Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Górna, działając na podstawie przepisów art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) – uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione przez Pana w złożonym w dniu 24 marca 2005r. wniosku w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Pana indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Zgodnie z art. 14a § 1 cytowanej ustawy - Ordynacja podatkowa - „stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Interpretacja, o której mowa powyżej następuje w drodze postanowienia i dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

W dniu 24 marca 2005r. został złożony wniosek w sprawie pisemnej interpretacji prawa podatkowego w Pana indywidualnej sprawie.

Opisany w wyżej wymienionym wniosku stan faktyczny przedstawia się następująco:

W dniu 7 grudnia 1994r. przyznano Panu, na podstawie decyzji Komendanta Wojewódzkiego Policji w Łodzi, pomoc finansową na budownictwo mieszkaniowe. Od udzielonej kwoty pomocy finansowej płatnik nie pobrał zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Pismem z dnia 1 kwietnia 2003r. Komenda Wojewódzka Policji w Łodzi poinformowała Pana o umorzeniu przyznanej pomocy finansowej i przypisaniu kwoty tej pomocy do dochodu za rok 2003. Pana wątpliwości w sprawie budzi ustalenie, w jakiej dacie pomoc finansowa na budownictwo mieszkaniowe powinna być uznana za przychód - w dacie otrzymania, czy też w dacie jej umorzenia, a więc czy jest pomocą bezzwrotną niemającą charakteru pożyczki (a w związku z tym momentem powstania przychodu z tego tytułu jest data jej faktycznego otrzymania lub postawienia do dyspozycji), czy też ma ona charakter pożyczki (i jest przychodem w momencie, w którym staje się bezzwrotna, co następuje w dacie jej umorzenia).

Pana zdaniem pomoc ta miała charakter pomocy bezzwrotnej i raczej nie może być uznana za formę pożyczki. Zwrot pomocy następuje jedynie w przypadkach „zawinionych” przez funkcjonariuszy. Tak więc udzielona w roku 1994 pomoc finansowa winna zostać opodatkowana w momencie jej otrzymania, co skutkuje tym, iż zobowiązanie podatkowe uległo przedawnieniu na podstawie art. 70 cytowanej ustawy Ordynacja podatkowa.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Górna, po sprawdzeniu, że spełnione zostały warunki określone w art.14a §1 i 2 cytowanej ustawy Ordynacja podatkowa – udziela poniższej informacji :

Fakt, iż pomoc na budownictwo mieszkaniowe, udzielona Panu przez Komendę Wojewódzką Policji w Łodzi stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) – nie jest kwestionowany.

Wątpliwości Pana budzi wyłącznie ustalenie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu udzielonej pomocy.

Zasady przyznawania policjantowi pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe zostały określone w przepisach zarządzenia Nr 41 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 19 marca 1993r. w sprawie określenia wysokości pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe dla funkcjonariuszy Policji (...) - (Dz. Urz. MSW Nr 3, poz. 40).

Na mocy wyżej wyżej wymienionego zarządzenia pomoc finansowa na budownictwo mieszkaniowe przyznawana jest w formie zaliczkowej (§ 3 ust. 2), a wypłata środków finansowych przyznawanej pomocy może nastąpić w ratach (§ 4 ust. 4).

Z przepisów powołanego zarządzenia wynika ponadto, iż w przypadkach w nim określonych pomoc może być umorzona lub może nastąpić jej zwrot.

Umorzenie udzielonej pomocy finansowej następuje, jeżeli funkcjonariusz odbędzie okres służby stałej przez co najmniej 10 lat.

Pomoc finansowa w momencie jej udzielenia nie ma charakteru bezzwrotnego, ale dopiero z chwilą ziszczenia się określonych warunków, po upływie oznaczonego czasu, zapada decyzja o jej umorzeniu. A zatem można uznać, że pomoc ta ma charakter pożyczki, w tym znaczeniu, że w chwili jej udzielenia funkcjonariusz otrzymuje oznaczoną ilość pieniędzy i dopóki nie zaistnieją oznaczone okoliczności jest obowiązany te pieniądze zwrócić. W związku z tym, że przepisy ustawy o podatku dochodowym nie wymieniają pożyczki jako źródła przychodu, z którego dochód podlega opodatkowaniu, w chwili udzielenia pomocy otrzymane kwoty nie mają wpływu na wysokość podatku dochodowego. Obowiązek podatkowy powstaje jednak w tym roku podatkowym, w którym przyznana pomoc staje się bezzwrotna, tj. w dacie jej umorzenia.

Konkludując stwierdzić należy, że kwota udzielonej Panu w roku 1994 pomocy finansowej dopiero w momencie jej umorzenia stała się źródłem przychodu , o którym mowa w art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ( w roku 2003).

Z powyższych względów nie zachodzą przesłanki określone w przepisach art. 68 i 70 cytowanej Ordynacji podatkowej, dlatego w rozpatrywanej sprawie nie nastąpiło przedawnienie zobowiązania podatkowego.

Biorąc pod uwagę przedstawione powyżej uzasadnienie – postanowiono jak w sentencji, uznając, że przedstawione przez Pana własne stanowisko w sprawie – jest nieprawidłowe.