadku kredytu zaciągniętego w walucie obcej skutki podatkowe wywołują także powstałe różnice kursowe od spłaconych rat kredytu (art.22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.z 2000r. Nr14 poz.176 ze zm.) .

Zdaniem podatnika w przypadku przewalutowania kredytu bankowego zaciągniętego przez podatników w EURO na inna walutę obcą np. franka szwajcarskiego i powstania w wyniku tego przewalutowania różnic kursowych, kredyt nadal pozostanie kredytem udzielonym w walucie obcej i odsetki od tego kredytu będą spłacane również w walucie obcej i wobec tego ujemne różnice kursowe stanowić będą koszt podatkowy ,a dodatnie przychód podatkowy.

Zgodnie z przepisami art. 14 ust. 3 pkt 1 oraz art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) zaciągnięcie oraz spłata kwoty głównej kredytu nie stanowi odpowiednio ani przychodu ani kosztu uzyskania przychodu. Sama czynność zmiany waluty (przewalutowania), w której zostaje wyrażony kredyt nie zmienia faktu, że kredyt pozostaje kredytem, pomimo, iż w wyniku przewalutowania może nastąpić zmiana wartości jego części kapitałowej. Przewalutowanie kredytu pozostaje zatem obojętne, z punktu widzenia rozliczeń podatkowych. Czynność przewalutowania należy jednak odróżnić od różnic kursowych, jakie mogą powstać przy spłacie kredytu w walucie obcej.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym stanowią, iż tylko spłata odsetek od kredytów i pożyczek stanowi koszt uzyskania przychodów, a do przychodów z działalności gospodarczej nie zaliczamy m.in. otrzymanych pożyczek i kredytów. Tak więc różnice kursowe, jakie będą występować przy spłacie rat kapitałowych kredytu, nie będą bezpośrednio korygowały wysokości tego wydatku (spłata rat kapitałowych kredytu nie podlega księgowaniu), ale stanowić będą samoistny przychód lub koszt uzyskania przychodu dla przedsiębiorcy (w zależności od dodatniego lub ujemnego charakteru różnicy kursowej). Zgodnie bowiem z art. 14 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym przychodem z działalności gospodarczej są również różnice kursowe, a – w myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy – kosztami uzyskania są wszelkie koszty poniesione w celu uzyskania przychodu.

Sposób rozliczania różnic kursowych od spłat rat kapitałowych kredytów i pożyczek dewizowych jest uzależniony również od rodzaju zaciągniętego kredytu. W przypadku kredytów obrotowych powstałe różnice kursowe bezpośrednio będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów . Jeżeli jednak mamy do czynienia z kredytem inwestycyjnym, to – zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 33 ww. ustawy o podatku dochodowym – nie uważa się za koszt uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

W odniesieniu więc do dewizowych kredytów obrotowych i kredytów inwestycyjnych spłacanych po zakończeniu inwestycji należy zauważyć, iż różnice kursowe powstałe przy spłacie rat kapitałowych takich kredytów i pożyczek będą bezpośrednio wpływać na koszt uzyskania przychodu przedsiębiorcy, jeżeli powodują powstanie dodatkowego wydatku. Jeżeli natomiast – na skutek spadku wartości waluty – wysokość raty kapitałowej do zapłacenia ulegnie zmniejszeniu, powstała różnica kursowa będzie stanowiła przychód z działalności gospodarczej w myśl art. 14 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja jest aktualna według stanu prawnego na dzień jej dokonywania i do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez pytającego.