P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ) po rozpatrzeniu wniosku złożonego przez Sp. z o. o. z dnia 17.03.2005r. w sprawie udzielenie informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

p o s t a n a w i a uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Sp. z o. o. jest agentem firmy niemieckiej xx. Na mocy umowy agencyjnej Spółka obsługuje klientów xx, którzy wykupili imprezy turystyczne w biurach własnych lub biurach agencyjnych Spółki. Do zadań Spółki należy m. in. pilnowanie płatności klientów xx oraz reprezentowanie firmy przed sądami polskimi w przypadku ewentualnych sporów z klientami. W związku z powyższym Spółka opłaca na podstawie otrzymanych faktur VAT firmę zajmującą się windykacją niezapłaconych należności polskich klientów xx oraz adwokatów występujących przed polskimi sądami w sprawach dotyczących polskich klientów xx, w przypadku gdy stroną pozwaną jest xx. Spółka odlicza podatek VAT wykazany na otrzymanych fakturach i refakturuje w/w koszty w miesiącu otrzymania tych faktur na firmę xx naliczając i odprowadzając w Polsce podatek od towarów i usług według stawki właściwej dla faktury pierwotnej.

Według Strony podatek za w/w czynności powinien być odprowadzony w Polsce z zachowaniem stawki wskazanej na fakturach pierwotnych wystawionych przez podmioty faktycznie świadczące przedmiotowe usługi.

Zarówno ustawa z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54 z 2004r. poz. 535), jak i wydane na jej podstawie akty wykonawcze nie regulują zagadnienia refakturowania. Zagadnienia tego nie regulowały także przepisy ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy.

Jednak przyjęta praktyka, jak i orzecznictwo wydane w oparciu o stan prawny poprzednio obowiązujący, dopuszczają sytuację, w której koszty niektórych usług, których odbiorcą jest inny podmiot niż podmiot obciążony przez ich wykonawcę mogą być w ramach zawartych umów przenoszone na faktycznego odbiorcę poprzez wystawienie tzw. refaktur.

Refakturowanie polega na zafakturowaniu odsprzedaży usług bez doliczania jakiejkolwiek marży. Ceny netto, a także stawki podatku od towarów i usług w fakturach dokumentujących odsprzedaż usług są takie same jak w fakturze usługodawcy, a podatek należny jest równy podatkowi naliczonemu usługobiorcy do części podlegającej odsprzedaży. Należy więc w tym przypadku odwołać się do zapisu zawartego w art. 6.4 VI Dyrektywy VAT Rady UE, w myśl którego w przypadku, w którym podatnik działając we własnym imieniu, lecz na rachunek innej osoby bierze udział w świadczeniu usług, uznaje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi.

W przypadku przedstawionym w piśmie podatnika decydujące znaczenie ma określenie miejsca świadczenia usługi, które ma na celu wskazanie, w którym kraju powstaje obowiązek podatkowy w związku z jej wykonaniem i który kraj jest właściwy do poboru (rozliczenia) podatku.

W myśl art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi-miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności-miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Zgodnie z art. 27 ust. 3 w powiązaniu z art. 27 ust. 4 pkt 3 w/w ustawy w przypadku świadczenia usług prawniczych miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. Należy więc uznać, że przedmiotowe usługi (zarówno usługi prawnicze jak i windykacyjne) podlegają opodatkowaniu ze względu na siedzibę nabywcy, tj. winne być rozliczone przez podmiot niemiecki.

Odliczenie podatku naliczonego związanego ze świadczeniem wyżej wymienionych usług odbywać się będzie na zasadzie określonej w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, który stanowi, że Podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby byc odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Mając na uwadze powyższe postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.