W dniu 10.03.2005r. Spółka złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka prowadzi reklamę sprzedawanych przez siebie towarów przy pomocy folderów reklamowych. Foldery te trafiają bezpośrednio do hurtowni Podatnika. Ich adresatami są zarówno klienci Wnioskującej (którymi mogą być bądź to firmy, bądź osoby prowadzące działalność gospodarczą), jak również osoby, nieznane z imienia i nazwiska, które niekoniecznie muszą być Jej klientami. Foldery te zostają wyłożone przed punktami kasowymi hurtowni Spółki, co oznacza, że nawet nie wchodząc na teren powierzchni handlowej hurtowni Podatnika, można otrzymać wyłożony folder. Wnioskująca podkreśla, że w budynkach, oprócz hurtowni, znajdują się pomieszczenia handlowe innych podmiotów. Zakupy w nich dokonane (u innych podmiotów), w żaden sposób nie generują zakupów w Jej hurtowniach. Tym samym klienci tamtych podmiotów stają się adresatami folderów Wnioskującej. Jednocześnie adresatem tych folderów może być osoba, która znalazła się w budynku, a nie dokonała zakupów, ani w hurtowni Spółki, ani w innych podmiotach.

Ponadto Wnioskująca informuje, iż foldery rozpowszechniane są także poprzez wyspecjalizowaną firmę dystrybucyjną. Firma ta rozlicza się z rozesłanych folderów, przedstawiając listę konkretnych firm, do których zostały one dostarczone.

W związku z powyżej przedstawionym stanem faktycznym, zrodziła się wątpliwość dotycząca zakwalifikowania reklamy prowadzonej przy pomocy folderów do reklamy publicznej czy też niepublicznej. Wnioskująca pyta, czy i w jakim zakresie zastosowanie znajduje przepis art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Spółki, gdy foldery przekazywane są poszczególnym hurtowniom, reklama prowadzona w ten sposób ma charakter reklamy publicznej, bowiem ich odbiorcami (adresatami) są zarówno klienci Spółki, którymi mogą być bądź to firmy, bądź osoby prowadzące działalność gospodarczą, jak również osoby, które pojawiły się w budynku mieszczącym hurtownię Spółki, niekoniecznie w celu dokonania w niej zakupów (takim celem mogą być np. zakupy w innym punkcie handlowym w tym samym budynku). Foldery te może otrzymać osoba, która nie dokonała zakupów w ogóle w budynku obejmującym hurtownię Spółki i inne podmioty handlowe.

W opinii Podatnika, reklama w postaci folderów rozsyłanych do hurtowni, ma charakter reklamy publicznej, koszty tej reklamy nie są objęte limitem 0,25% przychodów, bowiem krąg osób korzystających z folderów jest nieograniczony.

Natomiast, w przypadku kierowania folderów przez firmę dystrybucyjną do wymienionych z nazwy firm, krąg odbiorców tych folderów jest ograniczony. Oznacza to, że koszty tej reklamy są ograniczone limitem 0,25% przychodów.

Mając na uwadze przywołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony we wniosku Podatnika stan faktyczny, tutejszy organ podatkowy zważył, co następuje:

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Warunkiem uznania wydatków za koszt uzyskania przychodów jest występowanie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem. Obowiązkiem Podatnika, jako odnoszącym ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego ust. 1 art. 15 ustawy podatkowej.

Jednak, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszt uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodów, chyba że reklama jest prowadzona w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

Wobec braku w przepisach podatkowych definicji pojęcia “reklama”, należy zastosować wykładnię językową. Właściwe określenie jej zakresu ma istotne znaczenie dla ustalenia podatkowej kwalifikacji różnych działań podejmowanych przez podatników. Za reklamę uznać należy rozpowszechnianie informacji o danym towarze w celu zwrócenia na niego uwagi i zachęcenia do zakupu; także: środki służące do tego celu, np. plakaty, ogłoszenia w prasie, radiu i telewizji (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa, 2003).

Reklama to działanie mające na celu zachęcanie potencjalnych klientów do zawarcia umowy, nabywania towarów, korzystania z oferowanych usług. Reklama polega więc na rozpowszechnianiu informacji o towarach, miejscach nabycia, chwaleniu kogoś i zalecaniu czegoś.

Przesłanką decydującą o zasadach zaliczania poniesionych wydatków na reklamę w poczet kosztów uzyskania przychodów jest sposób jej prowadzenia, czyli ukierunkowanie na jej adresatów.

Nie podlega limitowi, określonemu w art. 16 ust. 1 pkt 28 przywołanej ustawy, prowadzenie reklamy w sposób publiczny. Pojęcie “publiczny”, według wyżej wymienionego słownika, oznacza: “dotyczący wielu, wszystkich, obejmujący ogół, przeznaczony dla wielu, dla wszystkich: ogólny, masowy”.

Zgodnie z powyższą definicją, reklama publiczna to reklama powszechna, prowadzona w miejscu dostępnym dla wielu, wszystkich, oficjalnie, jawnie. Reklama publiczna skierowana jest do szerokiego, anonimowego kręgu odbiorców, co jest następstwem masowego, ogólnodostępnego charakteru tego typu działania.

Wyjaśnienia Podatnika wskazują, iż z folderem mogą zapoznać się anonimowi adresaci wchodzący do budynków, w których znajdują się hurtownie. Zatem, reklama prowadzona w sposób przedstawiany powyżej, uznana być winna za prowadzoną w sposób publiczny, a wydatki na nią poniesione, za nie podlegające ograniczeniom wskazanym w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy podatkowej.

Natomiast dystrybucję folderów do wymienionych z nazwy firm, a więc do ograniczonego kręgu odbiorców, należy uznać za koszty reklamy niepublicznej i zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w oparciu o limit wskazany w art. 16 ust. 1 pkt 28 przywołanej ustawy podatkowej.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.