Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005r Nr 8, poz. 60 ze zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź- Widzew uznaje za prawidłowe Pana stanowisko przedstawione w złożonym wniosku z dnia 19.04.2005r. (data wpływu i uzupełnionym 10.05.2005r.).

We wniosku złożonym dn. 19.04.05 (data wpływu i uzupełnionym 10.05.2005r.) wystąpił Pan o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego. Z przedstawionego przez Pana stanu faktycznego wynika, że w okresie od stycznia do grudnia 2004 r. zatrudniony był Pan w zakładzie pracy który nie wypłacał regularnie wynagrodzenia za pracę, tym samym na wystawionej przez płatnika informacji o uzyskanych dochodach PIT-11 wykazano koszty uzyskania przychodu za okres 8 miesięcy zamiast za 12 miesięcy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W 2004 r. koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej wynosiły 102,25 zł. miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.227 zł. (art. 22 ust. 2 pkt 1).

Na podstawie przepisów zawartych w art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, zwane dalej zakładami pracy są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku podatkowego zaliczki na poczet podatku od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody m. in. ze stosunku pracy.

Stosownie do przepisów art. 32 powołanej ustawy zaliczki na podatek dochodowy oblicza się i pobiera za miesiące, w których pracownik uzyskał dochód. Dochodem zaś są uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, pomniejszone o koszty jego uzyskania, określone w miesięcznej zryczałtowanej wysokości w przepisach art. 22 ust. 2 ustawy, oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe.

Z powyższego wynika, iż w trakcie roku podatkowego, koszty uzyskania przychodów ze stosunku pracy uwzględniane są, przy ustalaniu dochodu dla celów obliczenia zaliczki, jedynie w miesiącach, w których pracownicy uzyskują przychody.

Płatnik ma obowiązek uwzględnić kwotę miesięcznych kosztów uzyskania przychodów w przypadku dokonywania wypłat wynagrodzeń w danym miesiącu.

Nie oznacza to, że koszty uzyskania przychodów za przepracowany rok przez pracownika, który nie otrzymywał regularnie wynagrodzeń za pracę świadczoną na rzecz swojego pracodawcy nie są należne. Podatnik ma prawo do uwzględnienia należnych kosztów uzyskania przychodu w zeznaniu podatkowym w pełnej wysokości, za miesiące przepracowane (w Pana przypadku za 12 miesięcy).

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawcy w przedmiocie żądanej interpretacji przepisów podatkowych zawarte we wniosku jak wyżej, jest prawidłowe, a w związku z czym należało postanowić, jak w sentencji.