POSTANOWIENIE

Działając na podstawie przepisów art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w ... stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego z dnia 30.03.2005 r. znak: XXX/05 (wpływ do tut. Urzędu dnia 30.03.2005 r.) w zakresie odpowiedzi na pytanie 2, tj.:- czy należy potrącać podatek dochodowy od osób fizycznych od następujących imprez w całości finansowanych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych: wycieczki jednodniowej gdzie nie ma określonej liczby uczestników oraz wycieczki z dojazdem autokarem, w której będzie przygotowana lista uczestników ? - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Stan faktyczny sprawy opisany we wniosku oraz stanowisko Spółki:
Spółka organizuje wycieczki jednodniowe w całości sfinansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Zdaniem Spółki wycieczka zorganizowana przez zakład pracy, gdzie pracownicy dojeżdżają na własny rachunek do konkretnej miejscowości a pracodawca zapewnia wyżywienie i inne atrakcje, np. ognisko itp., będzie korzystało ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, ponieważ faktura jest wystawiona na ogólną kwotę jako jedna usługa. W przedstawionej sytuacji nie będzie możliwe zindywidualizowanie świadczenia na poszczególnych uczestników imprezy.
Natomiast wycieczka gdzie został wynajęty autokar, nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, ponieważ wyjazd autokarem musi być udokumentowany imienna listą uczestników, która służy do ubezpieczenia uczestników wycieczki. W związku z tym pracodawca może przypisać konkretną kwotę na poszczególnych uczestników wycieczki.

Ocena prawna stanowiska wnioskodawcy.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Co do zasady więc, każde świadczenie otrzymywane przez pracownika w związku z pozostawaniem w stosunku pracy, bez względu na źródło finansowania, zaliczane jest do jego przychodu ze stosunku pracy. Jeżeli nie jest to świadczenie zwolnione z opodatkowania na podstawie przepisów art. 21, 52, 52a i 52c ustawy, to zakład pracy jest zobowiązany od jego wartości pobrać zaliczkę na podatek dochodowy.

Zaznaczyć w tym miejscu jednak należy, iż w pewnych sytuacjach przychody ze stosunku pracy pomimo tego, że mieszczą się w dyspozycji cytowanego przepisu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nie będą stanowiły przychodu danego pracownika podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Nie uznaje się za przychód pracownika świadczeń w przypadku, gdy określenie ich wysokości na poszczególnego pracownika nie jest możliwe, np. sytuacji, gdy pracodawca pokrywa określone wydatki w formie ryczałtu (bez względu na to, czy pracownik korzysta z określonych świadczeń, czy też z nich nie korzysta), bądź w sposób uniemożliwiający identyfikację ceny konkretnej usługi ponoszonej na rzecz konkretnego pracownika.

Powyższe na gruncie przedstawionego stanu faktycznego oznacza, iż w sytuacji, gdy określone świadczenie będzie kierowane do wybranych pracowników, wówczas będzie ono stanowiło podlegający opodatkowaniu przychód pracownika ze stosunku pracy (dopłata do wycieczki w określonej wysokości dla każdego uczestnika wg listy uczestników). Natomiast w sytuacji, gdy określone świadczenie adresowane będzie do ogółu pracowników, nie będzie ono przychodem pracownika ze stosunku pracy (pokrycie kosztów wyżywienia, zorganizowania ogniska, itp.) w sytuacji gdy - jak wynika z opisu okoliczności sprawy - nie będzie możliwe przyporządkowanie konkretnej kwoty świadczenia dla konkretnego pracownika.

Na tej podstawie orzeczono jak w sentencji.

Powyższa interpretacja co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego została wydana w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę oraz przepisy prawa obowiązujące na dzień zaistnienia zdarzenia opisanego we wniosku.