Stan faktyczny

Biuro Podróży organizuje wycieczki oraz polowania na zlecenie biur turystycznych z UE i krajów trzecich na terenie Polski, UE i poza terytorium Wspólnoty. Biuro zajmuje się również przygotowaniem szkoleń i konferencji na terenie Polski.

Podatnik nie posiada jednak własnych sal konferencyjnych, hoteli czy autokarów.

Ocena prawna stanu faktycznego

Ad 1) W świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) do podatników świadczących usługi turystyczne mają zastosowanie dwa sposoby rozliczania podatku VAT.

Zasady szczególnej procedury mającej zastosowanie w przypadku świadczenia usług turystycznych określone zostały w art. 119 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

Przez marżę, zgodnie z ust. 2 art. 119 ustawy, rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.

Powołany wyżej przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

1. ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju ;
2. działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;
3. przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty;
4. prowadzi ewidencje, z której wynikają kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiada dokumenty, z których wynikają te kwoty.

Z sytuacją wymienioną w art. 119 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia gdy w przypadku świadczenia usług turystyki podatnik oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty część świadczeń w ramach tej usługi wykonuje we własnym zakresie, zwanych dalej „usługami własnymi”, odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29.

Równocześnie stosownie do ust. 6 art. 119 ustawy w przypadkach o których mowa w ust. 5, podatnik obowiązany jest do wykazania w prowadzonej ewidencji, jaka część należności za usługę przypada na usługi nabyte od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, a jaka na usługi własne.

Ad 2) W procedurze opodatkowania marży zgodnie art. 119 ust. 4 ustawy o VAT podatnikom o których mowa w w/w ust. 3 art. 119 ustawy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty.

W przypadku usług własnych, które są opodatkowane na zasadach ogólnych, podatnik w tej części może dokonywać odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT - o ile taki podatek wystąpi.

Podatek nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego ustawą o VAT zgodnie z art. 2 pkt 11 ustawy z dnia 11 marca 2004r. nazywany jest podatkiem od wartości dodanej, a zatem nie stanowi on podatku o którym mowa w art. 86 ustawy.

Stosownie do zapisu art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Ad 3) Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%. Jednakże ustawodawca przewidział w ustawie opodatkowanie niektórych towarów i usług stawkami preferencyjnymi (niższymi) w wysokości 7%, 3% i 0%.

Wykazy towarów i usług objętych preferencyjnymi stawkami wymieniono m.in. w załącznikach do ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (załącznik nr 3, nr 6, nr 8).

Zgodnie z art. 119 ust. 7 ustawy o VAT usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% jeżeli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone poza terytorium Wspólnoty. Jeżeli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone zarówno na terytorium Wspólnoty, jak i poza nim, to usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% tylko w części, która dotyczy usług świadczonych poza terytorium Wspólnoty (ust. 8). Powyższe przepisy mają zastosowanie pod warunkiem posiadania przez podatnika dokumentów potwierdzających świadczenie tych usług poza terytorium Wspólnoty (ust. 9).

Przy szczególnej procedurze opodatkowania usług turystyki istotą jest przyjęcie, że podstawą opodatkowania jest kwota marży pomniejszona o kwotę podatku należnego. Wyliczona różnica marż ma więc w sobie podatek należny.

Jeżeli podatnik świadczy usługi zwane usługami własnymi (art. 119 ust. 5 ustawy o VAT) rozlicz się na zasadach ogólnych. Oznacza to, że jest zobligowany do obliczenia stawki właściwej dla danej usługi.

Dla ustalenia właściwej stawki podatku VAT niezbędne jest dokonanie klasyfikacji świadczonych usług w oparciu o Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług. Zgodnie z obowiązującymi zasadami podatnik sam klasyfikuje swoje wyroby i usługi, a w przypadku trudności może zwrócić się o pomoc do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi.