POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.)

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Gliwicach

stwierdza, że stanowisko podatnika - przedstawione we wniosku z dnia 07.03.2005 r., który wpłynął w dniu 07.03.2005 r. i został uzupełniony w dniu 21.03.2005 r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej odliczenia od podatku wydatków poniesionych na własne cele - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 07.03.2005 r. do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Gliwicach wpłynął wniosek (uzupełniony w dniu 21.03.2005 r.) o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

W roku 2004 podatnik poniósł wydatki związane z wyburzeniem starego budynku mieszkalnego dotyczące kruszenia gruzu budowlanego. Podatnik uważa, że ww. wydatki udokumentowane fakturą VAT podlegają odliczeniu od podatku dochodowego jako wydatki przeznaczone na remont i modernizację.

Na podstawie art. 27a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym roku 2003 r. w związku z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 202, poz. 1956) podatek dochodowy od osób fizycznych, o których mowa w art. 3 ust. 1 obliczony zgodnie z art. 27, obniżony zgodnie z art. 27b o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, zmniejsza się na zasadach określonych w ust. 2-15, jeżeli w roku podatkowym podatnik poniósł wydatki na własne potrzeby mieszkaniowe przeznaczone na remont i modernizację – zajmowanego na podstawie tytułu prawnego - budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego.

Ustawa nie określa, co rozumie się przez „remont i modernizację”. Wymienione pojęcia zostały użyte w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji. Wychodząc z tych przesłanek, za remont uważa się w szczególności wykonanie robót budowlanych w istniejącym budynku (lokalu) mieszkalnym wraz z wymianą dotychczas użytkowanych, zużytych składników wyposażenia technicznego budynku (lokalu), za modernizację natomiast uważa się trwałe ulepszenie (unowocześnienie) istniejącego budynku (lokalu) mieszkalnego.

Ponadto na podstawie cytowanego powyżej artykułu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostało wydane rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 21.12.1996 r. w sprawie określenia rodzajów wydatków na remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, o które zmniejsza się podatek dochodowy (Dz. U. Nr 156, poz. 788) zawierające katalog wydatków i robót zaliczanych do remontu i modernizacji budynku (lokalu) mieszkalnego.

Poniesiony przez podatnika wydatek, tj. przekazanie gruzu budowlanego do kruszenia, nie mieści się w zakresie wydatków na remont i modernizację określonych w ww. rozporządzeniu. Katalog ten nie obejmuje bowiem wydatków związanych z rozbiórką bądź wyburzeniem budynku mieszkalnego, a dodatkowo poniesiony wydatek dotyczy budynku już nieistniejącego. W świetle powyższego poniesiony przez podatnika wydatek związany z przekazaniem gruzu budowlanego do kruszenia nie podlega odliczeniu od podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.