Postanowienie

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005r. Dz.U. Nr 8 ,poz.60) po rozpatrzeniu wniosku spółki z o.o. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wierzytelności którą w części Spółka nie skierowała na drogę postępowania egzekucyjnego,

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wejherowie

stwierdza , że:

stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Spółka z o.o. zwróciła się do tut. Urzędu Skarbowego z zapytaniem czy na podstawie art.16 ust.1 pkt 25, oraz art. 16 ust. 2 pkt.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych może uznać za koszt uzyskania przychodu nieściągalne należności wynikające z wystawionych faktur w 2002 r. i w 2003 r., które nie zostały skierowane na drogę postępowania egzekucyjnego w oparciu o postanowienie o nieściągalności wydane w stosunku do tego samego dłużnika, tyle że w odniesieniu do wierzytelności wynikających z innych faktur.

Strona przedstawiła następujący stan faktyczny:

1. Spółka na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych , zaliczyła do przychodów należnych wierzytelności wynikające z faktur wystawionych dla spółki akcyjnej „A” z siedzibą w Sopocie
2. kontrahent Podatnika , należnych Spółce wierzytelności nie zapłacił
3. w stosunku do dłużnika Spółka wystąpiła do Sądu Polubownego przy Okręgowej Izbie Radców Prawnych w Gdańsku z pozwem o zapłatę. Wyrokiem z dnia 29.07.2004 roku Sąd Polubowny zasadził na rzecz Wnioskodawcy kwotę 9.380,64 zł wraz z należnymi odsetkami za zwłokę.
4. ze względu na bezskuteczność egzekucji, potwierdzoną postanowieniem z dnia 25.10.2004r. wydanym w sprawie wierzytelności wynikających z innych faktur wystawionych na rzecz tego samego dłużnika, Spółka nie skierowała zasądzonych Jej wierzytelności na drogę postępowania egzekucyjnego
5. wierzytelności w sprawie których Spółka złożyła zapytanie były wymagalne na dzień umorzenia postępowania egzekucyjnego o którym mowa w punkcie poprzednim tj. na dzień 25.10.2004r.( co potwierdzają księgi rachunkowe Spółki) i na dzień złożenia wniosku nie były należnościami przedawnionymi.

Zdaniem Wnioskodawcy w/opisaną wierzytelność Spółka ma prawo zaliczyć do podatkowych kosztów uzyskania przychodów jako wierzytelność nieściągalną na podstawie art. 16 ust. 1 pkt. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust.1 pkt. 25 lit. a ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( t.j. z 2000 Dz.U. Nr 54, poz. 654 z późn. zmianami) nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem, wierzytelności które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w ust.2.

Art. 16 ust. 2 pkt.1 w/w ustawy stwierdza, iż za wierzytelności, o których mowa w ust.1 pkt. 25, uważa się te wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadający stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę wynika, iż na dzień 25.10.2004 roku Podatnik posiadał wierzytelność należną od spółki akcyjnej „A”, której łączna wysokość obejmowała zarówno część skierowaną na drogę postępowania egzekucyjnego jak i część do której Spółka otrzymała wyłącznie nakaz zapłaty , zarachowaną do przychodów należnych Spółki.

Część tej wierzytelności którą skierowano do egzekucji została uznana za nieściągalną, co potwierdza postanowienie komornika sądowego z dnia 25.10.2004r.

W przedstawionym stanie faktycznym, w sytuacji gdy wielkość wierzytelności wynika z ksiąg podatkowych oraz prawomocnego orzeczenia sądu oraz gdy część tej wierzytelności (zaliczanej uprzednio do przychodów należnych) została uznana za nieściągalną i tą nieściągalność udokumentowano zgodnie z delegacją wynikającą z art. 16 ust.2 pkt. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Naczelnik tut. Urzędu uznaje za prawidłowe stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 01.03.2005r.