P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Podgórze, działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 28.02.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu: 15.03.2005 r.), uzupełnionego pismem z dnia 03.04.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu: 11.04.2005 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko w kwestii miejsca odprowadzania zryczałtowanego podatku dochodowego, jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z wniosku wynika, że zamierza Pan wykonywać w ramach działalności gospodarczej usługi budowlano-remontowe za granicą. Wybrał Pan opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne. Zwrócił się Pan z zapytaniem - gdzie należy odprowadzać podatek: w kraju czy za granicą.

Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny oraz Pana stanowisko w sprawie, tutejszy organ podatkowy informuje, iż:
do podatników opłacających na podstawie art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.) zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów ewidencjonowanych w wysokości i na zasadach określonych ustawą z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r. nr 144, poz. 930 ze zm.) przy ustalaniu obowiązku podatkowego ma zastosowanie art. 3 ust. 1 oraz art. 4a wyżej cytowanej ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym.
Zgodnie z regulacją zawartą w w/w przepisie (art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych): osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Powyższa zasada ograniczona jest klauzulą zawartą w art. 4a cyt. ustawy, w myśl której przepisy o nieograniczonym obowiązku podatkowym stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.Kryterium decydującym o powstaniu po stronie podatnika nieograniczonego obowiązku podatkowego jest miejsce zamieszkania. Na gruncie prawa polskiego (art. 28 kodeksu cywilnego) obowiązuje zasada, że każda osoba fizyczna ma tylko jedno miejsce zamieszkania. Przepisy niektórych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają tego rodzaju regulacje, że na ich podstawie możliwe jest określenie dla danej osoby dwóch miejsc zamieszkania - jednego w Polsce, a innego - w drugim z umawiających się państw. Nawet wówczas konieczne jest ustalenie jednego miejsca zamieszkania. Przepisy o unikaniu podwójnego opodatkowania zazwyczaj zawierają stosowne postanowienia pozwalające na jednoznaczne jego określenie.
Stosownie zatem do powyższego określając obowiązek podatkowy winien Pan uwzględnić regulacje zawarte m. in. w:
- umowie między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. nr 12 poz. 90) ratyfikowanej ustawą z dnia 18 grudnia 2003 r. (Dz. U. z 2004 r. nr 16 poz. 149).
- umowie między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1977 r. nr 1 poz. 5).Stosownie do art. 7 ust. 1 w/w umów, tj. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec oraz między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej, zyski z przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa mogą być opodatkowane tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowanie w drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko w tej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.
Zakład w rozumieniu niniejszych umów oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie albo częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż działalność nie jest prowadzona w formie zakładu. W związku z powyższym przychody będą opodatkowane w Polsce.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów prawa jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podatnika/następcy prawnego podatnika odpowiedzialnego za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Na powyższe postanowienie przysługuje zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków - Podgórze w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia (art. 236 Ordynacji podatkowej).