P O S T A N O W I E N I E

W związku z wnioskiem spółki z dnia 31.01.2005 r. (data wpływu do tutejszego urzędu 07.02.2005.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, na podstawie art. 14a §4 w związku z art. 14a §1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych

p o s t a n a w i a

uznać za nieprawidłowe stanowisko Podatnika.

U Z A S A D N I E N I E

Z opisanego stanu faktycznego wynika, iż Spółka użytkuje samochody na podstawie umowy leasingu operacyjnego. Zgodnie z "Ogólnymi warunkami umowy leasingu" przedmiot leasingu przez okres trwania umowy pozostaje własnością finansującego (leasingodawcy), który w okresie trwania umowy dokonuje odpisów amortyzacyjnych z tytułu jego użytkowania. Z kolei korzystający (leasingobiorca), zgodnie z ogólnymi warunkami umowy, oprócz wnoszenia opłat leasingowych, zobowiązany jest do ponoszenia wszystkich kosztów związanych z posiadaniem lub używaniem przedmiotu leasingu, w tym także kosztów napraw, serwisu, przeglądów, konserwacji.

Umowa ubezpieczenia OC/AC pojazdu jest zawarta pomiędzy firmą ubezpieczeniową a ubezpieczającym (leasingodawcą) i również na niego wystawiona jest umowa. Zobowiązanie do pokrycia kosztów ubezpieczenia samochodu spoczywa natomiast na korzystającym (leasingobiorcy).

Przedmiotem interpretacji jest potwierdzenie stanowiska Podatnika, iż faktura za naprawę powypadkową samochodu powinna zostać wystawiona na finansującego. Drugie pytanie dotyczy sytuacji, w której faktura za naprawę powypadkową samochodu wystawiona zostałaby na korzystającego z przedmiotu (leasingobiorcę) i potwierdzenia stanowiska Podatnika, iż w takim wypadku brak byłoby po jego stronie możliwości zaliczenia kosztów naprawy do kosztów uzyskania przychodu.

Odnośnie pytania pierwszego, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego stwierdza, iż kwestia ta nie podlega ustaleniom na gruncie przepisów prawa podatkowego, jako że odpowiednie postanowienia powinny zostać poczynione przez finansującego i korzystającego, biorąc pod uwagę treść umowy leasingu, umowy ubezpieczenia OC/AC oraz postanowienia ogólnych warunków tych umów. Organ podatkowy nie jest władny ingerować w treść umów cywilnoprawnych pomiędzy stronami.

Pytanie drugie należy rozpatrywać mając na względzie przepisy art. 15 ust. 1, art. 16 ust. 1 pkt 50 oraz art. 17b ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) - updop. Ogólna zasada zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów została zawarta w art. 15 ust. 1 zd. 1 updop. Stosownie do tego przepisu kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zatem za koszty uzyskania przychodów należy uznać wszelkie wydatki - po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, tj. wymienionych w negatywnym katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów - o ile pozostają w związku przyczynowo- skutkowym z przychodami.

W myśl przepisu art. 16 ust. 1 pkt 50 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym.

Z kolei art. 17 ust. 1 updop stanowi, że: opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1) została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz

2) suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

W opisanym stanie faktycznym należy stwierdzić, iż w sytuacji gdy obowiązek dokonania naprawy powypadkowej i jej koszty ponosi korzystający, tzn. gdy zawarta umowa między stronami nie wyklucza takiej możliwości lub jasno o tym stanowi, jest on uprawniony do zaliczenia tychże kosztów do kosztów uzyskania przychodów, o ile pojazd był objęty dobrowolnym ubezpieczeniem, jakim z pewnością jest ubezpieczenie auto- casco. Przepis art. 16 ust. 1 pkt 50 nie warunkuje przy tym możliwości skorzystania z uprawnienia od wskazania, kto jest zobowiązany do poniesienia kosztów ubezpieczenia. Oczywiście, zgodnie z art. 15 ust. 1, wydatek ten musi zostać poniesiony w celu osiągnięcia przychodu, tj. samochód ten musi być wykorzystywany dla celów związanych z działalnością Spółki.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego pragnie zaznaczyć, iż przedmiotem interpretacji nie były załączone do wniosku Podatnika "Ogólne warunki umowy leasingu".

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez pytającego.

Zgodnie z art. 14b§ 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, składane w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.