POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. nr 8 z 2005r. poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 07.03.2005r. (wpływ do tut. Urzędu 10.03.2005r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w kwestii sankcji za nieujawnienie w zeznaniu rocznym składanym do urzędu skarbowego w Polsce dochodów osiąganych na terenie Wielkiej Brytanii, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lipnie

POSTANAWIA

uznać stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 07.03.2005r. uzupełnionym w dniu 13.04.2004r (wpływ do urzędu) wniósł Pan o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w niżej przedstawionym stanie faktycznym.

We wrześniu 2004r. polski pracodawca rozwiązał z Panem umowę o pracę wobec czego w poszukiwaniu pracy wyjechał Pan do Wielkiej Brytanii gdzie od razu znalazł zatrudnienie. Pracuje Pan całkowicie legalnie a angielski pracodawca odprowadza od zarobionych kwot brutto podatki oraz składkę ubezpieczeniową. Prosi Pan o wyjaśnienie jakie sankcje grożą za nieujawnienie dochodów uzyskanych za granicą. Pana zdaniem jakiekolwiek sankcje powinny być możliwe jedynie w sytuacji gdy zatrudnienie za granicą nastąpiło w wyniku działania odpowiednich instytucji państwowych w Polsce, np. za pośrednictwem Urzędu Pracy.

Postanawiając jak w sentencji Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lipnie wziął pod uwagę co następuje.

Zgodnie z art. 21 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi, że podatnik, mimo ciążącego na nim obowiązku nie zapłacił w całości lub w części podatku, nie złożył deklaracji albo że wysokość zobowiązania jest inna niż wykazana w deklaracji organ podatkowy wydaje decyzję w której określa wysokość zobowiązania podatkowego.

Z w/w przepisem koreluje również art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. Nr 14 z 2000r. poz. 176 z poźn. zm), który stanowi, że podatek dochodowy wynikający z zeznania jest podatkiem należnym od dochodów podatnika uzyskanych w roku podatkowym, chyba że właściwy organ podatkowy lub właściwy organ kontroli skarbowej wyda decyzję w której określi inną wysokość podatku. W razie niezłożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu, właściwy organ podatkowy lub właściwy organ kontroli skarbowej wyda decyzję określającą wysokość zobowiązania w podatku dochodowym.

Jakkolwiek powołanych przepisów nie można utożsamiać z sankcjami w ścisłym tego słowa znaczeniu bowiem formułują one jedne z uprawnień organów podatkowych w zakresie szeroko pojętej ochrony interesów skarbu państwa to ich stosowanie w subiektywnym odczuciu podatników może stanowić pewnego rodzaju dolegliwość.

Tak czy inaczej dopiero następstwem ich zastosowania (choć nie tylko) może być odpowiedzialność podatnika przewidziana w Kodeksie Karnym Skarbowym.

Naruszenie obowiązków ze sfery prawa podatkowego wiąże się z odpowiedzialnością karną skarbową. Warunki tej odpowiedzialności są określone w ustawie z dnia 10 września 1999 r. Kodeks Karny Skarbowy (Dz. U. Nr 83, poz.930 z późn. zm.). Zgodnie z przepisem art. 54 § 2 Kks podatnik, który uchylając się od opodatkowania nie ujawnia właściwemu organowi przedmiotu lub podstawy opodatkowania lub nie składa deklaracji, przez co naraża podatek na uszczuplenie o małej wartości podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. /mała wartość – wartość, która w czasie popełnionego czynu zabronionego nie przekracza dwustukrotnej wysokości najniższego miesięcznego wynagrodzenia –art. 53 § 14 kks –w 2004 r. 152.000 zł; stawka dzienna – ustalona przez sąd w czasie orzekania w pierwszej instancji nie niższa od jednej trzydziestej najniższego miesięcznego wynagrodzenia ani nie przekraczająca czterystukrotności – art. 23 § 3 kks – w 2004r. od 25,33 zl do 304.000 zł; ustalając stawkę dzienną sąd bierze pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie nie przekracza ustawowego progu (art. 53 § 6 kks- w 2004r. – 3800 zł) sprawca czynu podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe – art. 54 § 3 kks. Przepisy Kodeksu karnego skarbowego określają przesłanki, których zaistnienie przy popełnieniu wykroczenia skarbowego umożliwiają wymierzenie mandatu oraz przeszkody, których wystąpienie uniemożliwia nałożenie mandatu na sprawcę (art. 136-141 kks). Wysokość mandatu karnego nie może przekraczać dwukrotności najniższego miesięcznego wynagrodzenia – art. 48 § 2 kks w 2004r. – 1520 zł. W postępowaniu mandatowym karę grzywny w drodze mandatu karnego może wymierzyć organ dochodzenia - Urząd Skarbowy.

Oczywiste jest, że nie ujawnienie przedmiotu opodatkowania musi nastąpić wbrew obowiązkowi ciążącemu na sprawcy. Sankcje karne skarbowe są możliwe w każdej sytuacji gdy tylko organ podatkowy uzyska informacje o nie wywiązywaniu się przez podatnika z ciążących na nim obowiązków podatkowych i nie tylko na skutek uzyskania informacji – jak Pan twierdzi w pkt. 3 skierowanego do Urzędu Skarbowego pisma z dnia 08 kwietnia 2005 r. – z Urzędu Pracy; ale również wskutek działań Urzędu Skarbowego dokonanych w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowych i innych w trakcie których ujawnione zostanie naruszenie przez podatników jego obowiązków.

Wracając na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wspomnieć jeszcze można o szczególnym trybie ustalania zobowiązania podatkowego. Otóż w celu zapewnienia realizacji konstytucyjnej zasady ponoszenia ciężarów podatkowych w/w ustawa w art. 20 ust. 1 i 3 wprowadza szczególny rodzaj opodatkowania obejmujący przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzące ze źródeł nieujawnionych. Przepis ma zastosowanie w przypadkach omijania lub unikania przez podatników płacenia podatku dochodowego. Jeżeli w wyniku przeprowadzonego postępowania okaże się, że wydatki poniesione w roku podatkowym przez podatnika nie znalazły pokrycia w uzyskanych dochodach i podatnik nie potrafi wskazać źródła finansowania tych wydatków wówczas zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 7 tej ustawy dochodu z nie ujawnionych źródeł nie łączy się z dochodami z innych źródeł przychodów i ustala podatek w zryczałtowanej formie w wysokości 75% tego dochodu.

Na koniec warto poinformować Pana, iż na mocy art. 26 umowy między Rządem Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych podpisanej w dniu 16 grudnia 1976r. (Dz. U. Nr 7 z 1978r.. poz. 20) właściwe władze Umawiających się Państw będą wymieniały informacje konieczne do wykonania niniejszej Umowy oraz informacje dotyczące prawa wewnętrznego Umawiających się Państw co do podatków wymienionych w Umowie w takim zakresie w jakim opodatkowanie jakie ono przewiduje jest zgodne z Umową. Wymienione informacje będą stanowiły tajemnicę i nie będą udzielane innym osobom niż osoby (w tym również sądy albo organy administracji) zajmujące się ustalaniem, poborem lub ściąganiem podatków wymienionych w niniejszej Umowie albo postępowaniem lub rozstrzyganiem środków odwoławczych w sprawach podatków będących przedmiotem niniejszej Umowy.

Interpretację wydano w indywidualnej sprawie wg stanu faktycznego przedstawionego w piśmie oraz obowiązującego stanu prawnego.

Stosownie do treści art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa powyższa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika. Jeżeli jednak podatnik zastosuje się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia niniejszego postanowienia jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Stosownie do art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej, interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji.

Na postanowienie niniejsze służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu. (art. 236 § 2 pkt 1 w związku z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej).