Z wniosku Strony wynika, że Spółka prowadzi działalność polegającą min. na produkcji ceramicznych wyrobów sanitarnych. Spółka jest w trakcie rozbudowy fabryki i będzie korzystała z usług firm międzynarodowych, co spowoduje wystąpienie obowiązku podatkowego usług (importu usług). Zapytanie Spółki dotyczy momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług od udzielanych licencji.

Zdaniem Spółki obowiązek podatkowy z tytułu importu usług licencji powstaje z chwilą zapłaty za części lub całości, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 19 ust. 12 pkt 9).

Zgodnie z art. 19 ust. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) przepisy ust. 1, 4, 5, 11, 13 pkt 1 lit. b i c, pkt 2, 4 i 7-9 oraz ust. 14-16 tegoż artykułu stosuje się odpowiednio do importu usług.

Z unormowania tego wynika, że obowiązek podatkowy u usługobiorcy usług z importu powstaje wówczas, gdy zachodzą w tych przypadkach okoliczności (zdarzenia), które u usługodawcy – skutkowałyby powstaniem obowiązku podatkowego.

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 13 pkt 9 ww. ustawy, obowiązek podatkowy z tytułu importu usług sprzedaży praw lub udzielania licencji sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddania do używania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw - powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze.

W związku z powyższym stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

Na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku (...) importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. (...)

Zasady wystawiania faktur wewnętrznych określono w § 25 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25.05.2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 95 poz. 798). Zgodnie z tym przepisem do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7, stosuje się przepisy § 9, § 13-17, § 19, § 20 i § 23 ww. rozporządzenia.

W przepisie § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia stwierdzono, że fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania, z zastrzeżeniem § 14 § 15.

Podstawą opodatkowania w imporcie usług, zgodnie z art. 29 ust. 17 wyżej cyt. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r. (zmiana ustawy opublikowana w Dz. U. Nr 90 poz. 756) jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić, z wyjątkiem gdy wartość usługi została wliczona do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 2 lub wartość usługi - na podstawie odrębnych przepisów - zwiększa wartość celną importowanego towaru albo w przypadku gdy podatek został rozliczony przez usługodawcę.

Należy jednak podkreślić, iż w celu prawidłowego ustalenia czy w przedmiotowej sprawie ma miejsce import usług podstawowe znaczenie ma prawidłowe określenie miejsca opodatkowania.

Wezwano Stronę do uzupełnienia stanu faktycznego.

Mimo wezwania Spółka nie uzupełniła stanu faktycznego w sposób pozwalający na dokładne określenie miejsca świadczenia usługi.

Wobec powyższego tut. Organ wskazuje przepisy, które należy uwzględnić przy określeniu miejsca świadczenia usług.

W celu prawidłowego ustalenia podmiotu obowiązanego do naliczania podatku z tytułu świadczonej usługi, podstawowe znaczenie ma prawidłowe określenie miejsca opodatkowania.

Ogólna zasada wg której określane jest miejsce świadczenia usług wynika z art. 27 ust. 1 wyżej cyt. ustawy. Zgodnie z tą zasadą w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28. Od powyższej zasady wprowadzono wyjątki zawarte w art. 27 ust. 2-6 oraz w art. 28.

Zgodnie z art. 27 ust. 3 pkt 2 oraz ust. 4 pkt 1 wyżej cyt. ustawy przypadku gdy usługi udzielania licencji - są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Stosownie do definicji zawartej w przepisie art. 2 ust. 9 wyżej cyt ustawy przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju;

Przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku usług, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy na terytorium kraju z wyłączeniem przypadków określonych w art. 27 ust. 3 oraz art. ust. 3, 4, 6 i 7, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca (art. 17 ust. 2).

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.