Postanowienie

Działając na podstawie art. 14a §4 i art. 14a §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, że stanowisko Spółki dotyczące podatkowych skutków rezygnacji z należnych Jej odsetek ustawowych opisane w piśmie z dnia 6 kwietnia 2005 r. jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 6 kwietnia 2005 r. Spółka zwróciła się do Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w następującym stanie faktycznym:

Spółka - producent i sprzedawca cementu - zawiera długoterminowe umowy sprzedaży lub dostawy cementu.
Terminy płatności ustalone umowami są wydłużone i przekraczają okres 30-dniowy (np. 60 dni od daty realizacji dostawy).
Umowy zawierają zapis dotyczący naliczania odsetek ustawowych z tytułu nie dotrzymania terminu płatności.
Ponieważ współpraca handlowa w zakresie realizacji umów sprzedaży lub dostawy cementu jest współpracą długofalową, w pewnych sytuacjach, w interesie gospodarczym Spółki korzystniejsze jest odstąpienie od naliczania odsetek ustawowych z tytułu opóźnienia w terminowej zapłacie należności za sprzedany lub dostarczony cement, lub też umorzenie części lub całości tych odsetek na uzasadniony wniosek dłużnika.
Spółka zwróciła się z pytaniami:
#61485; czy rezygnacja przez Spółkę z dochodzenia od dłużników odsetek z tytułu opóźnienia w zapłacie za sprzedany lub dostarczony cement, jeżeli opóźnienie to przekracza wprawdzie ustawowy 30 dniowy termin zapłaty przewidziany w przepisach ustawy z dnia 12 czerwca 2003 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (Dz. U. Nr 139, poz. 1323 ze zm.), ale nie przekracza wydłużonego umownego terminu zapłaty ustalonego przez strony w umowie, stanowi zaniżenie przychodów Spółki skutkujące możliwością podwyższenia przychodów i naliczenia z tego tytułu podatku dochodowego od osób prawnych?
#61485; czy rezygnacja przez Spółkę z dochodzenia odsetek od dłużników, bądź w przypadku dochodzenia tych odsetek, umorzenie ich w części lub w całości, stanowić będzie zaniżenie przychodów, skutkujące możliwością podwyższenie przychodów i naliczenia podatku dochodowego od osób prawnych, a jeżeli tak, to za jaki okres opóźnienia?
Zdaniem Spółki zarówno naliczone lecz nie wyegzekwowane od dłużników ustawowe odsetki, jak też odsetki które w całości lub w części nie były w ogóle dochodzone jak też odsetki które też były naliczone i zostały umorzone w części lub w całości - nie stanowią podstawy do naliczenia przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Tutejszy organ podatkowy po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawia następujące stanowisko:

Istota pytań postawionych przez Spółkę dotyczy rozstrzygnięcia, czy do sytuacji przedstawionej w piśmie mają zastosowanie przepisy art. 12 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. - zwanej dalej "ustawą"). Przepis ten stanowi, że przychodem jest wartość otrzymanych nieodpłatnych świadczeń. Pojęcie "nieodpłatne świadczenia" nie jest w ustawie zdefiniowany, jednak w orzecznictwie funkcjonuje pogląd, że uzyskanie nieodpłatnego świadczenia stanowiącego źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu następuje na skutek zaistnienia stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób swoje przychody podlegające opodatkowaniu. Dla celów podatkowych, nieodpłatnymi świadczeniami będą więc te zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika, mające konkretny wymiar finansowy. Ponadto - co wynika wprost z treści przepisu - warunkiem koniecznym uznania nieodpłatnego świadczenia na przychód jest jego otrzymanie. Odsetki, za niedotrzymanie terminu płatności wynikającego z zawartych transakcji handlowych mają charakter uboczny w stosunku do świadczenia głównego (co do zasady odpłatnego), będącego właściwym przedmiotem zobowiązania między stronami.W świetle powyższego, nie ma podstaw, aby zaniechanie przez wierzyciela naliczania odsetek, traktować jako uzyskanie przez strony transakcji świadczeń nieodpłatnych, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy.Powyższe, dotyczyć będzie również sytuacji gdy wierzyciel umorzy odsetki naliczone na podstawie art. 5, art. 6 i art. 7 ustawy z dnia 12 czerwca 2003 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (Dz. U. Nr 139, poz. 1323)

Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę i stanu prawnego obowiązującego w czasie zaistnienia opisanej sytuacji.Interpretacja ta nie jest wiążąca dla Spółki, jest ona natomiast wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Stosownie do postanowień art. 14a §4, oraz art. 236 §2 i art. 223 §1, w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt. 1 lit. a ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 253, poz. 2532 ze zm.), podania i załączniki do podań składane w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej podlegają opłacie skarbowej. Szczegółowy wykaz opłaty skarbowej zawiera załącznik do wyżej wymienionej ustawy. Zgodnie z poz. 1 części I tego załącznika, opłata skarbowa od podania wynosi 5 zł, natomiast zgodnie z poz. 2 opłata skarbowa od załącznika do podania wynosi 50 gr.