Pismem z dnia 22.03.2005r. (wpływ do urzędu 07.04.2005r.) uzupełnionym w dniu 19.05.2005r. na wezwanie tut. organu Pełnomocnik sp.j., zwrócił się z prośbą o udzielenie interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w następującej kwestii, mianowicie:

"Czy w opisanym stanie faktycznym możliwe jest zaliczenie wierzytelności, jako kosztu uzyskania przychodów". Z opisanego stanu faktycznego wynika, iż sp. z o.o. nie wywiązała się z obowiązku zapłaty ceny za sprzedany jej przez sp.j. piec indukcyjny, w związku z powyższym strony zawarły umowę przewłaszczenia na zabezpieczenie, na mocy której sp.j. pozostała właścicielem pieca do czasu zapłaty. W dniu 31 lipca 2004r. Sp. z o.o. została postawiona w stan upadłości. Na mocy zawartej umowy wnioskodawca zwrócił się z wnioskiem o wyłączenie przedmiotu umowy z masy upadłości. W wyniku działań Syndyk masy upadłości pismem z dnia 7 marca 2005r. skierowanym do Sądu Rejonowego odmówił wyłączenia w/w urządzenia z masy upadłości, następnie Sąd Rejonowy postanowieniem z dnia 10 marca 2005r. oddalił formalnie wniosek o wyłączenie pieca z masy upadłości.Zdaniem wnioskodawcy należność ze sprzedaży pieca winna być uznana jako koszt uzyskania przychodów w rozliczeniu rocznym za 2004r.

W załączeniu zapytania przedłożone zostało:

- postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 10 marca 2005r. oddalającego wniosek o wyłączenie z masy upadłości- pismo syndyka (Sp. z o.o.) do Sądu Rejonowego z dnia 7 marca 2005r., z którego wynika, iż w składzie masy upadłości nie stwierdzono obecności pieca indukcyjnego.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) - kosztami uzyskania przychodów poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Przepisy zawarte w art. 23 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawierają zamknięty katalog dokumentów, za pomocą których należy udokumentować wierzytelność nieściągalną - mianowicie:

- za wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem takich wierzytelności nieściągalnych, które uprzednio na podstawie art. 14 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została uprawdopodobniona (art. 23 ust. 1 pkt 20) - uważa się te wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana:

2) postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadające stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo3) postanowieniem sądu o:

a) oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego, lubb) umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, gdy zachodzi okoliczność, o której mowa w lit.a), lubc) ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, albo

3) protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od tej kwoty.

W świetle powyższego, przedłożone dokumenty nie mogą stanowić przesłanek do uznania wierzytelności jako nieściągalnej (postanowienie oddalające wniosek o wyłączenie z masy upadłości nie jest tożsame z wymaganym przez ustawę postanowieniem o nieściągalności).

Niezależnie od tego dokumenty mające potwierdzić nieściągalność wierzytelności są wystawione w roku 2005, a więc, także z tego powodu przedmiotowa należność nie może stanowić kosztów uzyskania przychodów w roku 2004r. (art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).