POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. Nr 80 poz.60 z 2005 r.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Siemianowicach Śląskich stwierdza, że stanowisko Pana – przedstawione we wniosku z dnia 21.06.2005 r. który wpłynął do urzędu skarbowego w dniu 23.06.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej różnic kursowych w przypadku kompensaty rozrachunków w walutach obcych jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 23.06.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Siemianowicach Śląskich wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że ma Pan wobec zagranicznego kontrahenta zobowiązanie oraz jednocześnie należność. Wobec powyższego podpisali Państwo kompensatę na wyżej wymienione rozrachunki. Wątpliwość Pana budzi sposób rozliczania różnic kursowych od transakcji.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. Nr 14 poz. 176 z 2000 r. ze zm.) przychody w walutach obcych przelicza się na złote wg kursów średnich z dnia uzyskania przychodu ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski. Jeżeli przychody wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich uzyskania i dniem faktycznego otrzymania występują różne kursy walut, przychody te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodów ustalonego przez bank, z którego usług korzystał uzyskujący przychód oraz zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia uzyskania przychodu. Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów. Przepisy dotyczące różnic kursowych prowadzą do wniosku, że rozliczenie podatkowe różnic kursowych obejmuje jedynie różnice kursowe zrealizowane. Kompensata niewątpliwie jest formą uregulowania wzajemnych zobowiązań i należności. W wyniku kompensaty nie dochodzi jednak do efektywnej zapłaty dokonanej w pieniądzu. Potrącenie pomimo, że dotyczy zobowiązań do świadczeń tego samego rodzaju nie prowadzi do ich realizacji lecz do zaliczenia jednej wierzytelności na poczet drugiej. Przyjęta przy kompensacie forma wykonania świadczenia jest więc czym innym niż spełnienie świadczenia poprzez zapłatę. Nie można zatem uznać, że kompensata, jako forma regulowania wzajemnych zobowiązań i należność, jest związana z finansowymi operacjami skutkującymi – w ujęciu kasowym – wzrostem lub utratą wartości waluty. Następuje tu bowiem potrącenie wzajemnych wierzytelności wyrażonych w walucie obcej, a zatem nie dochodzi tu do osiągnięcia przychodu (poniesienia kosztu), który mógłby być korygowany o różnice kursowe. Różnice kursowe powstają jedynie w przypadku płatności dokonywanych drogą faktycznych transferów pieniężnych. Różnice kursowe powstałe pomiędzy dniem powstania przychodu (poniesienia kosztu), a dniem kompensaty należności (zobowiązań), jako niezrealizowane mogą zostać uwzględnione jedynie w bilansowym rachunku podatnika.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie sporządzenia wniosku.