Działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) oraz art. 26 ust. 1 pkt 6, ust. 7a pkt 3, ust. 7b, ust. 7c i ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, w wyniku rozpatrzenia zażalenia wniesionego w dniu 5.05.2005 r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Krośnie z dnia 25.04.2005 r. (znak: Pdf 415/16/2005) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w zakresie uznania wydatku na zakup komputera za wydatek na cele rehabilitacyjne w myśl art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), postanawia odmówić zmiany zaskarżonego postanowienia organu podatkowego I instancji.

Wnioskiem z dnia 4.03.2005 r. zwrócił się pan do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Krośnie o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego, dotyczącej możliwości odliczenia w ramach wydatków na rehabilitację zakupu komputera jako urządzenia niezbędnego. Według pana komputer jest urządzeniem niezbędnym w procesie rehabilitacji zawodowej, społecznej oraz leczniczej dla ściśle określonej grupy osób niepełnosprawnych. Informuje pan ponadto, iż Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych opracował program pt. "Kompuer dla Homera", który ukierunkowany jest na komputer jako urządzenie techniczne umożliwiające bardziej poszkodowanym na zdrowiu osobom pełną rehabilitację, a mianowicie zawodową, społeczną i leczniczą.

W związku z faktem, iż powyższe pismo zawierało braki w zakresie wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Krośnie pismem z dnia 14.03.2005 r. wezwał pana do uzupełnienia niniejszego pisma. W odpowiedzi przesłał pan w dniu 24.03.2005 r. pisemne wyjaśnienia, z których wynika, iż jest pan osobą niepełnosprawną o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności i od grudnia 2004 r. pobiera pan rentę inwalidzką II grupy. Niepełnosprawność wynika w głównym stopniu na bardzo znacznym ograniczeniu narządów ruchu oraz współistniejących związanych z tym schorzeniem innych chorobach. Wyjaśnia pan, iż po przejściu na rentę w dalszym ciągu chce pan zachować pełną aktywność społeczną i zawodową, tj. pełnienie obowiązków biegłego sądowego ds. techniki samochodowej i ruchu drogowego. Komputer - zgodnie z wyjaśnieniami - jest dla pana urządzeniem niezbędnym w pracy oraz daje panu pełny kontakt z otoczeniem.

Postanowieniem z dnia 25.04.2005 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Krośnie stwierdził, iż przedstawione w przedmiotowym wniosku stanowisko jest nieprawidłowe. Zdaniem organu podatkowego w pana przypadku komputer nie stanowi urządzenia niezbędnego w rehabilitacji, a jedynie pozwala na zachowanie pełnej aktywności zawodowej i społecznej po przejściu na rentę. Służy więc jedynie łatwiejszej komunikacji z otoczeniem. W przedstawionym bowiem orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności brak jakichkolwiek wskazań dotyczących konieczności stosowania sprzętu specjalistycznego, czy urządzeń technicznych, jak również zaopatrzenia w produkty ortopedyczne i środki pomocnicze. Podkreślono, że skoro na rentę inwalidzką przeszedł pan dopiero od grudnia 2004 r., oznacza to, iż do tego czasu pracował pan zawodowo. Z przedstawionych zaś dokumentów dotyczących ustalenia stopnia niepełnosprawności nie wynika, aby w ostatnim czasie nastąpiły zmiany stanu zdrowia, które uniemożliwiałyby lub utrudniały pana aktywność zawodową.

Nie zgadzając się z takim stanowiskiem, wniósł pan w ustawowym terminie zażalenie na przedmiotowe postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie. Twierdzi pan, iż wyjaśnienie postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Krośnie jest w świetle przedstawionych przepisów niezrozumiałe, a zarazem krzywdzące. Mianowicie, warunkiem odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne, zgodnie z art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest posiadanie jednego z trzech wymienionych w tym przepisie punktów. Podatnik twierdzi, iż spełnia dwa, gdyż posiada orzeczenie o ustaleniu stopnia niepełnosprawności z dnia 7.11.1997 r., zaliczające jego schorzenie do stopnia umiarkowanego, orzeczony stopień niepełnosprawności ma charakter trwały i orzeczenie zostało wydane na stałe.

Postanowieniem z dnia 30.06.2005 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie zwrócił się do pana o uzupełnienie braków w złożonym zażaleniu, a mianowicie o sprecyzowanie czy wnosi pan o zmianę czy też o uchylenie przedmiotowego postanowienia organu podatkowego I instancji. W dniu 5.07.2005 r. doręczył pan osobiście pismo, w którym precyzuje pan, iż wnosi o zmianę przedmiotowego postanowienia.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie po przeanalizowaniu całokształtu zebranego w toku postępowania materiału, rozpatrując sprawę w trybie odwoławczym, stwierdza, co następuje:

W świetle art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) podstawę obliczenia podatku stanowi dochód po odliczeniu wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne. Stosownie do art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - za wydatki na cele rehabilitacyjne uważa się między innymi wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego. Warunkiem odliczenia wydatków - zgodnie z art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową, albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenie o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Wydatki na cele rehabilitacyjne - zgodnie z art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie były sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek innej formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie. W oparciu o art. 26 ust. 7c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wysokość wydatków na ww. cele ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż z odliczenia od dochodu na podstawie przepisu art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą skorzystać podatnicy, którzy zakupili sprzęt cechujący się indywidualnym przeznaczeniem i niezbędnością w rehabilitacji oraz ułatwiający wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że posiada pan orzeczenie wydane przez Wojewódzki Zespół ds. Orzekania o Stopniu Niepełnosprawnosci z dnia 7.11.1997 r., które zalicza pana do osób z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności. Ponadto z uwagi na pogarszający się stan zdrowia decyzją Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 9.12.2003 r. została panu przyznana renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Podkreśla pan, że jego schorzenie polega na ograniczeniu możliwości poruszania się i ma charakter postępujący. Wyjaśnia pan, iż zakupiony za własne środki komputer ułatwia panu wykonywanie czynności życiowych oraz umożliwia zachowanie aktywności zawodowej przez wykonywanie pracy w domu, tj. opracowywanie pisemnych opinii biegłego sądowego.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy, stan faktyczny przedstawiony przez pana oraz dołączone dokumenty, stwierdzić należy, iż brak jest podstaw prawnych do możliwości skorzystania przez pana z odliczenia od dochodu w ramach wydatków na cele rehabilitacyjne wydatku poniesionego na zakup komputera. Zdaniem organu odwoławczego, właściwym do stwierdzenia czy dane urządzenie, sprzęt czy narzędzie jest niezbędne w rehabilitacji oraz będzie ułatwiało wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności jest lekarz specjalista. W przedmiotowej sprawie do dnia wydania niniejszej decyzji takiej opinii nie przedstawiono, stąd nie można stwierdzić, iż w przypadku pana konkretnego schorzenia komputer stanowi urządzenie niezbędne w rehabilitacji bądź, że ułatwia on panu wykonywanie czynności życiowych.

Zaznacza się również, iż podstawą odliczenia ww. wydatku jest posiadanie dokumentu stwierdzającego jego poniesienie stosownie do art. 26 ust. 7c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto tutejszy organ podatkowy informuje, że ciężar udowodnienia faktu, spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne - fakt, że zakupiony przez pana komputer stanowi urządzenie niezbędne w rehabilitacji i ułatwia panu wykonywanie czynności życiowych musi być dowiedziony przez pana.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak w sentencji.