Z wniosku Strony wynika, że Spółka prowadzi działalność polegającą min. na produkcji ceramicznych wyrobów sanitarnych. Spółka jest w trakcie rozbudowy fabryki i będzie korzystała z usług firm międzynarodowych, co spowoduje wystąpienie obowiązku podatkowego usług (importu usług). Z pisma Strony wynika, że zamierza dokonywać importu usług elektronicznych (zdalne zarządzanie programami i sprzętem).

Zapytanie Spółki dotyczy momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług elektronicznych.

Zdaniem Spółki obowiązek podatkowy z tytułu importu usług elektronicznych (zdalne zarządzanie programami i sprzętem) powstaje z chwilą wystawienia faktury (art. 19 ust. 4 ustawy ).

Zgodnie z art. 19 ust. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) przepisy ust. 1, 4, 5, 11, 13 pkt 1 lit. b i c, pkt 2, 4 i 7-9 oraz ust. 14-16 tegoż artykułu stosuje się odpowiednio do importu usług.

Z unormowania tego wynika, że obowiązek podatkowy u usługobiorcy usług z importu powstaje wówczas, gdy zachodzą w tych przypadkach okoliczności (zdarzenia), które u usługodawcy – skutkowałyby powstaniem obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 wyżej cyt. ustawy obowiązek podatkowy w przypadku importu usług elektronicznych powstaje na zasadach ogólnych tzn. że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usługi. W przypadku gdy, wykonanie usługi winno być potwierdzone fakturą, to zgodnie z art. 19 ust. 4 cyt. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wykonania usługi, również wówczas, gdy faktura wystawiona zostaje za częściowe wykonanie usługi (art. 19 ust. 5).

Na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku (...) importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. (...)

Zasady wystawiania faktur wewnętrznych określono w § 25 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25.05.2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95 poz. 798). Zgodnie z tym przepisem do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7, stosuje się przepisy § 9, § 13-17, § 19, § 20 i § 23 ww. rozporządzenia.

W przepisie § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia stwierdzono, że fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania , z zastrzeżeniem § 14 i § 15.

Podstawą opodatkowania w imporcie usług, zgodnie z art. 29 ust. 17 wyżej cyt. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r. (zmiana ustawy opublikowana w Dz. U. Nr 90 poz. 756) jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić, z wyjątkiem gdy wartość usługi została wliczona do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 2 lub wartość usługi - na podstawie odrębnych przepisów - zwiększa wartość celną importowanego towaru albo w przypadku gdy podatek został rozliczony przez usługodawcę.

W związku z powyższym stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe, o ile faktura została wystawiona zgodnie z przytoczonymi wyżej przepisami tj. nie później niż siódmego dnia od dnia wykonania usługi.

Należy jednak podkreślić, iż w celu prawidłowego ustalenia czy w przedmiotowej sprawie ma miejsce import usług podstawowe znaczenie ma prawidłowe określenie miejsca opodatkowania.

Wezwano Podatnika w celu uzupełnienia stanu faktycznego w sprawie, w szczególności wskazania miejsca świadczenia ww. usług.

Mimo wezwania Spółka nie uzupełniła stanu faktycznego w sposób pozwalający na dokładne określenie miejsca świadczenia usługi.

Wobec powyższego tut. Organ wskazuje przepisy, które należy uwzględnić przy określeniu miejsca świadczenia usług.

W celu prawidłowego ustalenia podmiotu obowiązanego do naliczania podatku z tytułu świadczonej usługi, podstawowe znaczenie ma prawidłowe określenie miejsca opodatkowania.

Ogólna zasada wg której określane jest miejsce świadczenia usług wynika z art. 27 ust. 1 wyżej cyt. ustawy. Zgodnie z tą zasadą w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28. Od powyższej zasady wprowadzono wyjątki zawarte w art. 27 ust. 2-6 oraz w art. 28.

Zgodnie z art. 27 ust. 3 pkt 2 oraz ust. 4 pkt 9 wyżej cyt. ustawy przypadku gdy usługi elektroniczne - są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Stosownie do definicji zawartej w przepisie art. 2 ust. 9 wyżej cyt ustawy przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju;

Przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku usług, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy na terytorium kraju z wyłączeniem przypadków określonych w art. 27 ust. 3 oraz art. ust. 3, 4, 6 i 7, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca (art. 17 ust. 2).

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.